Onze huiscolumnist Filip Canfyn maakt zich, tijdens een zonnige fietstocht door vruchtbare velden, behoorlijk druk na een toevallige confrontatie met een harde realiteit. Of hoe zonevreemd wereldvreemd wordt.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn leest in De Standaard (25.05.22.) het dubbelinterview met Hugo de Jonge, Nederlands minister van Volkshuisvesting, en Matthias Diependaele, Vlaams minister van Wonen. Een CDA’er en een NVA’er aan één tafel, dat moet gezellig worden. Quod non. De journalist spreekt van ”ideologisch mijlenver uit elkaar”.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn leest tevreden het sterke nummer 53 van Ruimte, het VRP-vakblad, dat onder de noemer ‘De bouwshift’ en onder de leiding van Hans Tindemans (VRP) en Peter Lacoere (HoGent) nagels met koppen slaat. Eén nagel doet wel wanhopen …
Onze huiscolumnist Filip Canfyn heeft al meermaals zijn bezorgdheid geuit over het gebrek aan ’sense of urgency’ rond integrale duurzaamheid. Ontwerpers, aannemers, ontwikkelaars en huishoudens denken al snel goed bezig te zijn. Nu laat een starchitect pur sang zich zelfs een groene pionier noemen.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn zoekt elke week een in brede zin architectuurgerelateerde topic om een punt te maken. Vanuit zowel vogel- als kikkerperspectief bekijkt hij de mens, zijn producten en zijn conflicten. Om maar te zeggen: dit keer gaat het over ‘ghosting’.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn laat zichzelf nogmaals vrijwillig stalken door architect-aannemer Auguste Perret, die al de hoofdrol speelt in onder meer ‘Standaardtaal’ (19.04.22.). Schuldige aanleiding voor deze mentale achtervolging is een ontwerp van Eduardo Souto de Moura, de Portugese grootmeester van de gewortelde eenvoud.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn moet denken aan 'Ik wil de grootste zijn' (1975) van Raymond van het Groenewoud wanneer hij toevallig op de lijst van de vijfentwintig hoogste wolkenkrabbers van de toekomst stoot. Raar maar waar: deze uitingen van megastatusdrang blijken zich af te spelen in een zeer kleine wereld.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn brengt, als fervente kranten- én boekenfan, hulde aan 70 jaar 'De Standaard der Letteren'. En wat heeft die literaire katern met architectuur te maken? Veel. Vroeger toch.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn grijpt het voorbije VRP-voorjaarscongres, naar aanleiding van de Nederlandse vertaling van internationale bestseller 'Slow City' van Jan Gehl-volgeling David Sim, aan om het over stedenbouwkundige hygiëne te hebben. Met een essay, zonder een column. De lezer weze gewaarschuwd: het wordt een lange zit (maar het loont de moeite).
Onze huiscolumnist Filip Canfyn bezoekt een klein maar fijn Antwerps museum met een uitmuntende vaste collectie en een dito tijdelijke tentoonstelling in een al even boeiend gebouw. Goed voor een zalige zaterdagmiddag.