Onze huiscolumnist Filip Canfyn heeft nog maar net in de column 'Frank Lloyd Wrong' bericht over de ondragelijke zwaarheid van het bestaan van architect Frank Lloyd Wright of hij maakt alles weer juist met de hulp van een inspirerende Marc Didden en zijn warm mijmerboek 'Een redelijk leven'.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn peutert graag in leven en werk van beroemde architecten. Een curieuze bezigheid, die in schrijverstaal 'research' mag heten maar die eigenlijk gewoonde Dag Allemaal-reflex in ieder van ons bovenhaalt. Architecten blijken uiteindelijk ook maar mensen. Een aflevering van La Casa del Artista (Thijs Demeulemeester in De Morgen) zet Canfyn op het spoor van Frank Lloyd Wright en Taliesin.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn brengt een 'femmage' aan journaliste Ine Renson van De Standaard, die van de krant maandenlang tijd en boterhammen krijgt om met de artikelenreeks 'Betonwoede' een uiterst genuanceerd maar vernietigend beeld van wat moet doorgaan voor de Vlaamse ruimtelijke ordening neer te pennen.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn staat stil bij het overlijden van confrater Johan Van Geluwe, een wat miskend fenomeen op het raakvlak van architectuur, kunst, poëzie en anarchie. Deze provinciale dwarsligger à la Luc Deleu of Panamarenko werd negentig en laat een respectabele artistieke erfenis achter. Een grote kleine architect.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn heeft, zoals genoegzaam bekend, een bloedhekel aan het behoud van gevels terwijl na afbraak van de achterliggende rest een nieuwbouw verschijnt, die moet kunnen leven met dat oud aangezicht. Hij noemt wie dàt wil een zieke, die lijdt aan façaditis.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn leest in 'The Language of Cities' van Deyan Sudjic (Allen Lane, 2016) iets over CIAM, Athene, de functionele stad en vooral een boot. Hij vlooit het internet af om hier meer over te weten en botst op Le Corbusier op volle zee.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn zit met een knoop in zijn hoofd na vier dagen Barcelona. Moet of mag een mens klagen wanneer hij in zijn comfortzone geplaagd wordt door een incident, dat zowel gerelativeerd als opgeblazen kan worden? Het dilemma van de cucaracha…
Onze huiscolumnist Filip Canfyn houdt al lang van het doen en denken van kunstenaar Koen Vanmechelen. Aan het begin van een nieuw decennium staat hij columngewijs even stil bij zijn kippen, Zonnebeke, Mario Botta en een muze. Na al het gebubbel en gebabbel van het jaareinde is het goed eens in andermans hart te kijken.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn houdt van goede verhalen. Over architectuur maar al evengoed over andere ogenschijnlijk domme dingen des levens. Dagelijkse dingen. Daarom heeft hij het bij wijze van uitzondering eens niet over architectuur en bouw.Een vertelling over dranghekkens en meer.
Zelfs onze huiscolumnist Filip Canfyn kan de opdringerige eindejaarssfeer niet van zich afschudden. Na de weinig kindvriendelijke spanning rond Klaas, schimmel en roetpiet moet er nu plaatsgemaakt worden voor vrede op aarde en pakjes onder kerstbomen. Ook daar heeft hij een nuttige mening over.