4e interieurawards Fidias bekroont professionelen en studenten

Op 23 november 2011 heeft de vierde feestelijke uitreiking van de Fidias Awards plaatsgevonden in Antwerpen. Hierbij werden een aantal studenten en professionele interieurarchitecten aan de hand van een wedstrijd gewaardeerd voor hun werk in de categorieën privé, commercieel, interieur, meubel (los en bijzonder) en eco label. Aansluitend op de uitreiking van de prijzen is in première het Jaarboek Interieur 2011 voorgesteld.


1. Professionals

De professionele interieurarchitecten konden inschrijven voor vijf categorieën: privé, commerciële gebouwen, openbare gebouwen, scenografie en meubelontwerp. De kwaliteit van de inzendingen in de verschillende categorieën lag opmerkelijk hoog. Daarnaast schonk de jury ook nog een overkoepelende ecologie prijs (Eco Label) weg.

Prive: TUINWONING aan zee - Caroline Lateur - Stefanie Everaert - Doorzon

 

 

Gegeven: een onafgewerkte ruwbouw met donkere binnenruimtes palend aan een goed georiënteerde omsloten stadstuin Gevraagd : inrichting van een vakantieverblijf voor maximaal 16 personen, voor eigen gebruik en verhuur

’Uitgangspunt was het interieur zoveel mogelijk te betrekken in, om en bij de tuin. Daarbij was de grootste uitdaging om de smalle passage die de twee parallelle vleugels verbindt en aanvankelijk enkel als circulatiezone voorzien was, een sleutelfunctie te laten vervullen. Een lange keuken en eettafel volgen de vormlogica van de schakelruimte maar de grote schuiframen zorgen voor veel licht vanuit en maximaal contact met de binnentuin. Dit is dan ook dé plek van het appartement geworden. Materialen als beton, multiplex, polyester, golfplaten en groene betonplex geven het interieur een ongedwongen, tactiel naturel. Hier dus geen cleane designbluf maar betaalbare, door kleuraccenten opgeladen, 'juiste' en tot gebruik uitnodigende directheid.’

Commercieel: SHOWROOM - Ann-Sophie Markey - Bram Schelstraete - Markey&Schelstraete

 

 

Een groothandel van sanitaire producten en verwarming vroeg ons in hun pand een showroom te ontwerpen.
Het pand had voldoende vrije hoogte om een platform in te voorzien. Het verdiep werd losgemaakt van het bestaande volume met burelen om een open middenplein te creëren voor de verkopers. Dit aan een lange houten tafel. De wand met burelen werd bekleed met een monumentale foto om het gevoel van middenplein te vergroten.
We stelden voor de sanitaire producten op een ‘andere’ manier te gaan tonen. Vier grote torens zijn voorzien van acht type badkamers. Van basic tot wellness. De kleuren van de torens zorgen tevens voor een leidraad langs het wandelpad.
Tussen de torens zijn baden opgesteld. Wastafels en kranen zijn naast elkaar geplaatst tot één grote wand 'the best offs'. Accessoires zijn gemonteerd langs het hellend vlak. Door een overzicht per reeks te brengen, proberen we klanten vrij snel een keuze te laten maken. Naast de inkom is een soort catwalk voor de nieuwste trends. Naast de balie is een ‘shop in shop’. Kleine accessoires worden hier getoond.

Prive: WATERTOREN - Mauro Brigham - Bham Design Studios

 

 

De geschiedenis
Op een stukje grond van 20 m lang en 16 m breed in het midden van het vlakke Belgische landschap rijst een 30m hoge watertoren op die gebouwd werd tussen 1938 en 1941 voor en door de gemeente Steenokkerzeel. Tot het begin van de jaren ’90 werd hij gebruikt als watertoren en tijdens de Tweede Wereldoorlog ingezet als uitkijktoren door de Nazi’s.

Het programma
Het programma voorziet in twee verschillende gebruikersprofielen. De privé- en voornaamste gebruiker is een koppel dat dag in dag uit in de toren leeft. Een of twee keer per maand wordt de toren verhuurd voor exclusieve evenementen voor kaderpersoneel dat ruimte zoekt om workshops te organiseren en topbedrijven die hun beste klanten willen willen ontvangen niet ver van de luchthaven. De toren is ook uitgerust met de laatste IT-technologie en een complex domoticasysteem.

Binnenhuisarchitectuur
Het behoud van de bestaande betonnen elementen zoals de hoofdleiding van het water, betonnen plafonds, betonnen trappen en het betonnen waterbassin dat 250 000 liter water kan bevatten was essentieel om de sterke identiteit van het gebouw te bewaren. Elk zichtbaar betonnen element aan de binnenkant werd donkergrijs geschilderd om zo het nieuwe van het oude te onderscheiden.

Wonen in de hoogte
Er is weinig visueel verband tussen de verdiepingen. Elke ruimte is uniek en heeft een andere functie dan diegene die zich eronder of erboven bevindt. De selectie van een klein materialen- en kleurenpalet samen met een strikte en consistente ontwerptaal hielpen om er een geheel van te maken.

Licht
Er werd een “museaal” type van verlichting aangewend om indrukwekkende architecturale aandachtspunten te belichten zoals de vijf meter hoge kolommen en plafonds, cylindervormige kamers en koepels. De meeste lichtelementen zijn echter discreet geïntegreerd met als enige bedoeling een kwaliteitsbelichting te creëren voor zowel intieme plaatsen als activiteiten met algemene doeleinden.

Eco Label: Kantoorgebouw - Hugo Van Leuven - Buro II & Arch1+1

I.s.m. Daidalos- Peutz (bouwfisica) en Pieter Vanrenterghem (werf interieur)

 

 

De goed geïsoleerde gevels, intelligente daglichtsystemen, natuurlijke ventilatie en nachtkoeling zorgen voor een gebouw met een hoge standaard en een lage energiefactuur: een K-peil van 30 en een E-peil van 67. Het intelligent systeem van daglichttoetreding zorgt ervoor dat overal kan gewerkt worden zonder kunstlicht. De buitenruimte is een verlenging van het nabije landschap. Nieuwe grachten die ook dienst doen als bufferbekkens en/of infiltratiebekkens voor het regenwater, scheiden verschillende zones met grasland. Parkeerplaatsen voor personeel en bezoekers worden gedeeltelijk als grasparking aangelegd en zijn omzoomd door knotwilgen.

In wereldpremière mocht Valcke een nieuw soort cement gebruiken. Het overgesulfateerd cement van bij Holcim (Cemroc genaamd) geeft bij de productie slechts 80 kg CO2-uitstoot per ton geproduceerd cement, waar een traditioneel cement ongeveer 1.400 kg CO2 uitstoot geeft per ton. Dit cement verhard met een bleek witte uitzicht en geeft de cementhuid ook een extra zelfreinigend vermogen.

Meubelontwerp (los): TABLE TIGE - Julie Van Mulders - Julie Van Mulders

 

 

Een dynamische tafel met diverse opbergmogelijkheden dewelke in opengeschoven toestand het werkoppervlak vergroten.

Table Tige is een herinterpretatie van de klassieke ladetafel. De conventionele lade maakt, in open toestand, vaak slechts oppervlakkig deel uit van het gehele meubel. In deze oplossing worden de opbergruimtes en de regels bovenop het tafelblad geplaatst. Van de vier verschillende opbergvlakken kunnen er twee worden opengeschoven. De tafel is zo ontworpen dat de lades open kunnen blijven staan zonder het visuele geheel te verstoren. Wanneer verschillende vlakken worden opengelegd, komt er naast een nieuw esthetisch beeld extra werkruimte vrij.

De centrale houten onderverdeling in het tafelblad houdt rekening met de benodigde zitruimte per persoon en optimaliseert bovendien de algehele stabiliteit. Deze structuur staat in verbinding met de poten, waarvan beide vervaardigd zijn in Franse eik. Een eiken, met fineer beklede multiplexplaat wordt als onderliggend tafelblad gebruikt. Het geheel wordt hierop bevestigd, alsook de in MDF opgebouwde opbergvlakken, dewelke vervolgens werden gelakt en voorzien zijn van beuken geleiders.

Table Tige is geschikt voor grotere bedrijven als innovatief directiemeubilair, maar kan evengoed functioneren als flexibele vergadertafel voor de kleine zelfstandige. Opbergmogelijkheden worden naadloos geïntegreerd in de totaliteit van het meubel, zowel in open als gesloten toestand.

Meubelontwerp (bijzonder): UNE TOUTE PETITE CUISINE - Caroline Lateur - Stefanie Everaert - Doorzon

 

 

De opdracht bestond erin een compact kustappartement bruikbaar te maken zowel voor de ene permanente bewoner als voor zijn familie en vele gasten. Het werd een multifunctioneel wandmeubel dat de kleine leefruimte omtovert tot keuken, bibliotheek, tv hoek en bureautje. Het werkblad eindigt in een wit marmeren deksel dat de kleine werkplek aan het oog onttrekt. Ook de dampkap speelt een spelletje met de toeschouwer door het pleisterwerk als een manteltje om zich heen te slaan.

De structuur van het meubel bestaat uit aluminium vinnen, aan de wand bevestigd, waarop een stenen blad rust. De drie hyper tactiele schuifpanelen hangen eraan. Aan de andere kant van de ruimte, in en om de hoek, zweeft een lederen banquette. Ook deze is los van de vloer om beleving van de ruimte in haar geheel toe te laten. De organische tafel die erbij hoort kan gemakkelijk een etentje voor tien aan zonder ooit groot te lijken.

Ism: Frederic Hooft, interieurarchitect

Keukenmeubel: Lucas De Smedt
Natuursteen: Van Den Weghe
Banquette: Van Daele

Fotografie: Fien Muller
Oplevering zomer 2009

2. Studenten

De studenten werden geselecteerd en voorgedragen door de verschillende onderwijsinstituten. Voor hen waren twee categorieën opengesteld: meubelontwerp en interieurontwerp.

Interieur: SUR PLUS - Ann-Sophie Moyson

 

 

Het centrum voor nieuwe media brengt het oude wintercircus weer tot leven! Daar waar het wintercircus vroeger geen connectie meer had tot zijn omgeving, zorgt 'SUR PLUS' opnieuw voor contact met de stad. PLUG IN!

In het nieuwe ontwerp wordt de circulatie van de stad geïntegreerd in het gebouw. De straten aan de Gentse Krook, lopen als één vloeiende beweging door tot binnenin het Centrum voor Nieuwe Media.

In het Centrum voor Nieuwe Media kunnen de bezoekers via hellingen en passerelles een parcours volgen waar ze tal van nieuwe media op hun route tegenkomen. De passerelles vormen de rode draad doorheen het ontwerp en kunnen beschouwd worden als de verticale straten van het Centrum Voor nieuwe Media. Het leidt de bezoekers doorheen het gebouw. Zoals de straat symbool staat voor het spontaan ontmoeten van mensen zijn de passerelles plaatsen waar er interactie en dialoog plaatsvinden.

MEETING POINTS!! Ze vormen de bindingskracht tussen de mix aan functies in het CN M en ze maken kruisbestuiving tussen de verschillende functies mogelijk. Grote LED-schermen in het atrium streamen up-to-date informatie over kunst¬animaties, events, informatie over het Centrum voor Nieuwe Media. Van op de passerelles hebben de bezoekers een mooi uitzicht op het atrium van het CNM, zo is het altijd duidelijk waar men zich bevindt, of hoe men ergens moet geraken.

Bij wijze van beeldspraak kan het atrium beschouwd worden als de longen en de passerelles als de aders van het CNM. Overeenkomstig met het functioneren van het menselijk lichaam dient het gebouw eveneens te beschikken over een hart. Een multifunctionele ruimte zorgt voor de kern, het herkenningspunt, het kloppend hart van het gebouw.

Eco Label: Ilse Leysen

 

 

Levende bouwmaterialen ecologische materialen

Eigenschappen
De algen gaan pas oplichten als ze in nood zijn en zullen dus in contact gebracht worden met de bezoekers die zelf beweging in het water kunnen brengen. De plaatsen waar beweging in het water ontstaat zullen oplichten. Ook hebben de algen strikt hun 12uur licht en hun 12uur nacht nodig, Ze zullen enkel en alleen schijnen als ze weten dat het donker is. Een circadiaans ritme van zonlicht en totale duisternis is dus noodzakelijk. Hun ideale leefomgeving is stilstaand water met een kleine toevoeging van voedingsstoffen en mineralen.
Omwille van bovenstaande redenen krijgen deze microscopische bioluminescente wezentjes een plaats in de grote open ruimte van de bunker waar het zonlicht overdag overvloedig binnenvalt. Het driekwart ronde platform zal bedekt worden met een open waterlaag van 10 cm waar de bezoeker zich uit kan leven en in interactie kan gaan met het lichtgevende wateroppervlak.

Als tweede levende lichtelement zijn er de bacteriën. Deze hebben een permanent fel blauw licht en hebben geen zonlicht nodig. Ze hebben een relatief korte levensduur maar zijn makkelijk te kweken op een compacte oppervlakte van een voedingsbodem. Daarom zullen deze op Petri-schaaltjes geënt worden en ondergebracht worden in de oude ventilatieschachten van de donkere kamers die zullen dienen als bezoekersruimtes. Daar zullen de bacteriën als een indirecte verlichting dienen voor deze ruimtes.

De laatste lichtbron in de bunker zijn de tientallen bioluminescente kwallen. Omdat ze beter leven in grote groepen hebben ze nood aan een ruim en koel zoutwateraquarium en een beperkte hoeveelheid zonlicht. Een omvangrijke aquarium vraagt ook omvangrijke funderingen, hetgeen wat in de bunker in overvloed aanwezig is. De rondgang rond de centrale open ruimte zal volledig gevuld worden met deze doorzichtige neteldieren. Zo zal het mogelijk zijn om de kwallen door verschillende openingen en ook langs de bovenzijde van dicht te observeren.

Door deze natuurlijke lichtarmaturen onder te brengen in de bunker tracht ik de onvermijdelijke toekomst, totale overname door de natuur, van de bunker te combineren met de fascinerende wisselwerking van dag en nacht, licht en schaduw.

Meubel: Dung2 - Rayah Wauters

Het is in de geschiedenis reeds bewezen dat mest als een bouwmateriaal kan worden gebruikt. Maar deze toepassing is nog niet overgewaaid naar de moderne beschaving. Vorig jaar heb ik met Dung, een krukje uit rundermest, aangetoond dat men het materiaal kan gebruiken buiten de agrarische sector. Bij de masterproef wilde ik het niveau nog wat verhogen, zodat men ook hier, op plaatsen waar het ongeloof in het materiaal domineert, rundermest leert te appreciëren voor zijn goede eigenschappen. De primitieve samenlevingsculturen in vb. Kenia of Tanzania zijn voor dit project een ware bron van inspiratie geweest. Zij behandelen het materiaal op een natuurlijke, pure manier en dat heeft zijn positieve gevolgen op het gebruik. Cow dung cake - plantages rijzen op in het landschap, woningen uit rundermest worden met man en macht neergezet. Zo maakt een op het eerste zicht primitieve stam op een veel modernere en innovatieve manier gebruik van deze materie. Zij beschikken misschien niet over de kennis die wij als westerlingen hebben, maar als het gaat over ecologie of spaarzaam en lokaal materiaalgebruik, dan kunnen wij nog veel van hen leren.

Met deze kennis in mijn bagage, zocht ik een manier om dit ongerespecteerd materiaal een volwaardige plaats te geven in onze moderne leefwereld. Dat bleek meteen geen gemakkelijke opgave te zijn, want een mens geeft een eerste beoordeling op basis van wat hij ziet, ruikt en voelt. Laat dat nu de drie zintuigelijke factoren zijn waar onbewerkte rundermest geen goede punten zal op scoren. Het grote doel van dit onderzoek bestond er dus uit om het materiaal om te vormen tot een waardevolle grondstof. Door te experimenteren wist ik de materie te doorgronden en gaf het me een indruk van de mogelijke verdere mestverwerkingstechnieken. Zo doet een te hoog vochtgehalte in koemest het materiaal geen goed bij het drogen, maar te weinig water zorgt dan weer voor een slechte binding bij het verwerkingsproces. Een correcte balans vinden tussen die twee is dan ook van belang om een stabiel materiaal te bekomen. Door het toevoegen van bindmiddelen als kalk en klei, geef je het resultaat extra kracht en hardheid. Een laatste belangrijk element in dit onderzoek, was het experimenteren met natuurlijke kleurpigmenten, want zoals het spreekwoord zegt, wil het oog ook wat. Door een evenwichtige balans te vinden van deze verschillende materialen, bekom je uiteindelijk een natuurlijk composietmateriaal, die voor 85% uit rundermest bestaat en waarvan het uiterlijk doet denken aan een gepolijste vezelplaat. Met eigenschappen als goed te vormen, schuren en boren, ecologisch, onuitputtelijk,… lijkt dit een materiaal te zijn waar we op ( of is het ‘met’? ) verder kunnen bouwen.

Partners

De Fidias Awards worden mee mogenlijk gemaakt door volgende partners: Abet Laminati, Aquaconcept, Boss Paints, Consentino, Delta Light, Formica, Gira, Saint-Gobain Glass, Sigma Coatings, Vola, 2voor5, Modular, Duravit, St Paul Home en Multimedium.