-
![]()
© Filippo Poli | Het Brion-heiligdom van Carlo Scarpa in San Vito d'Altivole nabij Treviso, Italië fungeerde als filmlocatie voor de keizerlijke planeet Kaitain.
In 'Dune: Part Two', onder de bezielende regie van Denis Villeneuve, wordt architectuur niet alleen gebruikt als achtergrond voor de actie, maar ook als een integraal onderdeel van het verhaal en de thematiek van de film. Patrice Vermette, de production designer, speelde een cruciale rol in de vormgeving van dit visuele spektakel. Door zijn doordachte keuze van locaties en ontwerpen, versterkt en verdiept hij de narratieve lagen van het op Frank Herberts sciencefictionklassieker gebaseerde epos.
De film 'Dune: Part Two' toont een rijk scala aan werelden, elk met hun eigen unieke karakteristieken en uitdagingen. Van de onverbiddelijke woestijnplaneet Arrakis, het toneel van strijd en overleving, tot de dystopische esthetiek van Giedi Prime, thuisbasis van de Harkonnen, en de vredige, bijna utopische sfeer van Kaitain, de keizerlijke wereld. Deze locaties weerspiegelen niet alleen de diversiteit van het universum van 'Dune', maar belichamen ook de onderliggende thema's van macht, ecologie en culturele identiteit.
Brutalistische esthetiek
In het bijzonder verdient de architectuur van de stad Arrakeen op woestijnplaneet Arrakis aandacht. Hier heeft het ontwerpteam, geleid door Patrice Vermette, een architectonische stijl ontwikkeld die recht doet aan de extreme milieuomstandigheden en de culturele diepgang van de planeet. De keuze voor gebouwen met schuine gevels en dikke rotswanden, ontworpen om te beschermen tegen hevige winden en extreme hitte, is niet alleen praktisch maar heeft ook een symbolische waarde. De brutalistische esthetiek, geïnspireerd door de machtsarchitectuur van de Sovjet-Unie, onderstreept het thema van macht en controle dat centraal staat in het verhaal.
Carlo Scarpa
Een andere opmerkelijke bijdrage aan de visuele identiteit van 'Dune: Part Two' is de invloed van de Italiaanse architect Carlo Scarpa. Zijn architecturale filosofie, waarin de interactie tussen gebouwde omgeving en natuur centraal staat, vond zijn weg naar de serene en complexe wereld van Kaitain. Vermette en Villeneuve kozen bewust voor Scarpa’s Brion-heiligdom (Tomba Brion) als locatie om de geciviliseerde en verfijnde cultuur van de keizerlijke familie te verbeelden. Dit architecturale meesterwerk biedt niet alleen een visueel adembenemend decor maar onderstreept ook de thematische tegenstellingen binnen de film.
Het verkrijgen van toestemming om te filmen bij het Brion-heiligdom, een plek van grote persoonlijke en professionele betekenis voor Scarpa, was een belangrijke overwinning voor het productieteam. Aanvankelijk stuitte het verzoek op weerstand, gezien de privé-aard van het heiligdom en de historische terughoudendheid van de Brion-familie om filmopnames toe te staan (zelfs het Star Wars-team kreeg destijds nul op het rekest). De erkenning van de invloed van Scarpa op het ontwerp van 'Dune: Part One' en de waardering voor de synergie tussen Scarpa's werk en het filmproject speelden echter een doorslaggevende rol in het uiteindelijk verkrijgen van toestemming.
Verhalend instrument
De architecturale keuzes in 'Dune: Part Two' verheffen de film van een visueel spektakel tot een diepgaand narratief kunstwerk. Vermette’s toepassing van architecturale principes en zijn eerbetoon aan Carlo Scarpa's werk verrijken de verhalende en thematische diepgang van de film. De fysieke ruimtes binnen 'Dune' dienen niet alleen als decor maar zijn essentieel voor het begrip en de beleving van de complexe wereld die Villeneuve en Herbert hebben gecreëerd. Door deze benadering wordt duidelijk dat architectuur, in de handen van bekwame filmmakers, een krachtig verhalend instrument kan zijn dat bijdraagt aan de algehele impact en resonantie van een film.
Gerelateerde artikels
Gerelateerde dossiers
Onze partners