Architectuurwijzer springt op de bres voor het modernistisch erfgoed in Limburg. "Want Huis Stynen is niet de enige bedreigde parel," klinkt het. "Hoewel geklasseerd en beschermd, werd onlangs historisch huis Sternotte aan de Kuringersteenweg in Hasselt met spoed afgebroken omdat het grote scheuren vertoonde." Architectuurwijzer wil Huis Stynen voor datzelfde lot behoeden.
Een gebouw beschermen, wat is het nut ervan? Dat is toch duidelijk, zou je denken. Maar de praktijk vertelt iets anders. Het beschermde Huis Stynen - eigendom van stad Hasselt - staat volledig te verkommeren. Het staat al 8 jaar leeg en is intussen ook onbewoonbaar verklaard.
Het gebouw - te vinden in de Koningin Astridlaan in Hasselt - is zowel onder de naam Huis Stynen als huis Douchar gekend. Architect Leon Stynen ontwierp het in de jaren 30 onder invloed van de vermaarde architect Le Corbusier. Hij bouwde het als woonst voor de familie Douchar.
Architectuurhistorische waarde
"Het baksteenmodernisme, waarvan dit pand een schoolvoorbeeld vormt, de moderne betonstructuur en de sobere afwerking van het interieur dragen bij tot de architectuurhistorische waarde van het pand," zo stelde Vlaams minister van Onroerend Erfgoed Geert Bourgeois in 2010.
De woning is rond een centrale vestibule georganiseerd. Opvallend is de inrit naar een achterliggende parking die onder het huis doorloopt. Huis Stynen is ondersteund door pijlers en heeft een dakterras. De architect zorgde voor een optimale lichtinval en die lichtheid en luchtigheid is ondanks het verval nog duidelijk aanwezig. Ook de houten draaitrap is vermeldenswaardig.
Het pand kende verschillende invullingen:
- woonst van de familie Douchar-Koninckx (1937-1964)
- persbedrijf N.V. Concentra (1964)
- woonst van de familie Fierens-Cnuts, met uitbating van een garage (1964-1971)
- stads- en sportdienst van Hasselt (1971-1998)
- kringloopwinkel ‘De Springplank’ (1998-2002)
- jongerencentrum Spaze, met lab voor radio- en tv-productie (2003-2008)
Te weinig waardering
Sinds 2008 staat het gebouw leeg. Het krijgt sindsdien regelmatig krakers over de vloer en ook graffitispuiters hebben hun sporen nagelaten. Er hangt een groot reclamebord op de voorgevel van het gebouw, zodat het een verborgen indruk geeft. Architectuurwijzer vindt het erg jammer dat dit architecturaal juweel op zo weinig waardering kan rekenen.
“We bekijken of het haalbaar is om er zelf een herbestemming aan te geven”, zei de Hasseltse schepen van Ruimtelijke Ordening Tom Vandeput begin 2015. “Als dat niet kan, zetten we het te koop.” Een erg onduidelijk lot dus voor dit unieke pand. En intussen wordt de site rond de woning als publieke parkeerplaats gebruikt. Met negatieve impact: de parking is verloederd en er zijn sporen van vandalisme.
Gerelateerde dossiers
Gerelateerde bedrijven
Onze partners