BBA 2022 Rookie of the Year: nominatie voor Laura Muyldermans

Laura Muyldermans studeerde architectuur aan de KU Leuven, Istanbul Technical University en Tokyo University, waarna zij voor zeven jaar bij architecten de vylder vinck taillieu werkte. In 2018 werd ze aangesteld als praktijkassistente aan de architectuur faculteit van de KU Leuven en de ULB La Cambre Horta. Met haar bijdragen aan tentoonstellingen, lezingen, workshops en debatten zoals onder meer in Venetië (Biënnale), Brussel (BOZAR), Luik (Across), Oslo architecture triennale (Oslo) en Architectuur Filmfestival (Rotterdam) neemt ze actief deel aan de architectuurcultuur in Brussel en daarbuiten.

Spiegelpraktijk

Het bureau is steeds op zoek is naar zijn maatschappelijke relevantie en reflecteert continu over hoe het zich als architectuurpraktijk wenst te organiseren. Het vraagt zich af wat de mogelijkheden zijn om als architect te ontwerpen vanuit een andere noodzaak dan de opdrachtomschrijving. Dit ongevraagd handelen vertaalt zich in een spiegelpraktijk, daar waar de bouwpraktijk het gevraagde behandelt.

‘Het is een methodiek die we binnen onze praktijk toepassen om het vrij, kritisch en innovatief denken van de architect ten aanzien van het gevraagde te vrijwaren. De spiegelpraktijk is een manier van handelen, het is een attitude zonder inhoudelijke beschrijving. Ze resulteert in projecten die de grenzen aftast van wat als architectuur beschouwd wordt en tegelijk inspireert ze de bouwpraktijk om zichzelf en dat wat gevraagd wordt te overstijgen’, klinkt het.

Om de symbiose te verkrijgen tussen de efficiëntie en diepgang van een vast team enerzijds en de kracht of de vernieuwing van het ongekende anderzijds, baseert het bureau zich op een ‘working apart together’-methodiek. De architectuurpraktijk ambieert hiermee diverse samenwerkingen die projectoverstijgend handelen zonder vaste structuur, omdat het op dit punt zijn scherpte in het denk- en ontwerpproces verkrijgt. Het kantoor opereert vanuit een dynamische maatschappelijke werkplek met een mix van disciplines van waaruit de samenleving indirect mee vorm krijgt

Tafelzetting, Antwerpen

Deze installatie kwam tot stand na een wedstrijdprocedure, uitgeschreven door het Vlaams Architectuurinstituut en De Singel, om een buiten-scenografie te ontwerpen die jonge makers toelaat hun visie op architectuur en de publieke ruimte te uiten.

Een kleurrijke set tafels, zitbanken en attributen vormen samen het uitgangspunt voor een set modulaire stadsmeubilair. De tentoonstelling in en het tafelblad presenteert zeven interventies in de openbare ruimte die elk tot stand kwamen in dialoog met een andere ontwerper. De tafel benadrukt het belang van de ontmoeting van waaruit een gesprek kan ontstaan en tegelijk nodigt ze de toevallige passant uit om onderweg even stil te staan en de perceptie op de publieke ruimte te prikkelen.

Het is een artistieke interventie die tot doel heeft te reflecteren over de manier waarop we ons de openbare ruimte al dan niet toe-eigenen. De installatie wenst architecten aan te moedigen om naast de bouwpraktijk ook vanuit een maatschappelijk engagement positie te nemen. De tentoonstelling stelt indirect de vraag hoe architectuur zich zou definiëren moest er meer ruimte zijn om als ontwerper vrij van de gevraagde opdrachtomschrijving te kunnen handelen.

Geraard, Gontrode

Langs een typische Vlaamse steenweg met voornamelijk vrijstaande woningen omgeven door rijkelijk verzorgde voortuinen en opritten springt één woning letterlijk naar voor. Het huis in de bocht van de steenweg heeft geen voortuin en biedt amper plaats voor een voetpad. Het duidelijke authentieke karakter maakt van de woning een opvallend stille getuige van een landelijk verleden.

De opsplitsing van de oude burgemeesterswoning resulteerde in een gefragmenteerde indeling. Het ontwerp stelt voor om de circulatie van de woning om te draaien. De ongebruikte garage maakte plaats voor een nieuwe volwaardige achterdeur met een patio en een voortuintje langs de zijgevel. Thuiskomen gebeurt nu te midden van de kruidige aroma’s. De nieuwe trap sluit op elk verdiep aan op een open tussenruimte. De leefruimte waaiert daarmee langs de zijgevel uit tot onder het dak. Op de zolder werden twee slaapkamers toegevoegd. Een porte-fenêtre omkadert de taferelen die zich rondom de steenweg afspelen.

Actiris, Brussel

In het voorjaar van 2019 heeft Architecture Workroom Brussels de ambitie geuit om het eerste verdiep van het voormalige Actiris-gebouw tijdelijke te transformeren tot een maatschappelijke werkplek. Vier individuele werkplekken bevinden zich langs de gevel in de uiterste hoeken van het gebouw. Dit zijn de plekken waar iedereen in stilte en gezelschap kan werken. Tussen de kantoren in bevindt zich een publiek toegankelijke gemeenschappelijke ruimte van 1200 m². De tussenruimte is ingedeeld in twee zones. De meest publiek toegankelijke plek maakt de verbinding met de stad. Ze trekt op een subtiele manier het leven van de straat door in het gebouw. Tussen de meest private- en publieke zones werd een tussenruimte geïntroduceerd. Het geheel is een dynamische ruimte van doorgangen, voorkamers en tussenruimtes. Doordacht ontmantelen, schaken met bestaande systeemwanden en de inzet van circulaire stijlwanden resulteert in een spel van ramen en wanden, hoeken en kolommen.