BBA 2023 / 3-2-1 Façade: Phoenix Solo (EDA-AU)

Het voorstel van EDA-AU omvat een woning met een bruto vloeroppervlakte van 144 m² met drie slaapkamers en een kantoor. Maar het ontwerp is flexibel. Zo kan een slaapkamer omgevormd worden tot leefruimte, kantoor, eetkamer en omgekeerd.

direct licht

Halverwege de middag schijnen de eerste zonnestralen het volume binnen. Hierdoor besloot de architect om de straatkant volledig te openen, de enige oriëntatie die zorgt voor direct licht en een diep uitzicht op het landschap. Het directe en diffuse licht wordt geregeld via een dubbele wand van ijzer en glas, die overigens de strijd aangaat tegen oververhitting, verblinding, voldoende privacy en het uitzicht.

Het geheel is ontworpen in een register van scherpe kaders die de weerkaatsing van het geluid optimaliseren en een levendig en abstract reliëf vormen. Het volume van de toegang tot het dakterras vervolledigt de inbreng van licht in de ochtend en de vroege middag. Binnen ontvangt de witte muur het directe licht en reflecteert het de woonkamer in. De functies overdag bevinden zich uiteraard op de bovenste verdiepingen, die profiteren van het beste licht en het mooiste uitzicht.

Verticale circulaties

Met de uitzondering van de toegang tot het terras bevinden de verticale circulaties zich centraal en verdelen ze gemakkelijk elke ruimte. De openingen in de achtergevel, op de bovenste verdieping, brengen natuurlijk licht binnen dat verspreidt wordt via de lichtheid van de trappen en leuningen. Grote plantenbakken voor voedsel en planten omsluiten het terras.

EDA–AU stelde de vloer samen uit stenen en gietijzeren deksels afkomstig van de sloop van een ander gebouw. Deze vormt een valse vloer die het risico van oververhitting van de woonkamer op de tweede verdieping beperkt. Daarnaast voorziet de ruimtelijke organisatie en de dimensionering de mogelijkheid om de vloer in de toekomst te verhogen.

Co-creatie

De architect koos voor een traditionele metselwerkconstructie waarbij de achtergevel met bakstenen bekleed werd. De straatgevel kreeg een jasje dat gecreëerd werd door co-design van de ijzerwerker, de bouwkundig ingenieur en de architect. De architect dicteerde de verhoudingen, de helling en de lichtheid van de kozijnen, de ingenieur de afmetingen, de bevestigingssystemen en de V-vormige trekstangen die het zware gelaagde glas vasthouden. Ten slotte bepaalde de ijzerwerker de afmetingen van het glas, het gemakkelijk te verwijderen en dus siliconenvrije beglazingskraalsysteem en de afvoer van de glaslatten in de as van de V's.