Aan de kust werd pas de aftrap gegeven van de achtste editie van Triënnale Beaufort. Meer nog dan vroeger staat in deze editie de plaats waar de kunstwerken gepresenteerd worden, centraal. De sculpturen en installaties zijn wat meer landinwaarts geschoven en bewegen zich langs de kusttram die havenzones, dorpskernen, markten, dijken, akkers en parken met elkaar verbindt. Architectura stapte de kust af van oost naar west en presenteert in een mini-reeks haar vijf favoriete kunstwerken, steeds op het snijpunt met de architectuur. Beginnen doen we in Heist, met het werk ‘Trouble Sea’ van de naar Brussel uitgeweken Franse kunstenares Lucie Lanzini.
Vanuit haar interesse voor architectuur verzamelt Lucie Lanzini details van gebouwen. De sculptuur Trouble Sea stelt een raam voor, geïsoleerd en uit zijn context gehaald vormt het een kader dat ons op een andere wijze naar het landschap laat kijken. Het onvolledige en ontwrichte glas laat ruimte in het kader: je kan door de sculptuur heen stappen, als is het een portaal. Het werk bevindt zich in het park vlakbij de duinen en functioneert zo als een opening naar de zee. De pastelblauwe tint van het glas verwijst naar het omliggende landschap.
Lucie Lanzini slaagt erin ons een nieuwe relatie te laten aangaan met vertrouwde objecten, door subtiele ingrepen. Het staal is gepolijst, als een spiegel. Het gebruikte glas daarentegen is troebel ‘oceaanglas’, golvend als de zee. Onze blik is daardoor ook getroebleerd. De golven zijn in dit werk verticaal weergegeven. Zo is er telkens een element van verrassing dat je opnieuw en anders doet kijken.
Het touw is een terugkerend element in het oeuvre van Lucie Lanzini: soms in hars, hier dan weer heel gedetailleerd in brons uitgevoerd. Het touw verwijst naar het visserstouw en de haven. Het is een vertrouwd element aan de Kust. Het verontrustende realisme ervan trekt je naar het werk toe. Het touw verliest hier zijn flexibiliteit en functie, maar het krijgt een meer symbolische dimensie door het idee van verbinding op te roepen. Door voor een bronzen uitvoering te kiezen, ontstaat een andere connectie tussen het materiaal en de toeschouwer.