BEELD/VERHAAL. XXI Century Museum of Contemporary Art door SANAA (Gie Bresseleers)

In februari, de maand van de tournée minérale, is de bodem van The Swimming Pool van Leandro Erlich de ideale plek voor een tournée générale. We zagen dit kunstwerk voor het eerst in het XXI Century Museum of Contemporary Art. In 2004 is dit museum in het hart van Kanazawa, naar een ontwerp van SANAA, het architectenbureau van Kazuyo Sejima en Ryue Nishizawa, een trendbreuk in de museumarchitectuur.

Wat oorspronkelijk in twee aparte gebouwen voorzien was, wordt één geheel. Het museum is hier ook een cultuurcentrum. Het gebouw heeft een cirkelvormig grondplan met een diameter van 112,5m. Bibliotheek, collegezaal, theater, kinderdagverblijf, kinderstudio, restaurant… liggen aan de rand. De tentoonstellingsruimten liggen in het midden en zijn betalend voor de bezoekers en gratis voor de lokale bevolking.

Transparantie

De ronde witte schijf, centraal doorbroken door balkvormige volumes, is rondom rond volledig doorzichtig beglaasd. De vele toegangsdeuren in de hele omtrek van het gebouw blijven onopgemerkt en maken het museum als een overdekt stadsplein, als een open wereld. Net binnen de gebogen glaswanden van die buitengevel lopen we een 360°-zicht op de stad en het openluchtmuseum.

Binnen vervloeien de grenzen. De vele binnenramen zorgen voor zichten in de diepte en naar de randen van het gebouw. Ook de volledig beglaasde patio’s met een overvloed aan licht zorgen voor die doorzichten. Stalen kolommen Ø125 stutten deze weidse openheid tussen betonnen vloer- en dakplaat.

Galerijen

De 15 tentoonstellingsruimten vormen geen aansluitend geheel maar liggen gepuzzeld in een net van gangen, patio’s, tuinen… Die circulatieruimten zijn een extra onderdeel van de expo’s. Wij lopen er vrij doorheen, verkennend, ontdekkend. Hostessen wijzen ons minzaam van galerij naar galerij met andere afmetingen en met lichtomstandigheden van helder daglicht tot volledig kunstlicht.

De collectie focust op kunstwerken vanaf 1980. De kunst is conceptueel, maar amusant en aardig. De buitenexposities lijken een familiepark. De kunst  is aanraakbaar onder het oog van de alom aanwezige wit geklede toezichters. Vele kunstwerken zijn in het gebouw geïntegreerd. The Swimming Pool van Leandro Ehrlich, Color Activity House van  Olafur Eliasson, Bleu Planet Sky van James Turrell, de Man die de Wolken meet van Jan Fabre,…

We glimlachen vaak en dat is hier helemaal niet ongewoon.

Er gebeurt iets

De architectuur is verfrissend wit en speels reflecterend. Ons museumbezoek is heel ontspannend. In een sfeer van eenvoud en complexiteit vervagen de grenzen tussen bezoeker en stedeling, tussen architectuur, kunst en cultuur.

We hebben een geweldig hier-gebeurt-iets-in-de-stad gevoel.

Heb je tijdens deze alcoholvrije dagen nood aan het zwembad van Leandro Erlich, dan kan je ook terecht in Museum Voorlinden in Wassenaar.

 

Gie Bresseleers is architect en fotograaf. In zijn columnreeks BEELD/VERHAAL verweeft hij fotografie en persoonlijke verhalen tot een unieke kijk op bijzondere projecten wereldwijd.

Deel dit artikel:
Onze partners