Fotograaf Servaas Van Belle uit Knokke-Heist is internationaal bekroond voor zijn foto’s van Belgische stalletjes en barakken. Uit meer dan 180.000 inzendingen won hij de zilveren medaille op de prestigieuze Sony World Photography Awards 2023 in de categorie Architecture & Design. Vorig jaar nog verscheen zijn fotoboek STAL - Vernacular Animal Sheds, waarin heel wat van de gefotografeerde bouwsels te bewonderen zijn.
Servaas Van Belle is al vijf jaar bezig met het fotograferen van de meest tot de verbeelding sprekende stalletjes in ons land. Voor hem zijn deze schuilplaatsen voor vee in weiden en velden een groepswerk van mens en natuur, en kunnen ze ontroerend mooi zijn. "Talrijke vormen en formaten, opgetrokken uit diverse (afbraak)materialen en met een uiteenlopend kleurenpalet, sieren het landschap. Met de tand des tijds duidelijk zichtbaar ademen ze verhalen uit", aldus Van Belle.
Om zijn werk af te bakenen, heeft Servaas Van Belle ervoor gekozen om alleen stallen in België te fotograferen. Hoewel hij wel heeft gezocht naar stallen in onze buurlanden, zoals Noord-Frankrijk en Zuid-Nederland, bleek het moeilijk om vergelijkbare bouwwerken te vinden. Volgens Van Belle komt dit doordat alles in die landen meteen wordt opgeruimd als het kapot is, wat bij ons zeker niet altijd het geval is: “Als iets niet in de weg ligt, blijft het vaak gewoon liggen. Maar dat vind ik net zo mooi aan ons land.”
Ook ons klimaat lijkt Van Belle te liggen als fotograaf. Zo fotografeert hij de stalletjes consequent onder dezelfde lichtomstandigheden: in dichte mist. "Een stal waar geen mist rond hangt, is maar een figurant in het landschap", vertelt hij daarover. "In de verte zie je dan een snelweg lopen, koeien grazen, of leiden industrie en bomen de aandacht af."
Servaas Van Belle ziet de stalletjes als architecturale pareltjes in het ons landschap die we zelden of nooit opmerken. Nochtans zijn de verweerde schuurtjes voor hem in zekere zin een allegorie voor ons leven: “We ploeteren allemaal voort, we doen ons best, we dragen de littekens en uiteindelijk sterven we horizontaal. Misschien is het dat wat deze wonderlijke bouwsels zo menselijk maakt."