Belisol levert aluminium puien voor iconisch Zeeuws duinhotel

In 2012 verwierf Peter Bommelje, telg uit een geslacht van hoteliers, Duinhotel Tien Torens aan de Duinweg in Zoutelande. Het hotel dat ruim honderd jaar geleden gebouwd werd, dankt zijn naam aan de tien kerktorens die je vroeger kon zien vanaf de duintop. Hoewel de naam behouden bleef, is het oude hotel gesloopt. Architect Tinko Lokerse: “We waren er eigenlijk snel uit. Het oude hotel moest plaatsmaken voor een accommodatie die zowel aan de technische als de esthetische eisen zou voldoen.”

Een groene tempel 

Het resultaat is een piramidevormig gebouw van vijf bouwlagen (de onderste is een parkeergarage), volledig geïntegreerd in het duin. Dankzij de gekozen vorm, waarbij wand en dakhelling samenvallen, heb je in de zomer op alle terrassen zon – ook op de terrassen in de noordgevel. De architect heeft als het ware een duintop gecreëerd, waaronder tien luxe hotelappartementen schuilgaan.

Door het exclusieve karakter zijn de esthetische eisen relatief hoog. Dat geldt ook voor de kozijnen. Bij een project midden in de duinnatuur speelt het uitzicht een belangrijke rol. Het glasoppervlak is dan ook zo groot mogelijk gehouden en de kaders volgen de ronding van de uitsparingen in de betonnen constructie.

Aluminium kozijnkaders

De architect heeft diverse materialen – aluminium, staal en vezelversterkt kunststof – onderzocht om het gewenste esthetische effect te bereiken voor de puien. Met de esthetische eisen en het kostenplaatje in het achterhoofd, kwamen de aluminium kozijnkaders van Belisol als winnaar uit de bus.

Het dossier belandde op tafel bij Marlon Mohnen, eigenaar van Belisol Goes. Mohnen: “De sleutelwoorden van dit project zijn ranke profielen, grote raampartijen en een forse verdiepingshoogte. Ons antwoord is dan onze designlijn Holux-profielen, met smalle tussenstijlen. Verder is het kader niet in de betonnen uitsparing geplaatst, zoals gebruikelijk, maar in een stelkozijn er net achter, aan de binnenzijde. Daardoor verdwijnen de stijlen voor een deel achter de betonrand, waardoor ze een stuk smaller lijken. Tot slot is het glas vanuit de binnenzijde geplaatst, waardoor het aanzicht vanaf het terras lekker strak blijft.”

Extra moeilijk

Het technische centrum van Belisol heeft er een stevige dobber aan gehad. Het kreeg niet alleen te maken met een ronding in het kozijnkader dat door de gekozen constructie groter was dan de uitsparing. Bovendien waren enkele puien zo groot en zwaar dat het transport en het hijsen verre van eenvoudig waren. De ver overstekende luifels en het plaatsen van de zware gehard glazen elementen maakten de montage nog eens extra moeilijk.

Mohnen: “De uitdaging begon al met het inmeten. Dat moest bijzonder nauwkeurig gebeuren. Je weet nooit of de marges van de uitsparingen binnen het toelaatbare zijn gebleven. Dat is hier gelukkig wel het geval gebleken. Bouwgroep Peters verdient in dit opzicht alle lof. De prefab-betonconstructie is tot op de millimeter nauwkeurig gesteld. Vervolgens hebben we voorgesteld om de kozijnen op locatie te monteren in de stelkozijnen. Om dat te kunnen verwezenlijken moesten de montagevoorzieningen in de kozijnen licht afwijken van de standaard voorzieningen. We moesten de kozijnen immers in de fabriek kunnen demonteren en op locatie weer monteren. De glasplaten zijn met toegesneden materieel ingehesen.”

“Een laatste uitdaging vonden we in het klimaat. In Zoutelande hebben we namelijk te maken met zilte zeelucht die bijzonder agressief op metalen kan inwerken. Om te voorkomen dat het aluminium oxideert, is het oppervlak voor het moffelen gepreannodiseerd (voorzien van een oxidelaag). Ondanks deze obstakels, is het project een paradepaardje geworden waar we met recht trots op kunnen zijn.”

Het volledige artikel is te lezen in ‘Raam en Deur’, vakblad voor raam-, deur- en geveltechniek.