Bergen 2015: ARSONIC – het Huis van Geluid (H&V Architecten + Laurent Niget)

Flexibel en intiem
De elf meter hoge constructie rust op funderingen die een meter diep onder grond liggen. De body van het gebouw ligt onder die hoge kroonlijst. Op dit plateau ligt de grote zaal, die zo een 300 zitplaatsen biedt. De indeling van de concertzaal zorgt ervoor dat de organisatoren de zaal niet hoeven aan te passen naargelang de grootte van het publiek: een groter publiek kan de muzikanten bewonderen langs drie verschillende kanten van het podium, terwijl een kleiner publiek een kant kan innemen. Langs twee zijden zijn er rijen stoelen voorzien, het terras onder de ingang biedt nog een derde perspectief. Deze opstelling is niet enkel efficiënt voor de organisatoren, maar zorgt er ook voor dat de toeschouwers dichter bij de muzikanten zitten. Met behulp van verstelbare wanden kan de zaal heringericht worden naargelang de grootte van het publiek. De wanden zijn verder ook bruikbaar voor (retro)projecties bij interdisciplinaire voorstellingen.

Identiteit
De rode draad doorheen het ontwerp van ARSONIC is ruimte: de grote kamers in het gebouw zijn ontworpen voor optimale akoestische prestaties. Naast de grote zaal is er ook een repetitielokaal voorzien waarin 20 muzikanten hun gang kunnen gaan. Tentoonstellingen en gesprekken kunnen doorgaan in de stille ruimte. Alle doorgangen in het complex zijn ten slotte ingericht voor optimale lichtinval en akoestiek. De buitenkant van het gebouw borduurt verder op dit idee van simpliciteit en rust. Het bruine metselwerk oogt simpel, maar de verhoudingen van het ontwerp geven het gebouw een extra harmonische dimensie. De gevel van het openbare gebouw straalt kalmte uit in de stedelijke omgeving. De openingen in de gevel, die sterk doen denken aan de sequentie van een MIDI-bestand, zijn subtiel ingebouwd.

ARSONIC dwingt een eigen context af in een stedelijke omgeving. Niet enkel de capaciteit en het ontwerp, maar ook de flexibele grote zaal zorgen voor interactie met het publiek.