Blootstelling van wanden aan de wind: invloed op de luchtdichtheid

Hoewel het met een luchtdichtheidsproef mogelijk is om de initiële luchtdichtheidsprestatie van de gebouwschil te beoordelen, laat deze niet toe om zich uit te spreken over de duurzaamheid ervan. Men dient zich er dan ook van te vergewissen dat de toegepaste technieken geen schade zullen oplopen bij een blootstelling aan de gebruikelijke belastingen.

Dit artikel heeft niet als oogmerk om de verschillende binnenwandtypes met elkaar te vergelijken, maar wel om voor elk ervan de meest geschikte uitvoeringsmethode te bepalen in functie van de erop aangrijpende belastingen. Verder zullen we trachten om de randvoorwaarden voor het gebruik van de verschillende bouwsystemen samen te vatten. Ten slotte zullen ook de courante wanden en plaataansluitingen aan bod komen. De bouwdetails en andere aansluitingstypes vallen daarentegen buiten het bestek van dit artikel.

Er zijn verschillende bouwsystemen die toelaten om de gewenste prestaties te bereiken, meer bepaald:

• wanden waarvan de luchtdichtheid verzekerd wordt door de binnenbepleistering (en eventueel door de buitenbepleistering) (*)
• houtskeletwanden waarvan de luchtdichtheid verzekerd wordt door platen met luchtdicht gemaakte aansluitingen (*)
• houtskeletwanden of hellende daken waarvan de luchtdichtheid verzekerd wordt door een membraan
• geïndustrialiseerde systemen (bv. zelfdragende sandwichplaten, betonnen wanden ...) (*).

Teneinde goede energieprestaties te behalen, moet het luchtdebiet bij een drukverschil van 50 Pa kleiner zijn dan 0,1 m³/h per m².

De windbelastingen en de hygrische schommelingen hebben een bijzondere invloed op de evolutie van de luchtdichtheid.

Wat de blootstelling aan de wind betreft, stellen we in onderstaande tabel drie blootstellingsklassen (A, B, C) voor waarmee het mogelijk is om de belastingniveaus te bepalen. Deze klassen zijn afhankelijk van de ligging en de hoogte van het gebouw.

Lees dit artikel verder op de website van het WTCB.