Bontinck Architecture ontwerpt nieuw opvangcentrum in Steenokkerzeel

Bontinck Architecture and Engineering heeft het nieuwe opvangcentrum voor asielzoekers in Steenokkerzeel ontworpen. Het nieuwe asielcentrum zal het Transitcentrum 123 in Melsbroek en het INAD-centrum op de nationale luchthaven vervangen. Het gebouw zal opvang bieden aan 90 asielzoekers. Zij krijgen een woning in één van de drie bewonersvleugels. Naast woningen bevat het nieuwe opvangcentrum ook gedeelde ruimtes zoals een refter, een sportzaal, een administratief centrum, .. Verder is er ook nog een bezoekersvleugel, waar de asielzoekers externen kunnen ontvangen.

Het geheel bestaat uit twee bouwvolumes. Het hoofdvolume is een ringvormig gebouw waarin zich de woonruimtes bevinden. De cirkel omsluit een groot binnenplein waar alle asielzoekers zich kunnen ontspannen. De ringvorm creëert dus een controleerbare buitenruimte. De gevels van de ring zullen met Afzeliabeplanking afgewerkt worden. Het hoofdvolume steunt op een balkvormig gebouw waarin de bezoekersfaciliteiten in ondergebracht zijn. Dat gebouw schiet weg van het cirkelvormige woongebouw. Hierdoor is de link met de buitenwereld ook formeel zichtbaar.

Volgens Bontinck Architecture and Engineering was het vooral moeilijk om 'controle' en 'menselijkheid' in dit ontwerp met elkaar te verzoenen. Een opvangcentrum is namelijk nog steeds een gesloten instelling. De architecten zijn van mening dat de ringvorm tegelijkertijd controle en privacy creëert. De ronde vormen wijken bijvoorbeeld af van het traditionele, hoekige uiterlijk van gesloten instellingen. Een tweede moeilijkheid was de ligging van het opvangcentrum. Het bevindt zich namelijk vlakbij een luchthaven. Daarom heeft men geprobeerd om via betonnen massiefbouw en polycarbonaat binnenramen een hogere akoestische weerstand te creëeren.



Via het cirkelvormige binnenplein moet een evenwicht vinden tussen privacy en controle