Bouwtoepassingen van materialen op basis van hennep

Hennep is een snelgroeiende plant die in verschillende domeinen ingezet kan worden. Zowel de buitenkant van de stengel, die uit vezels bestaat, als de binnenkant, de zogenoemde hennepscheven, kunnen dienen voor de fabricage van bouwproducten (zie tabel).

De vezels kunnen gebruikt worden voor de fabricage van thermische-isolatiedekens, die voornamelijk in houtskeletwanden en in vloeren en daken dienstdoen als isolatiemateriaal.

De hennepscheven kunnen op hun beurt aangewend worden als los isolatiemateriaal dat voornamelijk toegepast wordt tussen de vloerbalken.

Deze scheven worden gekenmerkt door de grootte van hun granulaten (doorgaans begrepen tussen 10 en 30 mm), hun losgestorte volumieke massa en hun hygrothermische eigenschappen (warmtegeleidbaarheid, vochtopname). Ze bestaan uit een geheel van parallelle haarvaten die leiden tot een sterke waterabsorptie (die overeenstemt met het vier- tot zesvoud van hun massa). Bovendien zorgt hun hoge hygroscopiciteit voor een vochtuitwisseling met de omgevingslucht. Dit gebeurt door sorptie/desorptie, een fenomeen waarbij het vochtgehalte van een poreus materiaal toeneemt door het hechten van waterdamp uit de lucht en omgekeerd.

De hennepscheven kunnen eveneens als plantaardige granulaten gebruikt worden in producten die gefabriceerd worden met behulp van aangepaste bindmiddelen. Naargelang van de beoogde toepassing worden er immers verschillende eigenschappen nagestreefd, wat een invloed heeft op het bindmiddelgehalte, de volumieke massa en de warmtegeleidbaarheid van het product. Hoewel men hierbij uiteraard kan gebruikmaken van geprefabriceerde bindmiddelen of samenstellingen, gebaseerd op referentiewerken of de ervaring van de uitvoerder, geniet het toch steeds de voorkeur om terug te grijpen naar de aanbevelingen van de materiaalfabrikant.

De hoge capillariteit van de hennepscheven heeft een grote invloed op het mengsel en op de producteigenschappen in verse of verharde toestand. Zij onttrekken immers een deel van het water dat vereist is voor de hydraulische bindmiddelen, waardoor deze kunnen verbranden. Om dit probleem te verhelpen, kan men teruggrijpen naar kalk (gekend voor zijn waterophoudende vermogen), een luchthardend bindmiddel toevoegen (kalkhydraat) en/of de volgorde van de menghandelingen aanpassen (bv. de granulaten voorbevochtigen).

Lees dit artikel verder op de website van het WTCB >>