Voor Caroline Voet het bureau Voet en De Brabandere opstartte, deed ze ervaring op bij Zaha Hadid en Christian Kieckens. "Hij blijft voortleven in de belangrijke erfenis die hij genereus doorgaf aan zovelen", stelt ze.
Christian Kieckens kan beschouwd worden als één van de grondleggers van de narratieve architectuur in Vlaanderen. Als professor aan de Universiteit van Antwerpen begeesterde hij hele generaties architecten, waarbij hij zijn kennis en internationaal netwerk vol passie inzette om in Vlaanderen en België een architectuurcultuur te verankeren vanuit een maatschappelijke verantwoordelijkheid, vanuit een zucht naar universele en fundamentele schoonheid tout court. Van Borromini tot Arvo Pärt, van Lina Bo Bardi tot David Bowie, zijn liefde voor kunst, literatuur en popcultuur vermengde zich met een diepgaande kennis van alle aspecten van de architectuur en haar geschiedenis. Als mentor gaf hij zovele sleutels door over de ambacht en de taal van de architectuur, elementen die hij verwerkte in zijn gelaagde oeuvre, van gebouwen tot meubels, tentoonstellingen en boeken. Zoeken Denken Bouwen, was de titel van zijn architectuurmonografie uit 2001.
Christian Kieckens studeerde af aan Sint-Lucas in 1974. Hij won de Godecharle Prijs voor Architectuur (1981) en de Vlaamse Cultuurprijs voor Architectuur (1999). Als mede-oprichter in 1983 van de Stichting Architectuurmuseum zette hij in Vlaanderen en België eigenhandig​ de emancipatie in gang van architectuur als discipline.
Met zijn heengaan, veel te vroeg, verliest de architectuurwereld een belangrijke mentor en inspirerend voorbeeld. Hij blijft voortleven in de belangrijke erfenis die hij genereus doorgaf aan zovelen.