Casimir ontwerpt laatste verblijfplaats van Piet Stockmans

Door aan één van zijn voormalige leerlingen de opdracht te geven een kist voor hem te ontwerpen als laatste verblijfplaats, kijkt de Belgische porseleinkunstenaar die in oktober 2020 zijn 80e verjaardag vierde, vooruit.

Piet Stockmans: “Vooruit wil zeggen: op weg naar de finaliteit, naar het einde van mijn leven. […] Ik wil gecremeerd worden, hoe kan het ook anders wanneer het vuur steeds nodig was voor mij om iets te creëren. Toch wil ik een teken van leven achterlaten. […] Casimir is bij mij afgestudeerd en onmiskenbaar een top meubelmaker waar ik als meester fier op ben. Daarom heb ik hem gevraagd na te denken over een meubel dat een betekenis krijgt na mijn dood.”

Noch kist, noch urne

Het resultaat is noch een kist, noch een urne, maar beiden en nog zoveel meer. Het is een artistieke installatie die op het eerste zicht oogt als een houten vergaarbak in de vorm van een kruis op schragen. Pas wanneer je daar doorheen kijkt, geeft het meubel zijn ware gedaante prijs. Het is een container voor de resten van een vol leven “Een trog voor wat stoffelijk overblijft en waaraan het gemis zich kan laven\", zoals Casimir het beschrijft. Een laatste haven voor de maker en zijn werk, voor Piet en zijn porselein. Want Stockmans voegt aan het houten meubel van Casimir porseleinscherven toe, die het breekbare en de idee van de overdraagbaarheid na de dood symboliseren.

Casimir: “Piet had een specifieke, niet alledaagse vraag voor me. Hij vroeg me om een uniek, ultiem meubel voor hem te creëren. Tot zover geen verrassingen. Ware het niet dat het om zijn persoonlijke kist ging. Om eerlijk te zijn zit je daar niet op te wachten. Het denken aan de dood van je meester, is erg ingrijpend.”