In 1950 ontwierp Le Corbusier in India met Chandigarh een complete stad. Na de problematische opdeling van Brits-Indië wilde premier Jawaharlal Nehru een nieuwe hoofdstad voor de Indiase provincies Punjab en Haryana, ‘niet gehinderd door de tradities uit het verleden’. Nehru wilde het geloof in de toekomst van de kersverse natie weerspiegelen, geïnspireerd op nieuwe steden als Brasilia en Canberra. Hij koos voor de nieuwerwetse stijl van Le Corbusier. Op 21 maart geeft Luc Deleu (T.O.P. Office) in Gent een lezing rond deze merkwaardige stad.
In 1950 ontwierp Le Corbusier in India met Chandigarh een complete stad. Na de problematische opdeling van Brits-Indië wilde premier Jawaharlal Nehru een nieuwe hoofdstad voor de Indiase provincies Punjab en Haryana, ‘niet gehinderd door de tradities uit het verleden’. Nehru wilde het geloof in de toekomst van de kersverse natie weerspiegelen, geïnspireerd op nieuwe steden als Brasilia en Canberra. Hij koos voor de nieuwerwetse stijl van Le Corbusier, die een leegte kreeg om zijn ideeën over de ideale stad op los te laten. Op 21 maart geeft Luc Deleu (T.O.P. Office) in Gent een lezing rond deze merkwaardige stad.
Sinds 1995 werkt de kunstenaar-architect-stedenbouwkundige Luc Deleu met zijn stedenbouwkundig bureau T.O.P. office aan “De Onaangepaste Stad”, een ontwerpmatige stedenbouwkundige studie die een alternatieve invulling van de stedelijke ruimte voorstelt.
In De Onaangepaste Stad worden de middelen van constructie en van architectuur vooreerst en volledig aangewend in functie van de mogelijkheden van interessante openbare ruimten binnen de logica der grootschaligheid, terwijl hierbij de overgeërfde typologieën van de traditionele stad verworpen worden. Deze zijn immers totaal onaangepast aan de demografische explosie die kan beschouwd worden als een fenomeen op planetair niveau. (…)
"In zekere zin kan men stellen dat Luc Deleu de Manière de penser l’urbanisme herneemt waar Le Corbusier gebleven was, met daarenboven een kritische stellingname, verantwoord door de crisis binnen de modernistische architectuur en stedenbouw en gestimuleerd door het uiteenspatten van de richtpunten in het postmoderne tijdperk. Voor Deleu vormt Le Corbusier een referentiepunt in die zin dat hij op het eind van een leven vol onderzoekingen naar een realiteit gewezen heeft, die nog steeds de onze is: in Chandigarh (Punjab), een stad die hij vanuit het niets heeft moeten creëren (het stedenbouwkundig plan dateert van 1951, Corbu was toen 64 jaar oud), heeft hij ervoor geopteerd om zijn activiteit daar te concentreren op de ruimte, de infrastructuur en de openbare gebouwen om zodoende aan individuele personen de vrijheid te laten wat hun huiselijke omgeving betreft. Dit wil zeggen dat - en deze boodschap is tot ons gericht - in talrijke gevallen architecten er beter zouden aan doen zich afzijdig te houden. Wat woonfaciliteiten betreft, zijn de microkosmossen die ontworpen worden als architectuurmanifesten – met alle pretentie die daarbij hoort – over het algemeen hol. (…)." (Raymond Balau)
Het bouwen van een nieuwe hoofdstad is het architectonische gebaar bij uitstek waarmee jonge naties of regimes, letterlijk en figuurlijk, een plaatsje op de wereldkaart trachten te veroveren. De conceptie van een dergelijk plan is minder op functionele eisen dan op representatieve ambities afgestemd. In postkoloniale gebieden bestaat de uitdaging er vaak in om een nieuwe monumentaliteit te zoeken, die de ontvoogding en zelfstandigheid van de natie kan uitdrukken. De grote voorbeelden daarvan zijn Brasilia, de nieuwe hoofdstad van Brazilië, en Chandigarh, de nieuwe hoofdstad van Punjab (een van de 29 deelstaten die samen de republiek India vormen). Beide steden zijn ontworpen in de jaren vijftig van de twintigste eeuw. Archipel gaat op zoek naar “60 jaar later”, naar de leefbaarheid van deze steden, naar hun realiteit en draagkracht.
Praktisch
Auditorium Oehoe, E1, Gent
Toegang gratis.
Inschrijven gewenst via deze link.
Sinds 1995 werkt de kunstenaar-architect-stedenbouwkundige Luc Deleu met zijn stedenbouwkundig bureau T.O.P. office aan “De Onaangepaste Stad”, een ontwerpmatige stedenbouwkundige studie die een alternatieve invulling van de stedelijke ruimte voorstelt.
Government college of art - Le Corbusier
In De Onaangepaste Stad worden de middelen van constructie en van architectuur vooreerst en volledig aangewend in functie van de mogelijkheden van interessante openbare ruimten binnen de logica der grootschaligheid, terwijl hierbij de overgeërfde typologieën van de traditionele stad verworpen worden. Deze zijn immers totaal onaangepast aan de demografische explosie die kan beschouwd worden als een fenomeen op planetair niveau. (…)
Government college of art - Le Corbusier
"In zekere zin kan men stellen dat Luc Deleu de Manière de penser l’urbanisme herneemt waar Le Corbusier gebleven was, met daarenboven een kritische stellingname, verantwoord door de crisis binnen de modernistische architectuur en stedenbouw en gestimuleerd door het uiteenspatten van de richtpunten in het postmoderne tijdperk. Voor Deleu vormt Le Corbusier een referentiepunt in die zin dat hij op het eind van een leven vol onderzoekingen naar een realiteit gewezen heeft, die nog steeds de onze is: in Chandigarh (Punjab), een stad die hij vanuit het niets heeft moeten creëren (het stedenbouwkundig plan dateert van 1951, Corbu was toen 64 jaar oud), heeft hij ervoor geopteerd om zijn activiteit daar te concentreren op de ruimte, de infrastructuur en de openbare gebouwen om zodoende aan individuele personen de vrijheid te laten wat hun huiselijke omgeving betreft. Dit wil zeggen dat - en deze boodschap is tot ons gericht - in talrijke gevallen architecten er beter zouden aan doen zich afzijdig te houden. Wat woonfaciliteiten betreft, zijn de microkosmossen die ontworpen worden als architectuurmanifesten – met alle pretentie die daarbij hoort – over het algemeen hol. (…)." (Raymond Balau)
Student facilities campus I - Pierre Jeanneret
Het bouwen van een nieuwe hoofdstad is het architectonische gebaar bij uitstek waarmee jonge naties of regimes, letterlijk en figuurlijk, een plaatsje op de wereldkaart trachten te veroveren. De conceptie van een dergelijk plan is minder op functionele eisen dan op representatieve ambities afgestemd. In postkoloniale gebieden bestaat de uitdaging er vaak in om een nieuwe monumentaliteit te zoeken, die de ontvoogding en zelfstandigheid van de natie kan uitdrukken. De grote voorbeelden daarvan zijn Brasilia, de nieuwe hoofdstad van Brazilië, en Chandigarh, de nieuwe hoofdstad van Punjab (een van de 29 deelstaten die samen de republiek India vormen). Beide steden zijn ontworpen in de jaren vijftig van de twintigste eeuw. Archipel gaat op zoek naar “60 jaar later”, naar de leefbaarheid van deze steden, naar hun realiteit en draagkracht.
Praktisch
Auditorium Oehoe, E1, Gent
Toegang gratis.
Inschrijven gewenst via deze link.
Gerelateerde artikels
Gerelateerde bedrijven
Onze partners