In het kader van onze oproep naar bamboe gebouwen konden we het niet nalaten om het gemeenschapscentrum dat Hilde Duerinck en Sven Mouton enkele jaren geleden samen met de bevolking van een klein Braziliaans dorpje bouwden, nog eens in de kijker te zetten.
In het kader van onze oproep naar bamboe gebouwen konden we het niet nalaten om het gemeenschapscentrum dat Hilde Duerinck en Sven Mouton (toen onder de vlag van vzw Bamboostic, tegenwoordig CRU! architecten) enkele jaren geleden samen met de bevolking van een klein Braziliaans dorpje bouwden, nog eens in de kijker te zetten.
Het Bamboostic project begon in 2004 in Camburi, een afgelegen dorp van de stad Ubatuba, gelegen tussen Saõ Paulo en Rio de Janeiro. Na een jaar samenleven en constructieve bamboe-experimenten uitvoeren (een brug, winkel, ijsopslagplaats,...) werd het wederzijds vertrouwen in elkaar en in de technieken groot genoeg bevonden om een grootschaliger project aan te vatten dat door de dorpsbewoners zelf werd uitgekozen. Omwille van de behoefte aan een groot gemeenschapsgebouw voor een extra klaslokaal, vergaderruimtes, opslagruimtes en een atelier) werd een lokale (eco)bouw-coöperatieve opgericht om deze werf aan te vatten. Meer dan 45 ongetrainde coöperanten kregen in een rotatiesyteem de kans om zich tijdens de 8 maanden durende bouw van dit gebouw om te vormen tot volleerde bouwvakkers in allerhande ecologische bouwsystemen.
De nadruk lag niet zozeer op het ecologische aspect van de constructie, maar vooral op het gebruik van lokale grondstoffen die zo goed als gratis te verkrijgen waren in het regenwoud waarin ze wonen. De bamboe werd op een correcte manier gekapt en behandeld om het skelet van het gebouw dat het dak moest dragen (kolommen en vakwerken) te voorzien, terwijl daarnaast allerhande aardetechnieken, zoals rammed earth en geperste adobestenen, werden aangewend om bovenop de stenige basis indelingen te maken aan het gebouw. Op een verstaanbare manier werden natuurlijke ventilatietechnieken en beschutting voor de zon voorzien, zodat deze principes (die direct voelbaar waren als één van de aangenaamste plekken in het dorp) ook als voorbeeld dienden voor hun eigen huizen. Op die manier hebben ze geleerd hoe het best in hun eigen woon-onderhoud te voorzien, terwijl ze eveneens met deze aangeleerde technieken en het goedkope basismateriaal ook commerciële opdrachten kunnen uitvoeren, vooral dan in de hotel- en horecasector die deze vorm van architectuur erg kunnen smaken.
Hilde Duerinck en Sven Mouton van CRU! architecten voor het in aanbouw zijnde gemeenschapshuis van Camburi
De band die de eerste 2 leden van vzw Bamboostic gedurende deze 2,5 jaar ter plaatse smeedden, werd achteraf bestendigd door andere projectleden die, veelal na een thesis over het onderwerp, enkele maanden ter plaatse verbleven bij de opstart van nieuwe projecten, zodat het project nu, bijna 8 jaar na zijn oprichting, nog steeds springlevend is en nog steeds uitbreidt. De academische wereld, zowel in België (VUB, RUG, Kaho St. Lieven,...) als in Brazilië (PUC universiteit van Rio, onder leiding van professor Ghavami) werken nog steeds mee zodat praktijk en theorie elkaar steeds verbeteren.
Het Bamboostic project begon in 2004 in Camburi, een afgelegen dorp van de stad Ubatuba, gelegen tussen Saõ Paulo en Rio de Janeiro. Na een jaar samenleven en constructieve bamboe-experimenten uitvoeren (een brug, winkel, ijsopslagplaats,...) werd het wederzijds vertrouwen in elkaar en in de technieken groot genoeg bevonden om een grootschaliger project aan te vatten dat door de dorpsbewoners zelf werd uitgekozen. Omwille van de behoefte aan een groot gemeenschapsgebouw voor een extra klaslokaal, vergaderruimtes, opslagruimtes en een atelier) werd een lokale (eco)bouw-coöperatieve opgericht om deze werf aan te vatten. Meer dan 45 ongetrainde coöperanten kregen in een rotatiesyteem de kans om zich tijdens de 8 maanden durende bouw van dit gebouw om te vormen tot volleerde bouwvakkers in allerhande ecologische bouwsystemen.
De nadruk lag niet zozeer op het ecologische aspect van de constructie, maar vooral op het gebruik van lokale grondstoffen die zo goed als gratis te verkrijgen waren in het regenwoud waarin ze wonen. De bamboe werd op een correcte manier gekapt en behandeld om het skelet van het gebouw dat het dak moest dragen (kolommen en vakwerken) te voorzien, terwijl daarnaast allerhande aardetechnieken, zoals rammed earth en geperste adobestenen, werden aangewend om bovenop de stenige basis indelingen te maken aan het gebouw. Op een verstaanbare manier werden natuurlijke ventilatietechnieken en beschutting voor de zon voorzien, zodat deze principes (die direct voelbaar waren als één van de aangenaamste plekken in het dorp) ook als voorbeeld dienden voor hun eigen huizen. Op die manier hebben ze geleerd hoe het best in hun eigen woon-onderhoud te voorzien, terwijl ze eveneens met deze aangeleerde technieken en het goedkope basismateriaal ook commerciële opdrachten kunnen uitvoeren, vooral dan in de hotel- en horecasector die deze vorm van architectuur erg kunnen smaken.
Hilde Duerinck en Sven Mouton van CRU! architecten voor het in aanbouw zijnde gemeenschapshuis van Camburi
De band die de eerste 2 leden van vzw Bamboostic gedurende deze 2,5 jaar ter plaatse smeedden, werd achteraf bestendigd door andere projectleden die, veelal na een thesis over het onderwerp, enkele maanden ter plaatse verbleven bij de opstart van nieuwe projecten, zodat het project nu, bijna 8 jaar na zijn oprichting, nog steeds springlevend is en nog steeds uitbreidt. De academische wereld, zowel in België (VUB, RUG, Kaho St. Lieven,...) als in Brazilië (PUC universiteit van Rio, onder leiding van professor Ghavami) werken nog steeds mee zodat praktijk en theorie elkaar steeds verbeteren.
Gerelateerde dossiers
Gerelateerde projecten
Onze partners