De Praatstoel: Jan Vermeulen (Studio Jan Vermeulen)

Studio Jan Vermeulen sleepte zopas samen met Tom Thys architecten een Belgian Building Award in de wacht voor De Korenbloem in Kortrijk. Het bureau gaat naar eigen zeggen op zoek naar "een architectuur die mensen dient en van hen houdt". Om die reden is De Korenbloem ook in de running voor de New European Bauhaus Prize. Hoog tijd dus om Jan Vermeulen uit te nodigen in onze Praatstoel. 

Op welke eigen gerealiseerde projecten bent u het meest fier en waarom?

We spenderen zoveel tijd en energie aan elk project dat ik op elk project waaraan ik heb gewerkt fier wil zijn. Ik hoop dat ik dat kan volhouden in de toekomst. Net daarom ben ik enorm trost op twee net gerealiseerde projecten: Pilootproject Zorg De Korenbloem in Kortrijk en het bezoekerscentrum van Prinsenpark in Retie. Ze zijn maatschappelijk relevant en maken sociaal een verschil. Ze bevatten zoveel lagen in hun unieke architectuur en gaan het risico niet uit de weg. Ik denk oprecht dat we met deze projecten geen loze ideeën hebben gebouwd… maar dat zal de toekomst uitwijzen.

 

Van welk project in uitvoering of in voorbereiding koestert u hoge verwachtingen?

We hebben net een wedstrijd gewonnen voor een bijzonder ambitieus project voor CAW Oost-Vlaanderen. Op een site in Gent willen ze graag een vluchthuis en crisisopvang realiseren en dit combineren met lokalen en tuinen die opengesteld kunnen worden voor de buurt. Twee tegenstrijdige ambities, enerzijds een rustige plek maken waar je even geborgenheid en vertrouwen kan terugvinden die je elders bent verloren, anderzijds de site openen voor de dynamiek van de stad en de samenleving. In dit soort projecten kunnen we architectuur haar volle rol laten spelen om het verschil te maken voor mensen.

 

Welk project van een andere Belgische architect is voor u een schot in de roos?

Er zijn zoveel rozen, maar om er één te plukken…
Laatst bezocht ik de uitbreiding van Het Steen in Antwerpen van noAarchitecten en voelde ik wederom een beetje jaloezie opborrelen. Als we hun niveau ooit kunnen halen, zal ik erg blij zijn.

 

Welke buitenlandse architecten vormen voor u een grote bron van inspiratie?

Ik word nog steeds beïnvloed door een specifieke tak van de Britse architectuurscène en enkele Zwitserse bureaus die me blijven verbazen.

 

Wat zijn volgens u de meest geslaagde recente bouwprojecten in het buitenland?

Ook in het buitenland zijn er veel te veel rozen om op te noemen. Ik neem er een gebouw uit dat me helemaal in de war heeft achtergelaten, een roos met doornen. Onlangs hadden we de kans om het nieuwe Depot van MVRDV voor het Museum Boijmans Van Beuningen te bezoeken. Als architect ben ik absoluut geen fan van hen en wat ze daar allemaal rond het museum van plan zijn, daar heb ik ook mijn twijfels over. Maar als mens was ik van dat Depot-project toch wel heel erg onder de indruk. Wat een heerlijke lef, die vorm op die plaats. En die piranesiaanse vide in het gebouw: erg lelijk geconstrueerd maar zo intens en spannend als beleving. Mijn twee hersenhelften vechten het nog steeds uit of dit een doornstruik is of een rozenstruik.

 

Welke jonge architect in Vlaanderen maakt momenteel veel indruk op u?

Er is een hele generatie jonge architecten opgestaan die met een ongelofelijke energie, creativiteit en zelfbewustzijn werkt aan publiek geëngageerde projecten. Daar kijk ik met oprechte bewondering naar.

 

Wat vindt u zo boeiend aan uw job als architect? Zou u uw kinderen aanmoedigen om in uw voetsporen te treden?

De architecten zijn bij de laatste generalisten in een maatschappij die steeds verder specialiseert. Het is gewoon waanzinnig welke competenties we allemaal nodig hebben. We werken ook met zo veel verschillende mensen die samen aan de kar van een project trekken. Dat maakt het enorm boeiend en tegelijk vermoeiend. Ik moedig mijn kinderen vooral aan hun eigen pad te vinden. En als dat toevallig via architectuur loopt, zijn ze meer dan welkom.

 

Welke ontmoeting is bepalend geweest voor uw verdere architecturale ontplooiing?

Mijn vader die me op mijn 12de toevallig naar Parc La Villette nam
Peter die me de weg naar TU-Delft wees
Per die me bij OMA binnen sluisde
Liesbeth die me bij MUST introduceerde
Hans die me toen (en nog steeds) energie gaf
Alan en Christophe die me richting Londen hielpen
Stephen en Jonathan die me met vallen en opstaan lieten groeien
David en Andrew die me vertrouwen gaven
Mijn vrouw die me de kans gaf om het zelf te proberen
Guido die me kansen bood aan de KUL
Tom met wie ik een tijd heb samengewerkt
Wouter die me kansen bood aan de RAVB
…en eigenlijk moet ik elke opdrachtgever aan deze lijst toevoegen.
Mijn architecturale ontplooiing loopt via een aaneenschakeling van ontmoetingen, sommige toevallig, sommige uitgelokt, sommige blijvend, sommige weer losgelaten.

Herkent u zichzelf nog in de ambitieuze jonge student die u ooit zelf was? Komen droom en werkelijkheid sterk overeen?

Het is leuk om te dromen, maar architect ben je vooral in de werkelijkheid. En in het beter maken van deze werkelijkheid zijn we nog steeds ambitieus.

 

Faits divers
Welke job zou u nu uitoefenen als u geen architect was?
De job van Bashir Abdi of Karel Sabbe lijkt me wel wat. Ik weet niet of mijn lichaam hetzelfde denkt.
Waar hebt u uw architectuuropleiding gevolgd? Bachelor aan het Henry Van de Velde-Instituut in Antwerpen en Master aan de TU-Delft in Nederland
Bij wie hebt u stage gelopen? Officieel heb ik geen stage gelopen, maar lang bij verschillende bureaus gewerkt in Nederland en Groot-Brittanië. OMA, MUST, Sergison Bates architects, David Chipperfield architects.
Wat was de titel van uw eindwerk? ‘Heizel’, we waren niet de eerste en niet de laatste die hun tanden stuk beten op dit stuk van Brussel.
Favoriet architectuurboek: Tijdens mijn studietijd heb ik S,M,L,XL meerdere keren verslonden, ondertussen zijn er meerdere boeken gepasseerd. De laatste tijd geniet ik soms van hapjes uit de Vakantiewoning-catalogus van The Landmark Trust.
Favoriet ander boek: Het laatste boek dat me intellectueel uitdaagde was GRAND HOTEL EUROPA, het laatste boek waar ik een traan liet was THE RISE OF THE ULTRA-RUNNERS. Misschien alletwee te veel een mannenboek, daar moet ik iets aan doen.
Favoriete film: Brazil of Dirty Dancing, ik twijfel
Favoriet tv-programma: we hebben geen televisie. 
Favoriete muziek: dat hangt van de gelegenheid af.
Hebt u veel vrije tijd en hoe brengt u die het liefst door? Al lopend, met mijn vrouw, of sportief met mijn kinderen (niet per se in die volgorde).
Favoriete Belgische stad: Er is helaas maar één Belgische stad.
Favoriete Europese stad: Pré-brexit-Londen, er 10 jaar wonen, trouwen en kinderen op de wereld zetten, dat schept een blijvende band.
Actief of passief sportbeoefenaar? Welke sport? Actief loper, en nog wat andere liefhebberij in de marge.
Favoriete architectuursite? ik word wekelijks visueel gevoed door afasiaarchzine.com.
Favoriete andere website? Ik word wekelijks mentaal gevoed door allerlei nieuws- en loopsites. 

 

Bron: Jan Vermeulen
Deel dit artikel:
Onze partners