De Praatstoel: Jozef Hessel (A1 planning architecten)

Op welke eigen gerealiseerde projecten) bent u het meest fier en waarom?

Het is moeilijk projecten te selecteren. Ieder project, elk met zijn bouwheer, vormt voor ons kantoor een persoonlijk verhaal en een grote uitdaging. We halen uiteraard soms nog meer voldoening uit het éne project dan uit het andere maar veel heeft te maken met de uitdaging die ons wordt voor geschoteld. Complexe projecten - budgettair, planologisch, programmatorisch of zelfs juridisch - geven ons een gevoel van ‘fierheid’ om deze doorheen het proces te zien groeien en samen met ons team tot een goed einde te brengen. Net doorgaan waar anderen zouden opgeven, zorgt ervoor dat we onze meerwaarde als architect sterk kunnen voelen.

Van welk project in uitvoering of in voorbereiding koestert u hoge verwachtingen?

Projecten waar we altijd veel van verwachten zijn degene die vanaf het begin enige uitdaging met zich meebrengen. Anno 2018 zien we steeds meer, mede door de klimaatopwarming, welke uitdagingen ons te wachten staan om een leefbare woongemeenschap te creëren. Complexe binnenstedelijke sites omvormen tot duurzame woonomgevingen met veel aandacht voor mens en milieu betekenen voor ons telkens weer een stap in de goede richting.

Eén van deze is de Suikersite in Veurne. Een reconversie van een oude industriële site in het centrum van Veurne tot een nieuwe woonomgeving met meer dan 500 woonentiteiten. Ook de samenwerking met Delva Landschapsarchitecten, B-architecten en denc!-studio betekenen binnen dit project een bron van inspiratie om tot een nog beter resultaat te komen. Daarnaast kijken we uiteraard ook uit naar de bouw van ons nieuwe kantoor in Oostende aan het station.

Welk project van een andere Belgische architect is voor u een schot in de roos?

De Grote Post in Oostende van B-architecten. De organisatie binnenin, de combinatie van oud en nieuw en de restauratie van het hoofdgebouw vormen een sterk geheel. Het allerleukste is dat de je er van buitenaf heel weinig van merkt. Het gebouw dringt zich niet op. 

Welke buitenlandse architecten vormen voor u een grote bron van inspiratie?

Snøhetta (architectuur): vooral omdat zij ook telkens op zoek gaan naar het creëren van een meerwaarde voor hun omgeving.

Delva Landscape architects (landschap): de gedrevenheid waarmee Steven Delva telkens weer opnieuw in ieder project duikt, is inspirerend. Hoe ze zich inzetten voor de leefbare stad en hoe zij zich telkens opnieuw uitvinden in pasklare oplossingen voor grote, middelgrote en kleine projecten, is inspirerend.

Studio Paola Viganò (stedenbouwkundig): De subtiliteit waarmee zij aan het werk gaat vormt voor mij een prachtig voorbeeld van hoe stedenbouw kan genereren in plaats van dicteren.


Wat zijn volgens u de meest geslaagde recente bouwprojecten in het buitenland?

Onlangs bezocht ik de tentoonstelling ‘At home: Collectief bouwen en wonen’ in het STAM Gent. Hier zie je hoe de kleine projecten het verschil kunnen maken. Projecten zonder naam of faam en meestal niet gepubliceerd in architectuurboekjes maar telkens projecten die inzetten op hun gebruikers. 21 buitenlandse projecten die tonen hoe een vernieuwende oplossing kan leiden tot betaalbaar en dichter wonen.

Welke jonge architect in Vlaanderen maakt momenteel veel indruk op u? 

Het architectenbureau van Vens – Vanbelle maakt met verschillende projecten wel indruk op mij. Hun continue zoektocht naar nieuwe vormgeving en nieuwe combinaties met bestaande materialen vind ik boeiend. Al moet ik toegeven dat ze 2 jaar voor mij zijn afgestudeerd en dus ouder zijn, toch beschouw ik een architect tot zijn 40^ste als ‘jong’.

Daarnaast ben ik via de Meesterproef van de Vlaamse Bouwmeester in contact gekomen met drie pas afgestudeerde architecten: Jona Moereel, Bram Denkens en Philippe Breels. Zij werden geselecteerd om mee te mogen werken met ons kantoor aan een reconversie van een oude kloostersite in Wervik tot een inclusieverhaal waar mensen met en zonder beperking naast en met elkaar kunnen wonen. Zij hebben op een week tijd een doordacht en uitgepuurd ontwerp afgeleverd. Ik ben overtuigd dat hen nog een mooie toekomst te wachten staat.

Wat vindt u zo boeiend aan uw job als architect? Zou u uw kinderen aanmoedigen om in uw voetsporen te treden?

Mijn kinderen mogen vooral zelf kiezen wat ze willen worden maar wat mij betreft mogen ze gerust architect worden. Al moet ik toegeven dat de architectuurwereld geen evidente werkwereld is. Het beroep is prachtig maar de omstandigheden waarin veel architecten werken laat veelal te wensen over. Ook het statuut van de stagiair en de schijnzelfstandigheid binnen de sector vind ik verwerpelijk. Ik ben er van overtuigd dat het anders kan en dat hierdoor het beroep toch een stuk in ere wordt hersteld.  

Welke ontmoeting is bepalend geweest voor uw verdere architecturale ontplooiing?

Mijn ontmoetingen met mijn docenten en stagemeesters hebben mij sterk geïnspireerd op architecturaal vlak. Ook de vele samenwerkingen tot op heden in wedstrijden met nationale en internationale architecten in teamverband werken nog altijd heel inspirerend. Maar tegelijk hebben mijn ontmoetingen met vooruitstrevende ondernemers mij even sterk geïnspireerd om ons eigen kantoor uit te bouwen. Voor mij is MVO (maatschappelijk verantwoord ondernemen) een cruciaal onderdeel van ons kantoor en mijn architecturale ontplooiing waarbij PPP (People, Planet, Profit) centraal staan. Door de mensen met wie je samenwerkt te respecteren, ontstaan duurzame ontwerpen waarbij ‘de meerwaarde’ voor alle partijen een logisch gevolg is. In die volgorde ontstaan de meest boeiende projecten.  
 

Herkent u zichzelf nog in de ambitieuze jonge student die u ooit zelf was ? Komen droom en werkelijkheid sterk overeen?

Ja hoor. Mijn ambitie groeit nog telkens we een nieuw project starten. Zeker ook het samenwerken met verschillende andere architectenkantoren zorgt voor een bron van inspiratie en prikkels waardoor je ambitieus blijft. Ook opkijken naar hoe anderen bepaalde uitdagingen aangaan vind ik telkens een ‘trigger’ voor mijn ambitie. Soms liggen droom en werkelijkheid ver uit elkaar maar telkens wanneer we ook maar een beetje het gevoel hebben dat we beide dichter bij elkaar kunnen brengen, voelen we ons gelukkig.

Faits divers

Welke job zou u nu uitoefenen als u geen architect was? Wielrenner (stel je voor)
Waar hebt u uw architectuuropleiding gevolgd? Sint-Lucas Gent.
Bij wie hebt u stage gelopen? Cristine Conix in Brussel en Antwerpen en Willy Verstraete in Gent.
Wat was de titel van uw eindwerk? Thermencomplex in San Lucar de Barrameda (Spanje).
Favoriet architectuurboek: Wonen in de 21ste eeuw, naar een hedendaags Utopia. Uitgeverij ACCO Den Haag/Leuven, 2017
Favoriet ander boek: Dubbelleven (Montasser AlDe'emeh), Woesten (Kris van Steenberge), Oorlog en Terpentijn (Stefan Hertmans)
Favoriet tv-programma: Geef mij maar één of andere documentaire, liefst op Canvas, over iets in de geschiedenis, ingekleurd mag maar moet niet.
Favoriete muziek: Stromae, Zesde Metaal, Esrap, Wim Mertens, … en nog zoveel meer, Muziek kan me in allerlei vormen boeien.
Hebt u veel vrije tijd en hoe brengt u die het liefst door? Veel vrije tijd blijft er niet over maar als er toch nog wat tijd overblijft met familie en vrienden op terras, in het bos, in de stad, … ergens onderweg.
Favoriete Belgische stad: Gent uiteraard
Favoriete Europese stad: Wenen, Parijs
In welk land zou u het liefst geboren en opgegroeid zijn? Hoewel ik misselijk wordt van ons ruimtelijk beleid hou ik het nog altijd op België. Met zo’n voetbalploeg steken we zelfs torenhoog voorbij Frankrijk uit.
Actief of passief sportbeoefenaar? Welke sport? Vroeger actief maar door tijdsgebrek blijft er enkel passief over. Met een leuke wielerwedstijd kan je me nooit straffen.
Favoriete architectuursite? www.dezeen.com
Favoriete andere website? Vrtnws.be