Deze week nam Niklaas Deboutte plaats in De praatstoel van www.vlaamsearchitectuur.be. Na zijn stage bij Jo Crepain richtte hij samen met Erik Soors Architectenbureau Meta op en daarnaast is hij ook docent in Brussel en Delft.
Deze week nam Niklaas Deboutte plaats in De praatstoel van www.vlaamsearchitectuur.be. Na zijn stage bij Jo Crepain richtte hij samen met Erik Soors Architectenbureau Meta op en daarnaast is hij ook docent in Brussel en Delft.
Niklaas Deboutte van het Architectenbureau Meta
Schoenwinkel Pedico in Scherpenheuvel (foto: Toon Grobet)
Op welk project bent u het meeste trots en waarom ?
Dat is een zeer onethische vraag!! Alsof men iemand zou vragen welk van zijn kinderen hij of zij het liefste ziet…Kan natuurlijk niet. Elk nieuw project moet met dezelfde gedrevenheid, hetzelfde verlangen om er iets van te maken, aangevat worden. Dat is een verregaande, maar noodzakelijke ambitie Dat die gedrevenheid doorheen de jaren een andere invulling krijgt, is logisch. De conditie waarbinnen realisaties tot stand komen, is ook telkens anders, waardoor je wordt verplicht elk project vanuit een onbevangen ingesteldheid te benaderen.
Het is bijgevolg dan ook zinloos te vragen van welk project in voorbereiding ik het meeste verwacht. Ook hier geldt het principe dat we onszelf bij elk project gelijkwaardige ambities opleggen. Zodra een opdracht wordt aanvaard, is het een gegeven dat daaraan met een onvoorwaardelijke overgave aan wordt gewerkt. De projecten waaraan je werkt zijn overigens niet te herleiden tot een hitlijstje, waaraan telkens projecten kunnen worden toegevoegd of afgehaald.
Voor welke architect heeft u de meeste bewondering ?
Respect lijkt me een betere omschrijving. Bewondering klinkt me net iets té overdreven. Ik denk dan ook aan verschillende figuren. Eerst aan mijn vader, eveneens architect, van wie ik de architectuur met de paplepel heb binnen gekregen.
Tijdens mijn studies kon het werk van Aldo Rossi mij zeer bekoren. Ik blijf mijn stagemeester Jo Crepain zeer erkentelijk, zowel op menselijk als op professioneel vlak. Behalve een begenadigd architect was hij bovendien een schitterend manager en coach.
Niklaas Deboutte liep stage bij Jo Crepain die hij als een schitterend manager en coach omschrijft. Rechts het gemeentehuis van Lommel. (foto: Toon Grobet)
Een filmpje over Aldo Rossi
Grote voorbeeld…..
Dat lijkt mij iets te veel op adoratie en dat heb ik niet.
Favoriet project….
De Abdij Sint Benedictusberg te Vaals van Dom Hans Van Der Laan heeft een diepe indruk op mij nagelaten.
Welke jonge Vlaamse architect maakt momenteel veel indruk op u ?
Ik ben enthousiast van het werk van het Brusselse kantoor Office. In hun werk weten ze perfect de huidige tijdsgeest te vatten alsook hun voorliefde voor de postmoderne architectuur van de jaren ’60 en ’70 tot uiting te brengen.
Wat vindt u zo boeiend aan uw job als architect ? Zou u uw zoon aanmoedigen om in uw voetsporen te treden ?
Als architect moet je je er voortdurend van bewust zijn, dat je een bevoorrechte positie bekleedt en een grote verantwoordelijkheid draagt. Architectuur is niet zomaar vrijblijvend, ze moet telkenmale betekenisvol zijn. De architect heeft buiten een bouwfysisch ook een culturele en maatschappelijke verantwoordelijkheid af te leggen.
Ik zal mijn zoon nooit afraden om in mijn voetsporen te treden, ik ga het hem evenmin aanraden. Hij heeft het recht om zelf zijn weg te kiezen en zelf zijn pad uit te stippelen.
Faits divers
Stage ?
Bij architect Herman De Winter en Jo Crepain.
Eindwerk ?
Over Muziek en architectuur. De these dat Palladio een rocker was en Chuck Berry een klassicist.
Uw Favoriete architectuurboek ?
Architecture without architects van Rudofsky.
Uw Favoriete Film ?
The Big Lebowski. Een film van de Coen Brothers.
Uw favoriete muziek ?
Progressive metal. Het perfecte huwelijk tussen brute kracht en intelligentie. Anders gezegd jazz in een metalverpakking.
Hobby ?
Eveneens muziek, vroeger spelen, nu eerder in een passieve vorm en moto rijden in al zijn vormen.
Uw favoriete stad ?
San Fransisco.
Favoriete sport ?
Racquetball, dit speel ik reeds 23 jaar. Met overgave…of wat had u gedacht.