De Praatstoel revisited: Michiel Riedijk (Neutelings Riedijk Architects)

Op welke eigen gerealiseerde projecten bent u het meest fier en waarom?

Ik ben fier op alle projecten. Het is met gebouwen net als met kinderen. Je houdt evenveel van al je kinderen, maar ze hebben elk hun eigenheid. Het ene kind is goed in hockey, het andere heeft prachtige blonde lokken en nog een ander is een muzikaal talent. Zo is er iets wat elk kind apart maakt. Met gebouwen is het net zo. Je houdt van ze allemaal, maar de manier waarop je het beoordeelt, verschilt van project tot project.

Van welk project in uitvoering of in voorbereiding koestert u hoge verwachtingen?

Ook hier weer wil ik principieel geen keuze maken. We zijn hoe dan ook met enkele opmerkelijke projecten bezig, zoals de Heldentoren in Knokke-Heist en de ZIL-torens in Moskou, die nu in aanbouw zijn, en het ontwerp voor het nieuwe Amsterdam Museum.

Welke buitenlandse architecten vormen voor u een grote bron van inspiratie?

Dat zijn er heel veel. Eigenlijk kan je van elke architect iets opsteken waardoor je ook meer leert over je eigen werk. De waardering die ik koester voor architecten strekt zich uit van de Griekse oudheid tot het heden. Ik heb bij wijze van spreken even veel bewondering voor de architect van het Parthenon als voor Bernini of B-architecten.

Welke jonge architect in Vlaanderen maakt momenteel veel indruk op u?

Ik verwacht überhaupt veel van de huidige generatie Vlaamse architecten, want daar zit veel talent in. Ik merk een heel enthousiaste spirit bij de jonge Vlaamse garde. OFFICE Kersten Geers David Van Severen is daar een mooi voorbeeld van. Vooral een heel klein werk van hen, de brug in Gent, vind ik fantastisch mooi. Een ander voorbeeld is het Gentse FELT architecture & design dat afgelopen jaar de ARC20 Jong Talent Award heeft gewonnen.

Wat vindt u zo boeiend aan uw job als architect? Zou u uw kinderen aanmoedigen om in uw voetsporen te treden?

Ik vind het een mooi vak omdat je je altijd moet verplaatsen in het leven van een ander. Ontwerp je een brandweerkazerne, dan moet je het leven van een brandweerman begrijpen. Ontwerp je een museum dan moet je je verplaatsen in de leefwereld van een museumbezoeker of conservator. Zo moet je voortdurend het leven van andere mensen doorgronden en dat is iets wat weinig beroepen in zich hebben.

Welke ontmoeting is bepalend geweest voor uw verdere architecturale ontplooiing?

Ongetwijfeld mijn ontmoeting met Willem-Jan Neutelings. Op de dag dat ik afstudeerde in 1989 belde hij me op om te vragen of ik mee wou doen aan een competitie voor een Europees octrooibureau. Dat vormde de basis van een lange en aangename samenwerking die vandaag nog altijd doorloopt.
 

Herkent u zichzelf nog in de ambitieuze jonge student die u ooit zelf was? Komen droom en werkelijkheid sterk overeen?

Eigenlijk is het toch heel anders dan ik me het als student voorstelde. Als student heb je er geen idee van wat het betekent om daadwerkelijk een gebouw te realiseren, hoeveel mensen hierbij betrokken zijn, hoeveel belangen daarmee gemoeid zijn. Zo’n dingen leer je niet op de universiteit.

Faits divers
Welke job zou u nu uitoefenen als u geen architect was? Chirurg
Waar hebt u uw architectuuropleiding gevolgd? In Delft
Bij wie hebt u stage gelopen? Bij OMA
Wat was de titel van uw eindwerk? Over de architectonische vertaling van de Odyssee
Favoriet architectuurboek: ‘Sitopia, How food can save the world’ van Carolyn Steel. ‘Hungry City’ is ook van haar. Ze schrijft over de relatie tussen voedsel en de ontwikkeling van steden.
Favoriet ander boek: ‘La vie Mode d’Emploi’ van Georges Pérec
Favoriete film: ‘Lost in Translation’ van Sofia Coppola
Favoriet tv-programma: ‘De wereld van de chinezen’ met Ruben Terlou
Favoriete muziek: John Cage 4′33″
Favoriete Belgische stad: Brussel
Favoriete website? Google Earth