Marge architecten werd op 3 maart laureaat in de categorie Rookie of the year op de Belgian Building Awards, die uitgereikt werden op BATIBOUW. "Een jong bureau dat een heel divers portfolio kan voorleggen waarin we kleine en grote projecten aantreffen maar evenzeer kunstwerken en meubelontwerpen. Vooral complexe ontwerpopgaves zijn een kolfje naar de hand van dit Gentse bureau, dat ook het management heel serieus opvat", klonk de motivering van de jury. Zaakvoerder Steven Schreurs repte zich van het podium in Brussels Expo naar onze praatstoel. "Architectuurstudenten worden te weinig voorbereid op wat het beroep precies inhoudt", vindt hij.
Op welke eigen gerealiseerde projecten bent u het meest fier en waarom?
Twee ietwat kleinere en onconventionelere eigen projecten van ons die tot nu toe minder in de kijker hebben gestaan, liggen me na aan het hart. Ten eerste project Weifelwand in Gent, waarin we een zolderverdieping van een eengezinswoning gerenoveerd hebben. Onze handtekening is hier tot in het kleinste detail aanwezig; een verfijnde oplossing helemaal op het lijf en leven van de opdrachtgeefster geschreven. Dit project heeft ons veel voldoening gegeven en is voor ons een motivatie geweest om steeds projecten van alle schalen te blijven aannemen.
Het tweede project is geen architectuuropdracht, maar een kunstinterventie samen met beeldend kunstenaar Conrad Willems. Project Incision III (bolwerk), twee holle torens rond bomen op een vestingsmuur, maakte deel uit van een kunstenfestival in Ieper en werd gedurende een volledige week ter plaatse opgebouwd, samen met Conrad, zijn medewerkster en onze medewerkers. Het feit dat we middenin een drukke periode door een snelle groei en schaalvergroting toch tijd en middelen vrijgemaakt hebben om deze sculpturen eigenhandig op te bouwen, maakt me fier. Disciplineoverschrijdende activiteiten hebben dan ook steeds een onderdeel uitgemaakt van ons porfolio. Met dit project hebben we bewezen dat er binnen een professioneel draaiend architectenbureau nog steeds ruimte kan zijn om met andere zaken bezig te zijn.
Van welk project in voorbereiding of in uitvoering koestert u hoge verwachtingen?
Moeilijke keuze, want ik kijk uit naar alle projecten die in de steigers staan. Ik zou er dan ook graag toch op z'n minst drie noemen. Een eerste is het project Bressers, een renovatie van een eengezinswoning in Leuven waarbij we met beperkte middelen zeer ver zijn gegaan in de uitwerking van details, materialen, meubilair, kleur ... Het project is momenteel in zijn laatste werffase dus helaas kunnen we er nog niet echt veel van tonen.
Een tweede project waar ik hoge verwachtingen van koester, is de reconversie van de assisenzaal in het oude Gerechtsgebouw in Antwerpen naar ceremoniezaal. Wij ontwierpen in dat project nieuwe ceremoniële zittribunes, waardoor de opdracht wat zweeft tussen architectuur en het ontwerp van meubilair. het project werd uitgevoerd in opdracht van Origin Architecture & Engineering en maakt dus slechts een heel klein deel uit van het grote renovatieproject van het oude Gerechtshof. Aangezien de werf onlangs van start is gegaan komt de realisatie van de nieuwe tribunes stilaan in zicht!
Zwaluw is een project dat ik hier ook zeker wil vernoemen, want dat was voor ons bureau het eerste project van grotere schaal. Als alles goed loopt, start de werf dit najaar. Het gaat om een klein appartementsgebouw dat via een WinVorm-procedure tot stand is gekomen en waarvoor we samenwerken met ROOILIJN architectuur. Het project is momenteel in uitvoeringsdossierfase. We zijn zeer tevreden over de samenwerking en het uiteindelijke resultaat. Het was een best complexe puzzel die samen met alle actoren gelegd is en op het einde van de rit een gebouw heeft opgeleverd dat er heel leesbaar, evenwichtig en schijnbaar eenvoudig uitziet.
Welk project van een andere Belgische architect is voor u een schot in de roos?
Project Apostelhuizen van de De Smet Vermeulen architecten, hun eigen kantoor. Jarenlang kwam ik daar dagelijks voorbij toen ik naar mijn werk reed en terug naar huis en elke dag werd ik een beetje meer verliefd op de gevel. Het gebouw is, ook binnenin, voor mij een voorbeeld van sterke Belgische architectuur. Het is een gebouw dat moeiteloos soberheid, verfijndheid, tactiliteit, tektoniek en detaillering met elkaar lijkt te verbinden, een gebouw dat bijna als een machine eenvoudig zijn werk lijkt te doen en toch menselijk en mooi is.
Welke buitenlandse architecten vormen voor u een grote bron van inspiratie?
Eerlijk gezegd ken ik van weinig buitenlandse bureau’s het volledige oeuvre, maar er zijn wel heel wat projecten die blijven hangen en geregeld als referentie worden bovengehaald. De bureau’s Monadnock, Sergison Bates architects en lacaton & vassal komen in me op, bureaus die geen spektakelarchitectuur ontwerpen maar het evenwicht zoeken tussen logische oplossingen, eenvoud, verfijning en menselijkheid.
Wat zijn volgens u de meest geslaagde recente bouwprojecten in het buitenland?
De Kollhoff-Tower op Potsdamer Platz in Berlijn.
"De Kollhoff-Tower op Potsdamer Platz in Berlijn beschouw ik als één van de meest geslaagde recente bouwprojecten in het buitenland."
Welke jonge architect in Vlaanderen maakt momenteel veel indruk op u?
Tim Peeters maakt keer op keer indruk met zijn oeuvre en ook net architectuur doet dat, vooral door zijn snelle en sterke groei in schaal en de diversifiëring van zijn portfolio.
Wat vindt u zo boeiend aan uw job als architect? Zou u uw kinderen aanmoedigen om in uw voetsporen te treden?
De grote verscheidenheid aan activiteiten vind ik zeer fijn. Je ontmoet continu nieuwe mensen, je komt continu op nieuwe plekken, je moet kunnen ontwerpen maar ook je kennis bijhouden van alle technische aspecten van het beroep, werven opvolgen, presentaties geven ... Het beroep is zelden saai te noemen. Tegelijkertijd ervaar ik het beroep ook wel als bijzonder veeleisend en intensief. Dat is niet voor iedereen weggelegd. Ik weet niet of ik wel kinderen wil, maar als ik er zou hebben, zou ik hen alleszins niets opdringen en kijken of ze zelf interesse in het beroep van architect vertonen. Indien dat zo is, zou ik hen vooral heel duidelijk maken wat het beroep precies allemaal inhoudt, want daar worden architectuurstudenten te weinig op voorbereid, vind ik.
Ons beroep is zelden saai te noemen, maar daardoor ook wel bijzonder veeleisend en intensief. Dat is niet voor iedereen weggelegd.
Welke ontmoeting is bepalend geweest voor uw verdere architecturale ontplooiing?
Ik denk dat alle langdurige samenwerkingen met collega’s binnen het beroep me sterk gevormd hebben. David Verhoestraete van Cluster, Sarah Poot van Poot Architectuur en Luc Roegiers van ROOILIJN architectuur hebben me volgens mij pas na de studies echt leren ontwerpen. En vanzelfsprekend ook mijn collega Thomas Roelandts. We zijn sinds onze studies bijzonder goed op mekaar ingespeeld en hebben elkaar volgens mij doorheen de jaren heel sterk gevormd en aangescherpt.
Herkent u zichzelf nog in de ambitieuze jonge student die u ooit was? Komen droom en werkelijkheid overeen?
Zeker en vast, maar dan heb ik het eerder over de prille ambities van Marge, begonnen met het duo Thomas-Steven. We hadden van meet af aan de ambitie samen een eigen bureau op te richten. Alleen zou ik dat nooit gewild hebben. Die mogelijkheid van een eigen bureau kwam er door een aantal kansen die zich sneller dan voorzien voordeden en sindsdien schaven we elke dag aan ons bedrijf. Om onszelf te veranderen, te verbeteren, te vernieuwen. Er staan achter de schermen nog veel plannen op stapel voor Marge, dus de ambitie is er nog altijd en de droom is zeker nog niet af. Uiteraard kunnen al die plannen alleen maar waargemaakt worden dankzij onze fantastische collega’s Simon, Valérie, Fem en Cynthia!
Faits divers
Welke job zou u nu uitoefenen als u geen architect was? Vermoedelijk iets creatiefs of met kunsten. Of eventueel aannemer, in een wereld zonder lastige architecten.
Waar hebt u uw architectuuropleiding gevolgd? Aan de Universiteit Gent, vakgroep Architectuur en Stedenbouw.
Bij wie hebt u stage gelopen? Deels bij David Verhoestraete van Cluster, deels bij Luc Roegiers van ROOILIJN architectuur.
Wat was de titel van uw eindwerk? 'Landschap in klank en beeld: een multisensorische benadering van de omgeving' (i.s.m. Barbara Tempels).
Favoriet architectuurboek? 'Ferrocement: building with cement, sand, and wire mesh' van Stanley Abercrombie.
Favoriet ander boek? '1984' van George Orwell.
Favoriete film? Heb pas onlangs de volledige Star Wars-saga op een paar maanden tijd volledig bekeken: zeer entertainend.
Favoriet tv-programma? Alles post apocalyptisch. Momenteel 'The Walking Dead'.
Favoriete muziek? Te veel keuze. Favoriete plaat van de voorbije jaren: Elaenia van Floating Points.
Hoe brengt u uw vrije tijd het liefste door? Op café met vrienden of in de zetel. Een avondwandeling met mijn vriendin, doe ik ook graag. De laatste tijd vind je mijn vriendin en ik meestal op onze werf. We zijn een nieuwbouwwoning aan het zetten en sinds wat wind- en waterdichte afwerking doen we alles zelf. Daar kruipt dus veek tijd en energie in, maar tegelijkertijd is het ook een leuke bezigheid, natuurlijk.Favoriete Belgische stad? Gent.
Favoriete Europese stad? Wenen, Berlijn of Stockholm, ik kan niet kiezen.
In welk land zou u het liefst geboren en opgegroeid zijn? België, anders zou ik iemand anders geworden zijn en deze Praatstoel niet mogen meemaken.
Actief of passief sportbeoefenaar? Welke sport? Actief (te weinig): bolderen, passief: niets.
Favoriete architectuursite? archdaily.com.
Favoriete andere website? reddit.com, een soort social media/online forum voor alle onderwerpen ter wereld.