De Praatstoel: Thomas Hick (studio MOTO)

Thomas Hick is één helft van studio MOTO, het jonge Belgische architectenbureau dat vijf jaar geleden de nationale krantenkoppen haalde met hun gewonnen ontwerp voor de Brusselse frietkoten. Kompaan Mo Vandenberghe, de andere helft van het bureau, mocht toen plaatsnemen in onze Praatstoel. Deze keer is het de beurt aan Thomas. En geen beter moment dan nu, met de eerste spadesteek van het uitkijkpunt dat studio MOTO ontwierp voor De Panne én de recente lancering van hun modulair meubelsysteem STACK.

Op welk eigen gerealiseerde projecten ben je het meest fier en waarom?  

Frietkoten in Brussel, een project van lange adem dat we eerst als wedstrijd hebben gewonnen en voor mij de start van onze praktijk symboliseert. We deden het “just for fun”, maar uiteindelijk bleek het extreem complex om de eenvoud van het originele ontwerp te bewaren. Na drie jaar stond het er voor ons, exact zoals wij het aanvankelijk  hadden bedacht. Dat was bijzonder.

Ik heb onlangs ook mijn eigen huis verbouwd, een bescheiden bungalowwoning uit de jaren 50, waar ik heel graag woonde. Het originele huis was bedoeld om één generatie mee te gaan, zodat het met de tijd kon evolueren. Wij waren dus al de tweede generatie voorbij. Het huis is heel simpel en minimaal gebouwd met een modulaire gevel en structurele cellenbeton elementen. Het betonnen dak was aan het zakken en hebben we vervangen door een hellend dak met golfplaat als afwerking. De buitengevel is met blauw gelakte vertikalen houtenplanken bekleed. Met de moeilijke tijden heeft de verbouwing anderhalf jaar geduurd in plaats van de voorziene negen maanden. Nu we terug zijn, voelt het echt als thuiskomen, letterlijk en figuurlijk. De ziel van het huis is bewaard gebleven. En dat hopelijk voor nog een paar extra generaties.

Van welk project in uitvoering of in voorbereiding koester je hoge verwachtingen?

Westerpunt in de Panne, een uitkijktoren in het verste hoek van België, dicht bij de Franse grens. Het is een betonnen trap die op een organische manier uit de dijk groeit om terug naar de zee af te dalen. Het ironische is dat de toren niet hoger dan 7m mocht zijn. Mo en ik hebben dus gekozen om de trap als deel van de wandeldijk te beschouwen en als lus boven het strand te laten uitkragen. Ook dit project was er een van lange adem, maar dit jaar zal het er eindelijk staan.

Welk project van een andere Belgische architect is voor jou een schot in de roos?

Ik voel dat er in België momenteel veel kwalitatieve architectuur wordt opgeleverd. Anderzijds heb ik ook een enorm respect voor de oudere generatie, die het met minder moest doen maar daardoor ook een bepaalde eenvoud in hun architectuur kon behouden. Onlangs zag ik een heel mooi project van Voorspoels Daem architecten gezien. Het sprak mij enorm aan omdat het deze tijdloze kwaliteit had.

Welke buitenlandse architecten vormen voor jou een grote bron van inspiratie?

Ik heb 10 jaar in Nieuw-Zeeland gewoond. Daar heb ik de relatie tussen architectuur en natuur echt kunnen appreciëren. Deze sterke maar fragiele relatie vind ik bijvoorbeeld ook in het werk van de Zweedse architect Arrhov Frick.

Wat zijn volgens jou de meest geslaagde recente bouwprojecten in het buitenland?

Het Zwitsers Nationaal Museum in Zurich van Christ & Gantenbein. Ik was sceptisch over het wedstrijdontwerp, maar was aangenaam verrast toen ik het in het echt zag. Het gebouw is bijna geologisch, en door de Zwitserse aandacht voor details kan het moeiteloos met het bestaande dialogeren.

En verder ook de restauratie van de Neue Galerie in Berlijn door David Chipperfield. De eenvoud van het originele ontwerp kon moeilijk bewaard worden met de eisen van vandaag. Toch hebben zij het gedaan.

Welke jonge architect in Vlaanderen maakt momenteel veel indruk op jou?

We werken momenteel samen met Versa aan twee projecten in Brussel. Ze maken compromisloze architecturale pareltjes.

Wat vind je zo boeiend aan jouw job als architect? Zou je jouw kinderen aanmoedigen om in jouw voetsporen te treden?

Het is een beroep waar jij altijd moet bijleren. Leuk om iets fris te houden, maar ook vermoeiend. Ik heb veel respect voor vakmannen die een echte gedetailleerde kennis hebben. Als architect voel ik me eerder een generalist. Ik wil mijn kinderen zeker niet aanmoedigen om architectuur of iets anders te doen. Zij moeten hun eigen keuzes maken. Maar ik denk dat ze wel al een idee hebben van wat architectuur inhoudt.

Welke ontmoeting is bepalend geweest voor jouw verdere architecturale ontplooiing?

Ik heb destijds mijn studies een jaar onderbroken om in Nieuw-Zeeland bij een oude architect te gaan werken. Alles moest nog met de hand getekend worden en communicatie met de klanten en aannemers gebeurde ter plaatse of met fax. Hij was mijn mentor en een goede vriend. Jammer genoeg is hij een paar jaar geleden overleden.

Mo heb ik leren kennen toen we allebei werkten bij Robbrecht en Daem. In 2017 hebben we Studio MOTO opgericht. Elk project ontstaat door een actieve discussie tussen ons beiden. Het is een soort van grote pot waarin wij ideeën en gedachten ingooien. Door te discussiëren en naar elkaar te luisteren, wordt alles veel helder en maken we de juiste keuzes voor onze architectuur.

Herken je jezelf nog in de ambitieuze jonge student die je ooit zelf was? Komen droom en werkelijkheid sterk overeen?

Zeker bij de eerste ontwerpmomenten. In de architectuur moet je vaak conflicterende wensen en factoren laten samenkomen. Door deze zo vroeg mogelijk te erkennen, is het mogelijk om teleurstellingen te voorkomen. Vaak is architectuur ook niet vast. De essentie van een project ligt ook niet altijd vast aan een bepaalde vorm. Het kan dus met de tijd evolueren zonder dat je het gevoel hebt dat er iets is verloren gegaan.

 

Fait divers

Welke job zou je nu uitoefenen als je geen architect was? Etnoloog ergens in een oerwoud.

Waar heb je jouw architectuuropleiding gevolgd? Eerst in Luik en daarna in Wellington, Nieuw-Zeeland.

Bij wie heb je stage gelopen? Peter Beaven architect, in Christchurch.

Wat was de titel van jouw eindwerk? Rising Kapiti, een utopische studie over een kleine stad in Nieuw-Zeeland.

Favoriet architectuurboek: Delirious New York

Favoriet ander boek: Moeilijk om één te kiezen, maar 'De Wereld van Gisteren' van Stefan Zweig heeft een enorme invloed op hoe ik de wereld vandaag politiek bekijk.

Favoriete film: Fargo

Favoriet tv-programma: Twin Peaks

Favoriete muziek: Ik luister niet naar iets specifieks, het is meestal gebonden aan de situatie waarin ik mij bevind. Onlangs heb ik veel naar Justice Der geluisterd.

Heb je veel vrije tijd en hoe brengt je die het liefst door Als ik vrije tijd heb, probeer ik deze zoveel mogelijk met mijn familie te brengen. Anders ben ik gitaar aan het leren. En als er nog tijd overblijft, lees ik graag. De voorbije jaar was redelijk druk, ik probeer nu de juiste balans te vinden.

Favoriete Belgische stad: Brussel heeft ongetwijfeld het grootste aanbod aan cultuur, maar eigenlijk ben ik geen stadsmens.

Favoriete Europese stad: Zürich

In welk land zou je het liefst geboren en opgegroeid zijn? Ik ben in het Franstalige gedeelte van België geboren, opgegroeid in Eupen, in de Duitstalige gemeenschap, en nu leef ik in Gent. Er zijn weinig landen waar zoveel verschillen mogelijk zijn. Het is een land dat je kan blijven ontdekken en bewonderen.

Actief of passief sportbeoefenaar? Welke sport? Naast het fietsen naar en van het werk heb ik de laatste maanden fysiek vooral veel aan ons huis gewerkt. Dit jaar zal hopelijk sportiever zijn.

Favoriete architectuursite? Divisare

Favoriete andere website? The Guardian

Deel dit artikel:
Onze partners