De Praatstoel: Thomas Roelandts (Marge Architecten)

Op welk eigen gerealiseerde projecten bent u het meest fier en waarom?

Dat zouden ‘Kreuken’ en ‘Décollage’ zijn. Het zijn beide projecten waarin er ver gegaan is in het ontwerpproces, wat ons toeliet om echte maatprojecten te ontwikkelen. Beiden gingen wel uit van andere budgetten en situaties. In het project ‘Kreuken’ was er vooral de focus op de organisatie van levenslang wonen op het gelijkvloers, waarbij vele vierkante meters niet nodig waren, maar wel goede vierkante meters. Het is een echt uniek project geworden met leuke details zoals een granito zitbank in de douche, een gekantelde, driehoekige lichtstraat en een op maat ontworpen glas-in-lood raam. Bij ‘Décollage’ was het uitgangspunt om hoge ambities met een beperkt budget te halen. De bouwheren waren hier ook alweer vragende partij om het project op hun leven te tekenen. Het budget was hier een werkinstrument en geen voldongen feit. Er werd geschoven, gekozen, bespaard en verduurd. Het ging niet over de laagste prijs, maar over waar voor het geld. Het zijn beide projecten waarin we samen met de bouwheer ons werkelijk hebben geïnvesteerd in het ontwerpproces en dat heeft -in ons ogen- unieke resultaten opgeleverd. Dat brengt ongelofelijk veel voldoening.

Van welk project in uitvoering of in voorbereiding koestert u hoge verwachtingen?

We proberen de lat hoog te leggen voor elk project en ik kijk dan ook steeds uit naar de realisatie ervan. Om er één uit te kiezen: ‘Zwaluw’ in Harelbeke. Het wordt ons eerste project van een dergelijke schaal dat in werf zal gaan (klein appartementsgebouw met 6 wooneenheden en half ondergrondse parking). Dat is best spannend. ‘Zwaluw’ is een onderzoek naar een gebouw dat schijnbaar drie voorgevels blijkt te hebben. Een gebouw met een belangrijke stedenbouwkundige ‘poortfunctie’, maar toch verankerd in het omliggende kleinschaliger weefsel. We pogen met dit project de nuance op te zoeken, zonder in zwakke compromissen te vervallen. We zijn aldus heel verwachtingsvol om dit gebouw te zien verschijnen.

Welk project van een andere Belgische architect is voor u een schot in de roos?

België lijkt te barsten van architecturaal talent en dat maakt het moeilijk kiezen. Ik heb persoonlijk altijd een fijne affiniteit gevoeld voor werk van bijvoorbeeld Tim Peeters, De Vylder Vinck Taillieu of atelier Vens Van Belle. Om misschien dan toch nog een ander werk eruit te halen: de Stadshal in Gent van Robbrecht en Daem. Niet alleen bemiddelt het gebouw op een genuanceerde en gedurfde manier met de hyper-historische context van de Kuip in Gent, maar bovendien is de opzet zo mooi: een overdekt stuk plein. Het gebruik zou zichzelf wel uitwijzen en dat is zeker zo gebleken.

Welke buitenlandse architecten vormen voor u een grote bron van inspiratie?

Rem Koolhaas met zijn OMA/AMO vormt een constante inspiratiebron om ontwerpsituaties te analyseren alvorens te ontwerpen. Bijgevolg slaagt hij erin om op zeer grafische en eenvoudige manier complexe gebouwen niet alleen te communiceren, maar tevens volledig te concipiëren verankerd op de ontwerpvraag. Kengo Kuma lijkt de meester in ‘ontastbare’ architectuur. Chipperfield en Caruso St John inspireren om doorgedreven na te denken over materialen en hoe die samenkomen.
 

Wat zijn volgens u de meest geslaagde recente bouwprojecten in het buitenland?

In een stroom van vele projecten die je ziet passeren, zijn er wel altijd die blijven plakken. Je onthoudt ze niet alleen, maar je merkt dat je er later nog wat over mijmert, er nog mee bezig bent. Voor mij was dat de afgelopen tijd bijvoorbeeld: ‘The Vault House’ van Johnston Marklee, ‘Folkwang Library’ van Max Dudler en Herzog & de Meuron’s ‘Elbphilharmonie’.
 

Welke jonge architect in Vlaanderen maakt momenteel veel indruk op u?

Er is zeker wat jong geweld dat ik meer dan normaal in de gaten hou voor inspiratie: Felt, Tim Peeters, Raamwerk,… Het zijn allen architecten die innoverend bezig zijn, steeds gestoeld in rede en argument en niet louter om ‘het mooi beeldje’. Ze zijn innoverend omdat dat de beste oplossing is op de ontwerpvraag. Zo voel ik het toch aan.

Wat vindt u zo boeiend aan uw job als architect? Zou u uw kinderen aanmoedigen om in uw voetsporen te treden?

In een tijdperk van specialisatie, haalt de architect nog steeds zijn sterkte uit een breed kennisveld. Dit betekent niet alleen een heel divers takenpakket en activiteiten, maar het daagt ook constant uit tot onderzoek en innovatie. Er zijn zoveel deelgebieden in ontwikkeling (duurzaamheid, verdichting, inbreiding, nieuw bouwmethodes,…) dat bijscholing eerder zelfontplooiing dan verplichting is. Het houd je goed wakker. Tegelijk zorgt dit ook voor een steeds complexer beroep dat razendsnel verandert. Daarin zitten heel wat uitdagingen, niet allemaal even simpel te beantwoorden. Mochten mijn kinderen zin hebben om die specifieke uitdagingen bij de horens te vatten, zou ik hen enkel maar aanmoedigen om ervoor te gaan.

Welke ontmoeting is bepalend geweest voor uw verdere architecturale ontplooiing?

Dat zouden er minstens drie zijn. De eerste was met Bart Verschaffel, mijn thesispromotor. Het jaar van de masterthesis was voor mij een moment dat veel architecturale puzzelstukken waar ik mee zat, plots begonnen ineen te vallen tot een logisch geheel. Het heeft mijn focale interessepunten in architectuur in belangrijke mate mee gevormd. De tweede was met Jan Mannaerts, één van de zaakvoerders van 360 architecten, mijn stageplek. Zijn ‘on point’ analyses, ongetemd enthousiasme en vindingrijkheid werkten heel inspirerend en dat draag ik nog steeds mee. De derde was met Charlotte Nys, zaakvoerder van Origin Architecture and Engineering, mijn tweede werkplek. Bewust en onbewust heeft ze me ongelofelijk veel meegegeven van hoe een architectuurbureau de dag van vandaag kan worden gemanaged met veel aandacht voor zowel het werk als de mensen. Uiteindelijk, in elke creatieve deelsector, zijn de mensen het kantoor; zij zijn het geproduceerde werk.
 

Herkent u zichzelf nog in de ambitieuze jonge student die u ooit zelf was? Komen droom en werkelijkheid sterk overeen?

Jazeker en daar ben ik heel dankbaar om. Ik mag blij concluderen dat de droom en de werkelijkheid zeker in elkaars buurt vertoeven, ook al zijn ze niet één op één dezelfde. Dat klinkt wat te gemakkelijk misschien, maar dat is het zeker niet. Op een manier is het ook strijden voor die droom. Herhaaldelijk. Je probeert dan steeds te onthouden dat een mens ook gevormd wordt door negatieve ervaringen, dat die zijn om te zetten in iets wat je verder helpt. Van een droom naar werkelijkheid gaan is geen passief gegeven, maar actief werk. Dat maakt het nog meer de moeite waard.

Faits divers

Welke job zou u nu uitoefenen als u geen architect was? Moeilijk in te beelden! Het lijkt misschien wat romantisch, maar ik heb een diep respect voor romanschrijvers. Het is misschien een weg dat ik zou exploreren.
Waar hebt u uw architectuuropleiding gevolgd? Universiteit Gent
Bij wie hebt u stage gelopen? 360 architecten (Gent)
Wat was de titel van uw eindwerk? “De Leeszaal, een onderzoek naar het gebruik, de betekenis en de typologie van het bibliotheekgebouw.”
Favoriet architectuurboek: Tekst over tekst, Wim Cuyvers.
Favoriet ander boek: “Fiesta, the sun also rises” van Ernest Hemingway
Favoriete film: Alles van Christopher Nolan of David Cronenberg
Favoriet tv-programma: enkele Netflix-klassiekers zoals Mad Men
Favoriete muziek: Onmogelijk te zeggen, dingen die uitdagen en het genre durven overschrijden
Hebt u veel vrije tijd en hoe brengt u die het liefst door: Sport, familie en vrienden
Favoriete Belgische stad: Gent
Favoriete Europese stad: Wenen
In welk land zou u het liefst geboren en opgegroeid zijn? Denemarken
Actief of passief sportbeoefenaar? Welke sport? Actief, crosstrainer en lopen
Favoriete architectuursite? Dezeen
Favoriete andere website? Margeprojecten.be is best een goede website, maar het web gonst nog van andere voorbeelden