Dit project ademt met expressief metselwerk de ambacht uit van het ‘steenbakken’

De bouwplaats van deze opmerkelijke woning was oorspronkelijk een onbebouwd bouwkavel voor een vrijstaande woning in een oude groene verkaveling uit de jaren '60. De opdrachtgevers voelden echter niets voor het stereotype conformistische concept van een vrijstaand huis op een gemillimeterd gazon. Ze wensten liever écht in het groen te wonen en de woning als het ware met de tuin te laten vergroeien. Het ontwerp mocht brutaal ogen, maar zou ook een éénheid moeten vormen met de groene context. Er is gestreefd naar een zuiver en puur materiaalgebruik. Materialen die een eigen patine toelaten en op die manier eigenlijk op zich al een eigen verhaal hebben. Betonvloeren, houten parket in combinatie met eenvoudig wit gepleisterde muren en plafonds voor het interieur.

Veldbrand Rood

Het gevelmetselwerk is uitgevoerd in een typische streekeigen pure 'Schelde-steen', verwerkt met mortelbaarden, wat een ruw en organisch uitzicht geeft. Er werd uitdrukkelijk gekozen om de stalen lintelen boven de grote raamopeningen en de carport in de gevels zichtbaar te maken. Het exterieur zal na verloop van tijd zijn eigen patine krijgen en zo als het ware steeds meer opgaan in de omgeving en het groen.

Lander van Van Wassenhove Architecten: “De ambacht van het ‘steenbakken’ is nog zeer sterk leesbaar in de ‘Veldbrand’ steen. De soms overbakken stenen zijn bijna een soort historisch relict van hoe vroeger stenen werden gemaakt in de streek. Deze geprononceerde stenen met vaak nog kolenbrandvlekken werden bewust mee verwerkt in de gevel. De verwerking met mortelbaarden komt hierbij immers goed tot zijn recht.

Totale verbinding

De woning is met split-levels trapsgewijs ingedeeld. De keuken en eetruimte bevinden zich op het gelijkvloers aan de achtergevel, de zithoek een half niveau hoger en de bureauruimte/leeshoek op het niveau van de verdieping. Het hoge plafond boven de zithoek maakt ruimtelijke doorzichten mogelijk vanuit de leeshoek tot helemaal achteraan in de keuken. Alle leefruimtes staan op die manier volledig met elkaar in verbinding maar hebben door hun positie, plafondhoogte, bevloering toch hun eigen unieke sfeer en relatie tot de tuin/straat. De circulatie doorheen de woning geeft telkens andere doorzichten en uitzichten naar buiten. De slaapkamers en badkamer, samen gesitueerd op de verdieping, zijn toegankelijk via de houten trap langsheen de vide van de zithoek en het bureau.

De buitenzijde en de strakke volumewerking van de woning zijn een ruwe vertaling van de binnen-organisatie van de woning. Voor de carport is er een hap uit het bouwvolume gehaald. De vertanding van de bureauruimte, zithoek en eetruimte is afleesbaar aan de westzijde. Hierdoor krijgt de zithoek zicht op de tuin en de straat. Aan de oostzijde brengt een smalle horizontale raaminsnijding tegen het plafond licht in de badkamer en slaapkamer van de ouders met behoud van de privacy. Verder was het de bedoeling dat de tuin en de woning als het ware in elkaar overvloeien. Dit vertaalt zich dan ook niet in een afgelikt gazon maar een soort goed georganiseerde beheerste ruwheid.