DWARSBEUK (Johan Rutgeerts): Correctionisme

Perfectionisme, dat is ijdelheid.
Dat is het antwoord dat Julien Schoenaerts na een lange stilte gaf aan Anna Luyten toen ze haar hart luchtte over haar goddelijk gebrek: een perfectionistische journalist willen zijn. Die stiltes waren Julien Schoenaerts’ handelsmerk: meer dan de helft van zijn monologen bestond uit stiltes.

Psychoanalytici hebben het laken naar zich getrokken in het debat rond thuiswerken. Uit hun monden klinkt unisono het welbevinden van de werknemers, alsof het allemaal patiënten geworden zijn. Als de patiënt zich beter voelt in zijn thuismilieu, gun hem dan het thuiswerk, bied het aan als een extra wervingselement in plaats van een bedrijfswagen. En het is verdomme nog veel goedkoper ook. Het kost de baas hoogstens om de twee jaar een nieuwe bureaustoel.
 

"Omwille van de vervuilende files en het overbodige woonwerkverkeer zou in de toekomst dat thuiswerken nog meer moeten gepromoot worden. Ik noem het geen thuiswerk; ik noem het afstandswerken. Afstand nemen van de collega’s en vooral, jezelf verstoppen in je eigen kwetsbaarheid."

Thuiswerken, dat is enkel goed voor mensen die hun werk achter een scherm en met een telefoon bedrijven. Ik heb mij tijdens de coronacrisis afgevraagd hoeveel mensen binnen deze categorie vallen. Sinds tekentafels en schetsplankjes al op het einde van vorige eeuw definitief naar de depots van antiquairs versjacherd zijn, vallen architectenbureaus in principe onder die onzalige categorie. Een mens vraagt zich af wat die antiquairs met al die tekentafels doen. Omwille van de vervuilende files en het overbodige woonwerkverkeer zou in de toekomst dat thuiswerken nog meer moeten gepromoot worden. Ik noem het geen thuiswerk; ik noem het afstandswerken. Afstand nemen van de collega’s en vooral, jezelf verstoppen in je eigen kwetsbaarheid. Op veel administraties heeft men dit verstoppertje spelen ontdekt en is men van plan om het nog verder uit te werken. De digitalisering van de digitalisering.

Die psychoanalysten missen het breder plaatje. Dat komt omdat die waarschijnlijk graag zelf veel thuis zitten. Pleitbezorgers voor het thuiswerk gaan ervan uit dat de homo solo beter werk aflevert als hij gerust gelaten wordt door de collega’s. Wie deze stelling blijft huldigen is een even grote ijdeltuit als Schoenaerts omschreef in zijn definitie van perfectionisten. Het zijn mensen die ervan overtuigd zijn dat ze alles perfect doen, alles zelf perfect aankunnen en van de eveneens bijna perfecte collega’s weinig of niets kunnen leren.

Dergelijke mensen moet u ontslaan. Dergelijke perfecte mensen kunnen uw bedrijf niets bijbrengen. Het zijn niet het soort medewerkers dat aan ervaringsuitwisseling doet, niet het soort dat zijn vragen met u deelt en naar oplossingen zoekt. Perfectionisten zijn mensen die slechts met heel veel tegenzin luisteren naar anderen, laat staan dat ze verbeteringen willen aanbrengen aan hun werkstukken. Het zijn mensen die nog niet begrepen hebben dat vraagtekens eigenlijk uitroeptekens zijn die niet weten of ze wel op de juiste plaats staan.

Een CEO zei het laatst redelijk plastisch: als ze schreeuwen om tot voorbij middernacht op restaurant te mogen gaan, dan kunnen ze ’s anderendaags ook naar het werk komen.

Julien Schoenaerts had een remediërend woord klaar voor het perfectionisme van Anna Luyten: correctionisme. Probeer jezelf voortdurend te verbeteren door te kijken en te luisteren naar anderen. Dan weet je dat je nooit die onbereikbare fase van het utopische perfecte zult blijven nalopen. Na ons komen er generaties die nog de kans moeten krijgen om het beter te doen, toch?