Een schoolvoorbeeld van universal design

“Universal design kan je ruwweg beschouwen als het optimaliseren van de toegankelijkheid”, vertelt Frank Tack, architect-partner bij HCV Architecten. “Dat vergt vaak pragmatische, functionele oplossingen die zeker geen schoonheidsprijs winnen. Door in te zetten op ‘universal design’ zijn we er echter in geslaagd om die broodnodige functionaliteit te implementeren in het esthetische concept. Voor ons was dat niet zomaar een hol begrip: we hebben in detail bestudeerd hoe we dat het best konden aanpakken en hebben ook intensief overlegd met de specialisten van de Universiteit Hasselt om alle elementen piekfijn op elkaar af te stemmen.”

"Door in te zetten op ‘universal design’ zijn we erin geslaagd om de broodnodige functionaliteit te implementeren in het esthetische concept"

Subtiele ingrepen

Gert Janssen, Directeur Engineering & Ontwikkeling bij aannemer Mathieu Gijbels, illustreert aan de hand van enkele voorbeelden dat het universal design-idee prominent aanwezig is in de gloednieuwe Bouwcampus. “Denk bijvoorbeeld aan de lift, waarvan de grootte is afgestemd op de draaicirkel van een rolstoel, zij het zonder dat dit opvalt. Of aan de dubbele leuningen van de trap in de inkomhal, zodat zowel grotere als kleinere personen zich veilig een weg naar boven kunnen banen. Los van deze concrete voorbeelden heeft universal design ook een ruimere dimensie. Zo is het gebouw erg logisch ingedeeld, opdat mensen er intuïtief hun weg kunnen vinden – zonder dat schreeuwerige kleuren duidelijk maken dat ze bijvoorbeeld een deur naderen. Subtiliteit was het ordewoord.”

Typerend voor project

Als adviseur Transformatie Bouw bij Confederatie Bouw Limburg ervaart Goele Kerckhofs dagelijks dat de principes van universal design uitstekend zijn toegepast in de Bouwcampus: “Het gebouw laat zich uitstekend ‘lezen’. Hoewel niets toevallig is, lijkt alles zeer logisch en haast vanzelfsprekend. Missie geslaagd!” Dat vindt ook Frank Tack: “De ambities op het vlak van universal design typeren dit project. In de inkomhal krijg je door de ‘open opstelling’ een uniek zicht op de aanwezige technieken, al krijg je absoluut niet het gevoel dat je je in een technische ruimte bevindt. Dat is ook in de rest van het gebouw een belangrijke constante. Het programma van eisen was zeer ambitieus, maar doordat het zo gevarieerd is, spreekt het ook zeer veel mensen aan. De ene zal misschien gefascineerd zijn door de technieken, terwijl de ander misschien net iets meer oog heeft voor de interieurdetails. En dit alles op een natuurlijke, ongedwongen manier.”


Klik hier voor het vervolg van het panelgesprek