Einde uitbreiding onderzoeksgebouw in zicht voor Abscis Architecten

De uitbreiding van het Onderzoek & Navorsing 1-gebouw kadert binnen het masterplan dat awg architecten in 2004 heeft opgesteld voor de site van Campus Gasthuisberg. Verspreid over acht bouwlagen zijn er seminarieruimtes, practicumlokalen en dissectiezalen in het nieuwe gebouw te vinden. Ook kantoren waar de toekomstige gebruikers donoren en hun familieleden kunnen ontvangen, zijn inbegrepen in de organisatie van het gebouw net als opslagruimtes, koel- en vriescellen en onderzoekslaboratoria met onder andere PET- en CT-scanners.

Modulaire planopbouw

Het grondplan is opgedeeld in drie zones volgens wat ze bij Abscis Architecten het driebeukenmodel noemen. Aan de noordkant van het gebouw zijn de basislaboratoria gelegen en aan de zuidzijde een kantoorzone. In de zone in het midden van het gebouw zijn laboratoria die geen daglicht nodig hebben en hoogwaardige laboratoria gesitueerd. Tussen de twee labozones ligt een brede gang en tussen de kantoor- en donkere laboratoriumzone een smallere kantoorgang.

In de laboratoria zelf is er bovendien rekening gehouden met een weldoordachte modulaire indeling waardoor de planopbouw flexibel wordt. Die modulaire opbouw geeft het gebouw een duurzaam karakter. Ook een regenwatertank voor sanitaire spoeling, natuurlijk isolatiemateriaal en PV-panelen dragen bij aan de duurzaamheid van het gebouw.

Soberheid met een koperen toets

Ook het exterieur volgt die modulaire opbouw van de laboruimtes. De bijna identieke raampartijen zijn geplaatst met de situering van de labotoestellen en een maximale lichtinval in het achterhoofd. De sobere, lichtgrijze bakstenen gevels krijgen zo dus een strak ritme. “Het gebouw is ingepland op een toenmalige restruimte langs de ringweg aan de noordzijde van Campus Gasthuisberg, op een hellend perceel”, zegt Marie Van den Driessche van Abscis Architecten. “Het wordt omgeven door een mix van oudere en recentere onderzoeksgebouwen, waardoor er werd geopteerd om het nieuwe gebouw geen uitgesproken eigen identiteit te geven.”

Toch fleuren afgeschuinde, koperbruine aluminiumpanelen rond de ramen de sobere gevels op. Die kleur komt ook regelmatig terug in het interieur van het gebouw. De ontvangstbalie, lift en kussens op de zetels in de wachtzaal zijn maar enkele elementen die het koperen kleurenpalet representeren. Ook de vormgeving van de passerelle tussen het oude en het nieuwe gebouw is iets meer uitgesproken. Die lagere en smallere verbindingsvleugel met kantoren en vergaderzalen bestaat zo goed als volledig uit glas.