Onze huiscolumnist Filip Canfyn publiceerde in 2018 zijn eerste roman. Inspiratie vond hij in Lissabon, één van zijn lievelingssteden. ‘Lysboa (Lyssabon)’ vertelt over een toevallige ontmoeting met Fernando Neto, de kleinzoon van een Portugese soldaat. Via verloren gewaande brieven van zijn grootvader maakt hij kennis met wat opa Ramiro Branco beleeft en besterft voor en na de Duitse uitbarsting op 9 april 1918. De kleinzoon weet zo wat hij moet onthouden over vaderland en oorlog, over lafheid en onmacht.
architectura.be geeft als eindejaarsactie 25 exemplaren van het boek weg. Hoe kan je winnen? Stuur je favoriete citaat uit de 169 (!) Steen & Been-columns die Canfyn voor architectura.be neerpende naar info@architectura.be. Vermeld ook je gegevens (naam, adres). De winnaars worden binnenkort verwittigd en krijgen het boek in de bus.
Lees hieronder wat Canfyn over zijn roman te vertellen had in zijn 133ste Steen & Been.
Mijn krant titelt “Leieboorden bijna klaar dankzij Portugezen”. Kortrijk heeft binnenkort inderdaad haar eigen Graslei met verlaagde wallen, die het water in de stad bijna tastbaar moeten maken in citymarketingtermen. Vier Portugezen hebben hiervoor bijna één miljoen kasseien gelegd. Omdat hun beroep bij ons al tien jaar uitgestorven is en natuurlijk omdat ze goedkoop werken. Ze zitten waarschijnlijk reeds op een andere werf te lande om dezelfde reden.
Ik heb de Portugezen zéér graag. En zeker hun vaderland. Ik kom er sinds 1983 regelmatig en de laatste jaren bracht ik met mijn geliefde steeds twee zomerweken in Lissabon door, als plezante ode aan één van mijn lievelingssteden. Met de tijd raakte ik ook belezen over Salazar, over het stille schrikbewind van de langst gedoogde dictator in het Europa van vorige eeuw. Zo leerde ik bijna per abuis dat 50.000 Portugese soldaten in de Eerste Wereldoorlog aan de Leie vochten, in Frans-Vlaanderen, vlakbij onze grens, en op 9 april 1918 (!) vermoord en verjaagd werden door de Duitse stoottroepen. Het ganse verhaal ontsteeg gaandeweg de pure historiek en kreeg een boeiende complexiteit, waarmee ik iets moést doen aan mijn tafeltje op mijn terras tijdens de avonduren in Lissabon vorige zomer. Het werden de eerste bladzijden van mijn eerste roman.
‘Lysboa (Lyssabon)’, Lissabon aan ‘la Lys’, vertelt over een toevallige ontmoeting met Fernando Neto, de kleinzoon van een Portugese soldaat. Via verloren gewaande brieven van zijn grootvader maakt hij kennis met wat opa Ramiro Branco beleeft en besterft voor en na de Duitse uitbarsting op 9 april 1918. De kleinzoon weet zo wat hij moet onthouden over vaderland en oorlog, over lafheid en onmacht.
Mijn roman wordt plechtig maar prettig voorgesteld in boekentempel Theoria, in het Kortrijk van de Portugese kasseien, op 27 maart om 20 uur. Mag ik je van harte uitnodigen op deze boeklancering? Ik zou het enorm appreciëren, in naam van ‘Lysboa (Lyssabon)’, je daar te zien.
Je kan ook gewoon op www.bitbook.be een exemplaar bestellen. We kunnen dan later wel eens samen kasseien tellen aan de Leieboorden, jij uit zottigheid en ik als straf voor deze schaamteloze column pro domo. Toch maar tot 27 maart?
Onze partners