Kunstenaar-fotograaf Herman van den Boom legt in zijn foto's de gebouwde Vlaamse ziel vast. Filip Canfyn omschrijft hem in een van zijn columns ook nog als 'chroniqueur van de gerafelde alledaagsheid. Roger Raveel met een lens.' Op architectura.be zetten we drie van zijn fotoreeksen in de kijker, te beginnen met 'Botsende buren. Ode aan de driegevelwoning'. Anne Kotzan schreef deze begeleidende tekst.
Zo vanzelfsprekend is het niet dat twee huizen eenzelfde dak delen. Ook al
deelt men een muur met de buren men laat zich niet knevelen door de
signatuur van diens aanpalend onderkomen.
Glad gepleisterde wanden sluiten naadloos aan op een muur van verweerd
baksteen. Hoogte, breedte, diepte, kleur, vorm, het doet nauwelijks ter zake.
Men krijgt het verlangen eens achterom te lopen want als de harmonie aan
de straatzijde ontbreekt, hoe zullen dan de veranda's, de schuurtjes, de
duivenkoten en de prieeltjes zich dan wel niet met elkaar verhouden?
Je wordt ook nieuwsgierig naar de verhoudingen binnenskamers.
Maar het kan zijn dat de betrokkenen het helemaal niets kan schelen dat de
culturen zo op het oog botsen.
De rolluiken ratelen hier al vroeg in de avond naar beneden, en buren die
elkaar niet goed kennen is zeker ook in Belgie geen onbekend fenomeen.
Kijk naar hoe de Belgische staat in elkaar zit.
Daarin hokken Vlamingen en Walen ook met hun uiteenlopende levenswijzen
en opvattingen bij elkaar.
De symbiose van deze op het oog onverenigbare driegevelwoningen staat
voor Belgie zelf.
Meer werk van Herman van den Boom is momenteel te zien bij Verbeke Foundation in Kemzeke.