Na 50 jaar van verval koopt bvba Demeulenaere een oude velodroom en besluit die in samenwerking met het Duitse Schürmann te vernieuwen tot een oefenterrein voor jonge wielerbeloften. De unieke betonconstructie blaast nieuw leven in dit stukje wielergeschiedenis.
De erfenis van Defraeye
Toen de Belg Odiel Defraeye in 1912 als eerste van ons land de Ronde van Frankrijk won, gebruikte hij het prijzengeld voor de bouw van zijn ‘Café des Sports’ met aanpalende wielerpiste. Aanvankelijk was dit een aarden oefenterrein, tot het in 1926 verhard werd met beton. In de jaren ’60 werd het terrein verwaarloosd en de verwildering ging door tot in 2007. In dat jaar werd het terrein door bvba Demeulenaere opgekocht, dat het wilde ombouwen tot een volledig vernieuwde trainingsbasis voor aanstormend wielertalent.
Internationale expertise zorgt voor unicum in BelgiëDe Duitse architecten van
Schürmann werden ingeschakeld voor de bouw van de nieuwe velodroom, en dat hoeft niet te verbazen: het bedrijf heeft namelijk al heel wat internationale expertise op het vlak van wielerbanen. Zo bouwde het de indoor
wielerpiste voor de Olympische Spelen in China, die van Hong Kong en het
World Cycling Center van het UCI. De keuze voor beton in combinatie met de behoefte aan een helling van iets meer dan 46° maakt dit concept in België uniek. Bovendien gaat het materiaal de verzakking en vervorming van de piste tegen. Beton is ook uitermate geschikt voor de geometrie van de homologatie, de ondergrondse kleed- en technische ruimtes en de voetgangerstunnel die de toegang tot het binnenplein garandeert. De lengte van de nieuwe wielerbaan bedraagt exact 166,666m en ze is 5,10m breed.
Precisiewerk bij het twee-lagen procédéDe helling van 46° en de specifieke toepassing maken dit project niet evident. Meerdere testen gingen dan ook vooraf aan de uiteindelijke bouw van de piste, die het resultaat is van een grote inzet van de ingenieurs en laboranten van Holcim en Grodevan. Het procédé is dus een partnerschap tussen de aannemer
Grodevan en
Holcim Beton en ziet er als volgt uit: een ringbalk bovenaan en een ringbalk onderaan worden verbonden met dwarsbalken. De dwarsbalken bakenen de secties af die later worden afgewerkt. Tussen deze ruimtes wordt gestabiliseerd zand en een laag gewapend hellingsbeton aangebracht. Vervolgens komt op het beton een laag chape, die ‘nat-op-nat’ gelegd wordt zodat een optimale hechting gegarandeerd is. Dit verstaat men onder het twee-lagen procédé, waarvoor uiteindelijk 250m2 of 50 leveringen hellingsbeton nodig waren. Ten slotte worden de tussenliggende vakken opgevuld. Het Belgische weer maakt het noodzakelijk een afdak te maken voor schaduw bij felle zon of voor beschutting bij regenbuien. Hoewel grote hoeveelheden beton voor dit project nodig waren, was de moeilijkheid toch vooral de strenge en juiste toepassing van het twee-lagen procédé samen met de vele kleine leveringen. Erg nauwkeurig te werk gaan was dus de boodschap!