Op vrijdag 21 september zijn de negende Emirates Glass LEAF Awards uitgereikt in Londen. Tien categorieën loofden architecten en hun werk die de bakens uitzetten voor de internationale architectuurwereld. Onder meer architectuurcoryfeeën als Steven Holl, Daniel Libeskind en Skidmore Owings + Merril kregen prijzen toegekend. In de categorie Residential Building of the year kaapte het Belgische architectenbureau Govaert en Vanhoutte de prijs weg voor concurrenten als studiomk27, Sanjay Puri Architects, Peter Rose & Partners en Sou Fujimoto.
Op vrijdag 21 september zijn de negende Emirates Glass LEAF Awards uitgereikt in het prestigieuze Four Seasons Park Lane Hotel in Londen. Tien categorieën loofden architecten en hun werk die de bakens uitzetten voor de internationale architectuurwereld; Architectuurcoryfeeën als Steven Holl, Daniel Libeskind en Skidmore Owings + Merril kregen prijzen toegekend in de categorieën Mixed-Use building of the year, Lifetime achievement in Architectural Community en Best Future Building 2012. In de categorie Residential Building of the year (single occupancy), kaapte het Belgische architectenbureau Govaert en Vanhoutte de prijs weg van de Braziliaanse trendsetter studiomk27 met het Cobogo House, van Sanjay Puri Architects met het Courtyard House, van Peter Rose & Partners met East House en van de verbazingwekkende Sou Fujimoto met House like a single tree.
De eigen woning van Benny Govaert is een geslaagde voortzetting van de door het bureau uitgedragen ontwerpstandpunten. Niet alleen het gebruik van hout als subtiele accentuering, de geraffineerde detaillering en de elegante horizontaliteit, maar ook de compositie van open en gesloten vlakken passen binnen een herkenbare signatuur van Govaert en Vanhoutte architecten.
De bosrijke context vormde de aanzet tot een aantal opvallende ontwerpkeuzes. Het langgerekte volume staat in contrast met de verticaliteit van de bomen. De situering van het huis loodrecht op de weg zorgt ervoor dat het beeld van het plot niet wordt gedomineerd door een menselijke ingreep. Bovendien speelt het idee van een glazen doos in op het panoramische zicht vanuit elke woonruimte, de beleving van luxe wonen in een oeromgeving en een maximale daglichttoetreding in het schaduwrijke bos.
Deze transformatie van gebouwde vormen in zwevende vlakken die in een transparante ruimte zijn opgehangen, brengt een opvallende dematerialisatie van architectuur teweeg. Samen met de royale verdiepingshoogte van 4,40 meter van de hele leefruimte, resulteert dit in een transgressie naar een andere leefwereld.
De stalen draagconstructie met een raster van 5,40 meter integreert kolommen in de glaswand. Bij de doorgedreven gemoduleerde behandeling ligt de nadruk op de expressieve kwaliteiten van de logisch opgezette en consequent uitgevoerde bouwtechniek. Elke vormgeving vloeit voort uit de constructie en groeit nadien naar het programma toe. Vergelijkbaar met de wijze waarop de enorme, opendraaiende glasvlakken inspelen op de overgang tussen woning en tuin, treedt de 53 meter lange afrormosia houten wand met de verdiepingshoge, dubbele deur op als een intercedent tussen de koele staalconstructie en het weidse bos.
Hoewel kan worden gezegd dat uit dit project een zekere liefde voor het kolossale spreekt, bewijst de ruimtewerking dat de architect op geen enkel moment over de schreef is gegaan. Benny Govaert laat het skelet en de beglazing met elkaar versmelten door hedendaagse techniek geraffineerd om te zetten in boeiende ruimtelijkheid.
Tekst: Dominique Pieters
Foto's: Tim Van de Velde
Gerelateerde bedrijven
Onze partners