Huize Sint-Anna verhuist bewoners in één dag naar nagelnieuw gebouw

Bijna dertig jaar geleden richtte vzw Huize Sint-Anna haar eerste woonzorgcentrum op in het centrum van Lanaken. In 2010 gaf de organisatie in dezelfde gemeente het startsein voor de werken aan een tweede centrum, vlak naast het Sint-Barbaraziekenhuis en te midden van de natuur.  Het nieuwe woonzorgcentrum Bessemerberg werd een architecturaal pareltje, dat een perfect evenwicht wist te vinden tussen voldoende privacy en het stimuleren van sociaal contact. En dus kon Huize Sint-Anna niet achterblijven. Patrick Claes, algemeen directeur: “We wilden de huidige en toekomstige bewoners van Huize Sint-Anna hetzelfde wooncomfort kunnen bieden als in Bessemerberg. Daarvoor hoefden we niet ver te zoeken: ons nieuwe complex bevindt zich gewoon op dezelfde site, langs de Rijksweg in Lanaken. Op het kortste punt zitten we op maar 4 meter van het vroegere gebouw.”

Nieuwe naam

Een splinternieuw gebouw houdt uiteraard een behoorlijke upgrade van het centrum in: “Er is nu overal vloerverwarming, enkel op de kamers werken we nog met radiatoren. Ook de koeling van het gebouw verloopt via de vloerverwarming. Verder zijn er ook een bescheiden aantal zonnepanelen voorzien en maken we gebruik van warmterecuperatie.” In contrast met de hedendaagse technieken kreeg het nieuwe centrum wel een opvallend archaïsche naam: “Toen we Huize Sint-Anna als eerste zorgcentrum oprichtten, leek een onderscheid tussen de naam van het centrum en onze vzw niet nodig. Nu we met Bessemerberg inmiddels over een tweede centrum beschikken, leek het ons wel passend om het herboren Huize Sint-Anna een andere naam te geven. Net als in Bessemerberg lieten we de keuze daarvan over aan het personeel. Uiteindelijk werd er gekozen voor de naam Ludinaca, dat verwijst naar de oudst bekende naam van Lanaken, neergeschreven in het jaar 810.”

"We willen onze bewoners genoeg mogelijkheden tot sociaal contact bieden. Dus besloten we het aantal leefhoeken te vergroten en ze ook zo ruim en licht mogelijk te maken"

Open beleving

Hoewel de 105 kamers van Ludinaca ruimer zijn dan die van Huize Sint-Anna, investeerde de vzw toch vooral in het uitbreiden van de centrale ruimtes: “De norm stelt dat een woonzorgcentrum minstens 65 m² per bewoner moet voorzien. Daarbij wordt zowel gekeken naar de oppervlakte van de individuele kamer als die van de publieke leefruimtes. In Ludinaca zitten we nu aan 73 m², en dat is niet zozeer te danken aan grotere kamers, maar wel aan onze investering in ontmoetingsruimtes (twaalf keukenblokken en een zit- en tv-ruimte). We willen onze bewoners immers genoeg mogelijkheden tot sociaal contact bieden. Dus besloten we het aantal leefhoeken te vergroten en ze ook zo ruim en licht mogelijk te maken. We merken meteen dat dat een heel open beleving creëert: er is nu op iedere afdeling steeds personeel in de buurt, er worden meer activiteiten georganiseerd en de bewoners komen vaker samen”, licht Claes toe.

Razendsnelle verhuis

De werken aan het nieuwe woonzorgcentrum werden in de zomer van 2017 afgerond. Dat was iets later dan verwacht: “Eigenlijk wilden we al verhuizen in mei, maar door problemen met de planning liet de afwerking op zich wachten. Omdat we in de zomerperiode met minder personeel zitten, hebben we de verhuis uitgesteld tot oktober. Daar hadden we maar één dag voor nodig, dankzij heel wat extra handen van vrijwilligers en leerlingen van het Technisch Instituut Sparrendal in Lanaken. Die laatsten wilden ons helpen in het kader van een schoolproject en hebben dat met veel ijver en motivatie aangepakt. Een maand later werd het oude gebouw al afgebroken: dat moest plaatsmaken voor een parkgebied. Zo zullen onze bewoners aan beide kanten van het gebouw kunnen genieten van een mooi uitzicht. Aan de andere zijde komt er in de toekomst immers een groene, afgeschermde bufferzone tussen het centrum en de Rijksweg, vertelt Claes. Intussen is het centrum zo’n half jaar open en zijn bewoners en personeel volop in de weer met de aankleding van de verschillende afdelingen.