ID Talentenhuis maakt komaf met klassieke kantoorruimtes

Het opzet van het project was om de klassieke kantoorruimtes zodanig te organiseren dat er onverwachte interacties ontstaan, dat de ene ruimte de andere onlosmakelijk beïnvloedt.
Dat werd mogelijk door specifieke doorzichten te creëren en door alle ruimtes te verbinden met behulp van een dynamische traphal. Zowel visueel als ruimtelijk werden de akoestiek en privacy ook niet uit het oog verloren. 

Omgeving 

Het gebouw bevindt zich in een nieuw ontwikkelde kantorenstrip, een langgerekte zone van een tiental afzonderlijke kantoorgebouwen in het groen. Zoals van gebouwen in een 'campus-model' verwacht wordt, straalt het talentenhuis een duidelijke identiteit uit. Het wenst zich te presenteren aan de buitenwereld als een paviljoen. Het was dan ook toegestaan het gebouw als een sculptuur te ontwerpen. 

Beleving

Het is een gebouw waarin kan gewerkt worden, maar er kan evengoed in gewoond of gefeest worden, de bestemming ligt niet vast. De bouwheer wenste een talentenhuis te bouwen, waarin zowel de medemerkers als de externe bezoekers zich onmiddellijk thuis voelen. De bedoeling was om eerder een thuis te creëren dan een klassiek kantoorgebouw. 

Je vindt er dus geen tegelplafonds, standaard burelen of klassieke eilanden. In dit gebouw kan je rechtstaan of liggen om te werken. Je dient er over het meubel te lopen om de overkant te bereiken. Zelfs het sanitair wijkt af van het klassieke. Het handen wassen wordt aangemoedigd door af te wijken van het gekende. Het wordt namelijk gepresenteerd als een soort van ritueel dat eerder doet denken aan baden en wellness.

Het gebouw is heel ruimtelijk en luchtig en voelt aan als een beleving. De monumentale trap en het hellend vlak dagen uit. Je wordt vanaf de ingang verleid om het gebouw steeds dieper door te dringen en het te verkennen. 

Materialen 

Er is getracht om zo weinig mogelijk materialen te gebruiken door alles -waar mogelijk- te herleiden tot zijn essentie. Vandaar dat er bewust geen gebruik van raamkaders bij de vaste beglazing plaatsvond, waardoor het ‘binnen-buiten’- gevoel heel sterk aanwezig is. 

Alle opengaande delen daarentegen kregen een extra dik kader zodat deze meer aanwezig zijn. Dit alles om 'spanning' te creëren, om de creativiteit aan te moedigen. Daarnaast werden voor de gevel pre-gekaleide bakstenen gebruikt die het geheel een zekere dynamiek en poëzie verschaffen.

Duurzaam project

Het gebouw heeft een E30-peil en is dus met andere woorden een BEN-gebouw. Het wordt verwarmd op lage temperatuur, heeft een warmtepomp en zonnepanelen. Er is géén koeling, wel een grote luifel en een weldoordachte massieve muur op het zuiden om de warmtelast van het gebouw te beperken. 

Het gebouw heeft intelligent geplaatste glaspartijen op alle gevels die het natuurlijk licht weerkaatsen. Op die manier kon het gebruik van kunstlicht tot een minimum herleid worden. De beperkte toevoeging van kunstlicht bestaat overal uit energie-efficiënte ledverlichting en bepaalt voor een groot deel de sfeer en de huiselijkheid.