Willens nillens bestaat een jaar uit een aaneenrijging van zowel hoogte- als dieptepunten. Afscheid nemen van dierbaren behoort helaas tot die laatste categorie. In 2015 verlieten ook talloze architecturale lieden ons, waaronder Hendrik Vermoortel van BURO II & ARCHI +I en zopas nog kleinkunstzanger en architect Zjef Vanuytsel.
Zjef Vanuytsel
Op woensdag 30 december 2015 verloor Zjef Vanuytsel een langdurige strijd tegen kanker. Hij werd 70. Vanuytsel maakte in de jaren 70 furore als chansonnier met bekende numers zoals De zotte morgen, Houte kop, Ik weet wel mijn lief en Hop Marlène.
Na zijn muzikale hoogdagen legde hij zich voor 100 % toe op zijn architectencarrière, met onder meer ontwerpen voor de gemeentehuizen ontworpen van Huldenberg en Bertem, De Markten in Brussel, het Nerocafé in Hoeilaart, het cultureel centrum van Scherpenheuvel…
Op zaterdag 9 januari om 13 uur wordt in het gemeenschapscentrum Den Egger in Scherpenheuvel een burgerlijke uitvaartplechtigheid gehouden voor kleinkunstzanger Zjef Vanuytsel. Hij wordt nadien in intieme kring begraven op het kerkhof van de Abdij van Park in Heverlee. Dat gekozen werd voor het gemeenschapscentrum Den Egger als locatie voor de uitvaart, heeft alles te maken met het feit dat het gebouw uit 2007 door architect Vanuytsel ontworpen werd.
Hendrik Vermoortel
Op 29 augustus 2015 overleed Hendrik Vermoortel op 65-jarige leeftijd . Als oprichter van BURO II was Hendrik Vermoortel zonder meer een van de boegbeelden van de Belgische architectuurscène. Door zijn ontwerptalent te koppelen aan gedreven management, groeide het bureau dat hij in 1978 oprichtte uit tot een van de grootste maar ook internationaal meest actieve architectenbureaus.
Zijn volledige In Memoriam kun u hier herlezen.
Michael Graves
Ook moesten we in maart afscheid nemen van de Amerikaanse architect Michael Fraves. De tachtig jaar geworden Graves was vooral bekend vanwege zijn postmoderne werk, waaronder het Castalia-complex en het Louwman Museum in Den Haag. Ook was hij lid van de New York Five.
Sleutelwerken uit deze periode zijn de twee ‘neo-Corbusier-woningen’ Snydermann House en Hanselman House in Indiana (VS). Een decennium later volgde met het Portland Building (1982) het omslagpunt in Graves’ loopbaan. Het kleurrijke en eclectische gebouw wordt beschouwd als een van de meesterwerken binnen het postmodernisme.
Als ‘grote naam’ binnen deze stroming zocht Graves steeds meer de grenzen van de goede smaak op en overschreed deze met plezier. Hij flirtte met kitsch, spotte met conventie en vierde de pastiche. Tekenend zijn twee hotels die hij in 1990 ontwierp voor Disney World in Florida; hij lardeerde de op zich al markante gebouwen met metershoge dierenfiguren.
Naast architect was Graves een verdienstelijk vormgever. Hij verwierf faam met zijn ontwerpen van huishoudartikelen voor de winkelketen Target en zijn conische keteltje voor Alessi wordt door collega-vormgevers beschouwd als een moderne klassieker.
Otto Frei
Om een trieste reden werd dit jaar de winnaar van de Pritzker Prize vroeger bekend gemaakt. De Duitse architect Frei Otto overleed op 89-jarige leeftijd voordat hij de prijs in ontvangst kon nemen. De prijs werd hem postuum toegekend, onder meer vanwege zijn pionierswerk met lichtgewicht tentconstructies. De tentdaken voor het Olympisch park in München (1972) zijn wellicht het bekendste werk van de architect.
Van wie we nog afscheid moesten nemen:
Onze partners