Innovatie: proefproject met zelfhelend beton

Professor Nele De Belie van de vakgroep Bouwkundige Constructies aan de UGent nam de coördinatie op zich. Het proefproject met het zelfhelende beton in Antwerpen, waarvoor onze medewerking werd gevraagd, beschouwt ze als een mijlpaal: “We zijn hier zeker al tien jaar mee bezig, maar dan vooral in het labo. Nu zullen we eindelijk kunnen zien hoe zelfhelend beton zich gedraagt op een reële bouwwerf.”

Concreet gaat het om een volume van 3 kubieke meter beton, bedoeld voor een dakplaat die een inspectieput in de riolering bedekt. Die riolering maakt op haar beurt deel uit van de voorbereidende werken die afgelopen zomer gebeurden in het kader van de nieuwe Oosterweelverbinding in Antwerpen. Of het zelfhelende beton aan de verwachtingen voldoet? “Het is te vroeg om conclusies te trekken”, aldus professor De Belie. “De dakplaat is in elk geval succesvol geplaatst, en blijft toegankelijk via een schacht om het project te kunnen opvolgen.”

Bacteriën

Het zelfhelende beton zou dus in staat moeten zijn om zelf scheurtjes te dichten, dankzij de bacteriën die erin worden vermengd. Die bacteriën zijn afkomstig uit de afvalstroom van de aardappelindustrie. Als ze, via ontstane scheurtjes, in contact komen met water en zuurstof maken ze CO2 aan. Die reageert dan weer met de kalk in het beton, waardoor kalksteen ontstaat. Dat maakt de scheur weer dicht.

Het is de bedoeling om zelfhelend beton op termijn op grotere schaal in te zetten, om de levensduur van bouwwerken te verlengen. Bij grote bouwprojecten zijn sommige plaatsen bovendien heel moeilijk bereikbaar voor inspecties, waardoor scheurtjes niet altijd worden opgemerkt. Professor De Belie gelooft in het potentieel van zelfhelend beton. En de samenwerking met Holcim? “De ploeg was altijd bereid om te overleggen, extra metingen te doen, om nog eens alles te overlopen, noem maar op. Heel aangenaam!”