Kazerne Dossin: meer dan alleen een imposant gebouw

Op 1 december vorig jaar vond in Mechelen de langverwachte opening van de vernieuwde Kazerne Dossin plaats, een museum waar de gruwel uit de Tweede Wereldoorlog op treffende wijze herdacht wordt. Het lichte, monoliete museumvolume valt sterk op langs de oevers van de Dijle en dwingt dankzij de knappe, bijpassende buiteninrichting meteen respect af. Om de link met het imposante museumcomplex te versterken, werd het buitenplein bijvoorbeeld aangelegd in een speciaal samengestelde uitgewassen betonverharding.





Oog voor detail

De renovatie van Kazerne Dossin was een prestigieus project waar met argusogen op toegekeken werd. Kosten noch moeite werden gespaard om er iets heel speciaal te maken. Dit heeft zich onder meer vertaald in de aanleg van een indrukwekkend buitenplein, dat qua tint en materiaalgebruik volledig in het verlengde ligt van het imposante museumvolume. Om dit effect te bekomen, werd het plein bekleed met een betonverharding die bestaat uit een speciaal, uitgewassen granulaat. Ook het straatmeubilair (paaltjes en zitbanken) is opgebouwd uit ditzelfde materiaal. Het gebruik van dit granulaat resulteerde in de karakteristieke witgele kleur die het museumvolume en haar omgeving zo typeert. Een andere bijzonderheid is de geparelstraalde trapleuning aan de keermuur, een detail dat aangeeft hoezeer de architectuur en infrastructuur in het teken staan van de trieste ingetogenheid waarmee bezoekers het museum doorgaans verlaten.



Het indrukwekkende buitenplein ligt qua tint en materiaalgebruik volledig in het verlengde ligt van het imposante museumvolume. Het gebruik van een speciaal, uitgewassen granulaat resulteerde in de karakteristieke witgele kleur die de nieuwe Kazerne Dossin en haar omgeving zo typeert.



Focus op het esthetische

Het was aannemer Hertsens uit Burcht die de buiteninrichting op zich nam. Dit omvatte onder meer grond- en rioleringswerken, verhardingswerken, groenaanleg en het plaatsen van straatmeubilair en diverse andere constructies. Het specifieke materiaalgebruik en de vereiste, gedetailleerde afwerking van het plein plaatste Hertsens voor een bijzondere uitdaging: “We hadden in feite nog nooit met zulke materialen gewerkt, en dus was het geen evidentie om dit mooie resultaat te bekomen,” aldus Helena Hertsens. “We voeren dikwijls gelijkaardige projecten uit, maar zelden lag de graad van detaillering zo hoog als in dit project. De afwerking moest tip-top in orde zijn, want het esthetische aspect was uiteraard zeer belangrijk. De typische witgele kleur was door de architect – bOb Van Reeth van awg – op een uitstap naar Frankrijk opgemerkt, en het was net die kleur die in zijn ogen het meest geschikt was om de serene sfeer rond de Dossinkazerne op te roepen. De uiteindelijke samenhang tussen de verschillende infrastructuurelementen en het museumcomplex bewijst dat we in ons opzet geslaagd zijn.”



De geparelstraalde trapleuning aan de keermuur is slechts een van de details die aangeeft hoezeer architectuur en infrastructuur in het teken staan van de ingetogen sfeer in en rond het museum.


Noot: Dit artikel verscheen eerder al in Grond/Weg/Waterbouw.