In de Emiel Clauslaan in Astene staat een villa waar de toekomst nu al thuis is: ‘Infinity’. Het ontwerp komt uit de creatieve koker van Architectuuratelier De Jaeghere, dat daarvoor intens samenwerkte met opdrachtgever Multibat. Met een secuur samenspel van lijnen en vlakken bieden de architecten perspectief voor de toekomst. Speels maar doordacht vervagen ze grenzen: van morgen naar vandaag, van buiten naar binnen, van dynamiek naar rust en van ruimte naar ruimtelijkheid.
De woning is opgevat als een soort paviljoenarchitectuur waarbij alle leefruimtes verbonden worden met de tuin. De bakstenen tuinmuur maakt integraal deel uit van deze architectuur en omarmt de woning als het ware, ze biedt de woning extra bescherming aan. De horizontale luifel rondom de volledige woning creëert een visuele connectie van de verschillende architectuurelementen
‘Inifinity’ als toonbeeld van puurheid en minimalisme
Steven De Jaeghere: “Een toonbeeld, dat was wel de bedoeling, want Multibat wil de woning aan de bezoeker tonen als inspiratiebron (lacht). Maar het klopt, in ons bureau beschouwen we minimalisme als een persoonlijke levenshouding, waarbij we naar de essentie van de architectuur peilen. We hebben die hier ook wel gevonden, vinden we. We willen een zo groot mogelijk ruimtelijk effect bereiken, niet zozeer door overal grote oppervlaktes, maar door perspectief te scheppen. Hoe? Door horizontale en verticale lijnen uit te rekken. Door transparantie te creëren van de ene ruimte naar de andere. Door het buitengevoel naar binnen te halen en te spelen met deze grens van exterieur – interieur."
"De horizontale luifel speelt hierin de hoofdrol. Deze heeft een praktisch nut, hij biedt beschutting tegen zon en regen en overdekt de terrassen voor- en achteraan de villa. Ook door de aanwezigheid in het interieur, vervaagt de grens van buiten naar binnen waardoor een uitnodigend effect ontstaat voor de bezoeker. Die grensvervaging, die eenheid van de buiten- en binnenruimte, zien wij als een kenmerk voor de toekomst. Het minimalisme van de horizontale luifel, zonder zichtbare dakrand, wordt bovendien versterkt door de grote raamvlakken eronder met hun zeer discrete aluminium kader.”
Agaatgrijze gevelsteen als bepalende factor in materiaalkeuze
“De bewuste keuze voor een mix van warme materialen en kleuren maakt de woning herkenbaar, zeg maar ‘menselijk’. De betonnen luifel wordt gedragen door grote gevelvlakken in gemetselde, groengrijze baksteen. Het verticale houten traliewerk, dat vooral aan de achterzijde aanwezig is en tot aan de bovenverdieping reikt, sluit aan bij de natuur. Grote glaspartijen laten een zee van licht binnen. De lichte tinten van het hout en de gemetselde bakstenen herhalen zich ook in het interieur, bijv. in de hal en de vergaderruimte. Die uniformiteit accentueert de rust en de herkenbaarheid van het materialenpalet creëert een thuisgevoel, ” aldus Steven.
De keuze voor de gevelsteen was allesbepalend voor dit project, in het idee van zachtere, eerder aardse tinten qua materialen, veeleer dan met (harde) contrasten te werken. Het is de belangrijkste factor in de materiaalkeuze en moet ervoor zorgen dat de andere materialen hier coherent mee gecombineerd kunnen worden.
De agaatgrijze tint van de linea7 7038 in ecologisch Brick7-formaat valt enigszins op door de verrassende keuze hiervoor in het straatbeeld, maar harmonieert volledig met de omgeving, waar hij zich eerder bescheiden opstelt en mooi combineert met de rest van gekozen materialen. De dunnere gevelsteen, gemaakt van klei uit het Scheldebekken, draagt bij aan het duurzame karakter van de woning. Beperking van transport, grondstoffen en productie-energie vallen zo ook letterlijk onder de noemer ‘minimalisme’.
De kleurtint en de textuur van de steen voelen erg natuurlijk aan, waardoor de woning in een strakke architectuur toch een warm jasje aangemeten krijgt. Het langwerpige formaat klopt ook perfect bij de art-deco stijl waarnaar de architectuur met een knipoog verwijst, maar door de kleur van de voeg bijna toon-op-toon te kiezen, komt de gevel niet over als een hard statement, maar veeleer als een gedistingeerde aanwezigheid.
Essentie van de architectuur in de details
Steven De Jaeghere: “Onze pure visie op architectuur vind je in dit huis bijvoorbeeld terug in details zoals in het lage tuinmuurtje dat, wanneer het eenmaal de hoek is omgedraaid, naar beneden duikt tot in een verdoken patio op kelderhoogte. Die patio biedt het nodige natuurlijke licht voor de kantoorruimte. Daarnaast stroomt nog meer natuurlijk licht binnen via het hoekraam, dat 1 m onder de grond reikt. Om te besluiten: de permanente zoektocht naar de essentie van de architectuur leidt tot tijdloosheid. Een uitstekend voorbeeld daarvan is de Art Deco, die onze bewondering ook nu nog wegdraagt. De finesse in het houten, verticale traliewerk dat uitgelijnd is doorheen de verdiepingen en de subtiele, uitgesproken geprofileerde metalen omlijsting van het canvasraam op de eerste verdieping zijn twee knipogen naar de detaillering en huiselijke luxe van de Art Deco.”