Hoe bied je kinderen een aangename en huiselijke omgeving om te herstellen van hun ziekte? Dat was de hoofddoelstelling van het UZ Gent bij de bouw van het gloednieuwe
Prinses Elisabeth Kinderziekenhuis. Voor het kantoormeubilair en heel wat maatwerk deed het een beroep op
Pami. Projectleiders Ronny Eliano en Isabelle Carron van het UZ Gent nemen ons mee achter de schermen van dit opvallende bouwproject, dat onlangs als innovatief totaalconcept de
Zorginnovatieaward I2C in de wacht sleepte.
Ambitieus en vernieuwend projectDe bouw van het nieuwe Kinderziekenhuis kadert in een globaal verbouwingsproject op de hele site van het UZ Gent. Tegen 2020 moet het een vlot toegankelijke en duurzame Health Campus worden. Ronny Eliano, projectleider voor het nieuwe gebouw, legt uit:
“Het Kinderziekenhuis is één van de meest ambitieuze bouwprojecten op de campus. De bouwwerken startten in het voorjaar van 2009 en in juni 2011 hebben de afdelingen hun intrek genomen. In september zorgde prinses Elisabeth, de oudste dochter van Filip en Mathilde, voor de officiële opening.”Het was een bewuste keuze om een volledig nieuw Kinderziekenhuis op te richten. K6, het gebouw dat de kinderafdelingen tot dan toe herbergde, was echt aan vernieuwing toe: het was ingedeeld in kleine glazen boxen en de inrichting was niet aangepast aan de huidige manier van werken. Het interieur was erg verouderd en niet uniform omdat elke afdeling zijn eigen meubilair aankocht.
Hoofdpunten bij het interieurontwerp van het nieuwe gebouw waren dus huiselijkheid, uniformiteit, en ergonomie, hygiëne en gebruiksgemak. Ook de overeenstemming tussen de architectuur van het gebouw en de binneninrichting was belangrijk. Daarom had ook het architectenbureau,
Arte, zeggenschap in het interieurontwerp.
Voel je thuis in het ziekenhuis“We wilden in de eerste plaats af van de typische ziekenhuislook,” zo zegt Ronny,
“want het is bewezen dat kinderen sneller herstellen in een omgeving waar ze zich thuis voelen. We kozen voor het nieuwe Kinderziekenhuis een zo huiselijk mogelijke inrichting, bijvoorbeeld met dubbele gordijnen in de kamers, een sfeer- en leeslampje aan de bedden, enz. Dit om het onze patiënten én hun familie zo comfortabel mogelijk te maken.”De ‘living’ met veel rood, oranje en blauw is hiervan het levende bewijs. Kleuters zitten er onder begeleiding van pedagogisch medewerkers te knutselen, knippen en plakken. Het is een speelruimte waar het UZ opvang voorziet voor broertjes en zusjes van zieke kinderen. Ze krijgen zo de kans om met lotgenootjes te praten, terwijl de ouders rustig de tijd hebben om bij hun zieke kindje te zijn. Dat helpt in de verwerking van het hele gebeuren.
Pami schreef kleur, creativiteit en maatwerk voorHet losse meubilair in het nieuwe Kinderziekenhuis komt van de hand van Pami. Van bureaus, stoelen en kasten op de administratieve afdelingen, over een volledig op maat gemaakt postvak aan de ontvangstbalie tot de zithoeken met kleurrijke zitbubbels en poefjes voor de allerkleinsten. De rode draad doorheen het hele interieur: kleur, creativiteit en maatwerk.
“Overal werken we bijvoorbeeld met hetzelfde type van bureau, maar artsen of verpleegkundigen konden kiezen voor een iets duurder werkblad qua materiaal. In de kamers kregen diezelfde bureaus een bijkomende zwengel om de hoogte gemakkelijk te regelen en in de consultatieruimtes een zwevend aanbouwblad. Zo kunnen ouders en kinderen comfortabel tegenover de arts zitten. In felle kleuren, contrasterend met de vloerkleur, waardoor de consultatieruimte direct een speelse toets kreeg en minder klinisch oogde.”Aangenaam werken in een uniforme look“In de werkruimtes voor het personeel op de tweede en derde verdieping wilden we vooral uniformiteit benadrukken en ook het onderhoudsgemak speelde hier een rol in de materiaalkeuze,” zo vertelt Ronny.
“Initieel wilden we landschapsbureaus plaatsen om een open sfeer te creëren,” geeft Isabelle aan.
“Maar omdat er verschillende diensten op één verdieping zitten die vaak confidentiële informatie behandelen, bleek het uiteindelijk toch praktischer om aparte ruimtes te voorzien per dienst. Daarnaast hebben we landingsbureaus voorzien voor medewerkers die geen vaste stek hebben, zodat zij toch altijd ergens terechtkunnen als ze vergaderen op kantoor. Dankzij de handige inplugmodules kunnen ze met een laptop gemakkelijk en snel op het netwerk.” Oog voor hygiëne, ergonomie en leeftijd
“Een huiselijke inrichting voorzien in een ziekenhuis is een echte uitdaging,” zo zegt Ronny.
“Er zijn namelijk specifieke vereisten op het vlak van interieur, zoals de hygiëne. Daarom kozen we voor alle zitelementen in publieke zones voor een bekleding in afwasbaar vinyl. Voor de vloer gebruikten we laminaat in plaats van fineerhout omdat het sterker, beter bestand tegen vlekken en makkelijker te reinigen is.”Ergonomie en gebruiksgemak waren ook belangrijke punten bij de inrichting, zowel voor de medewerkers als voor de patiëntjes en hun familie. Zo is er in de kamers een zetelbed voorzien dat de ouders gemakkelijk zelf kunnen uittrekken en weer oppooien.
Ronny:
“Het zetelbed in onze kamers is een echt pronkstuk waar we fier op zijn. Bij de evaluatie van de proefkamer hebben we met veel partijen en visies rekening gehouden: architecten, verpleegkundigen, de schoonmaakdienst en de dienst Ergonomie, elk met hun eigen prioriteiten. Maatwerk bleek hier dus echt wel aan de orde.” Samen met de projectleiders en interieurarchitecten ontwierp Pami een zetelbed dat voldoet aan alle eisen, compleet met blokkeerbare wieltjes en een waterdichte en hygiënische matras met afneembare hoes en leuning. Het resultaat mag er zijn, want iedereen is er erg tevreden over.
“Verder streven we naar een optimale zorgverlening aan kinderen van 0 tot 16 jaar,” vult Isabelle aan.
“Dat betekent concreet dat zowel kleuters als adolescenten zich thuis moeten kunnen voelen, wat zich ook vertaalt in het meubilair. Voor de kamerinrichting heeft Pami verstelbare bureaus en bijhorende stoelen voorzien, terwijl in publieke zones verschillende soorten zitmeubelen gecombineerd worden voor de verschillende leeftijdsgroepen.”
Met dank aan Ronny Eliano en Isabelle Carron van UZ Gent
en interieurarchitecte Veerle Stals van Arte (www.ar-te.be).