Naast de vroeg 20ste eeuwse villa Ter Beuken bouwde Plus Office Architects een kunstenpaviljoen. In dit 10 hectare grote park wordt de academie voor Muziek Woord en Beeld samengebracht, door een uitbreiding aan de beschermde villa Ter Beuken. De typologie van die uitbreiding is een paviljoen dat in het bos staat tussen de vijvers en de villa.
Naast de vroeg 20ste eeuwse villa Ter Beuken bouwde Plus Office Architects een kunstenpaviljoen. In dit 10 hectare grote park wordt de academie voor Muziek Woord en Beeld samengebracht, door een uitbreiding aan de beschermde villa Ter Beuken. De typologie van die uitbreiding is een paviljoen dat in het bos staat tussen de vijvers en de villa.
Geïnspireerd door de muziek
Een gigantische nieuwe zuilenorde van wit-grijze stalen kolommen, voor een scherm van gevelpanelen, laat een optimaal contact met het bospark toe. De gevel is volgens de architecten geïnspireerd door de muziek zelf. Het ritme van deze structuur komt overeen met 4m40 of 440 Hertz, de “la”, een grondtoon in de muziek. De panelen volgen een patroon van interferentie en boventonen. De gevel legt zo het verband tussen maatsystemen (beeld) en harmonie (muziek), volgens de Pythagoras hypothese die harmonieuze maten met akoestische performantie verbindt. Denk maar aan de lengte van snaren die de toonhoogte bepaalt.
Akoestiek
Het gevolg is een ver doorgedreven akoestisch comfort voor elk van de leslokalen. Het gebouw toont dat ook in zijn externe staalstructuur die de vloerplaat loskoppelt van de draagmuren, de akoestische plafonds die zich terugtrekken net voor ze de gevel raken, of in de absorberende materialen die aan elke klas werd toegevoegd als wandpaneel of gordijn. Tegenover die vraag naar akoestisch isolement staat een breed contact met de buitenomgeving en gebouw dat ook vaak naar zichzelf kijkt.
Schaarbrug
Intern kregen de drie afdelingen elk een eigen cluster van lokalen: muziekklassen met de orkestzaal, de woordklassen met de theaterzaal en de beeldklassen met expositieplekken. De schaarbrug verbindt de villa en de uitbreiding en zorgt ervoor dat de bel etage verdieping van het oude gebouw met beide nieuwe verdiepen in verbinding staat. Samen maken ze een kunstenparcours doorheen het gebouwencomplex, een aanvulling op de jaarlijks georganiseerde kunst-in-het-parkactiviteiten.
Foto's: Stijn Bollaert
Geïnspireerd door de muziek
Een gigantische nieuwe zuilenorde van wit-grijze stalen kolommen, voor een scherm van gevelpanelen, laat een optimaal contact met het bospark toe. De gevel is volgens de architecten geïnspireerd door de muziek zelf. Het ritme van deze structuur komt overeen met 4m40 of 440 Hertz, de “la”, een grondtoon in de muziek. De panelen volgen een patroon van interferentie en boventonen. De gevel legt zo het verband tussen maatsystemen (beeld) en harmonie (muziek), volgens de Pythagoras hypothese die harmonieuze maten met akoestische performantie verbindt. Denk maar aan de lengte van snaren die de toonhoogte bepaalt.
Akoestiek
Het gevolg is een ver doorgedreven akoestisch comfort voor elk van de leslokalen. Het gebouw toont dat ook in zijn externe staalstructuur die de vloerplaat loskoppelt van de draagmuren, de akoestische plafonds die zich terugtrekken net voor ze de gevel raken, of in de absorberende materialen die aan elke klas werd toegevoegd als wandpaneel of gordijn. Tegenover die vraag naar akoestisch isolement staat een breed contact met de buitenomgeving en gebouw dat ook vaak naar zichzelf kijkt.
Schaarbrug
Intern kregen de drie afdelingen elk een eigen cluster van lokalen: muziekklassen met de orkestzaal, de woordklassen met de theaterzaal en de beeldklassen met expositieplekken. De schaarbrug verbindt de villa en de uitbreiding en zorgt ervoor dat de bel etage verdieping van het oude gebouw met beide nieuwe verdiepen in verbinding staat. Samen maken ze een kunstenparcours doorheen het gebouwencomplex, een aanvulling op de jaarlijks georganiseerde kunst-in-het-parkactiviteiten.
Foto's: Stijn Bollaert
Onze partners