Kurt Van Belle van Van Bell & Medina leerde Christian Kieckens kennen op de schoolbanken en later kruisten hun paden regelmatig. Een persoonlijke terugblik.
Wat betekent Christian voor mij?
Als student had ik zijn werk al vrij snel ontdekt, niet zozeer door het bezoek aan projecten, maar vooral vanuit een toen recent verschenen boekje, ‘Form is one Function too’ 1993. Later, tijdens de academiejaren 1996-97 en 1997-98, als student in zijn atelier, kregen we telkens, met enige trots, inzage in zijn laatst aangekochte architectuurboeken.
Zelfs tot zeer recent, bleek onze communicaties nog steeds doorspekt te zijn met de uitwisseling van ‘architectuurboek’ informatie. Waar we beiden als het ware een architectuurboekverslaving erop nahielden.
Maar er is meer ....
Je hebt ons doen kijken, een kritsche mening doen vormen en vooral de rijkdom en de gelaagdheid van het vak doen ontdekken. De relatie of dialoog tussen architectuur en stad, landschap, kunst, literatuur, mode en design werd aangescherpt.
Deze thema’s werden hoofdzakelijk geïllustreerd aan de hand van Zwitserse architectuurvoorbeelden en zijn gedachtengoed, maar ook toegelicht tijdens de ondertussen legendarisch geworden architectuurexcursies, waarbij een bezoek aan “Milano” nooit werd overgeslagen.
Ongetwijfeld zijn deze toelichtingen, het opbouwen van een boekencollectie en reizen voor mij belangrijke aspecten en momenten geworden in het denken over architectuur en zijn verschillende schaaldisciplines.
Hierbij een korte, maar zeer persoonlijke terugblik, gebruikmakend van sommige beelden die ik door de jaren heen van Christian heb mogen ontvangen.
1/
Je introduceerde ons en gebruikte het werk en het gedachtegoed van de Zwitsere architecten Diener en Diener en Herzog de Meuron als onderlegger, om ons op een adequate wijze je toelichting over juistheid, nuchterheid, ambacht, attitude, geografie, materiaalgebruik en tectoniek zorgvuldig te verwoorden. De samenwerking van beide architecten met de Zwiterse kunstenaar Helmut Federle gaf de aanleiding om de relatie tussen kunst en architectuur uit te diepen, waarbij de rol tussen architectuur en kunst werden onderzocht.
2/
De Zwiterse ambassade te Berlijn van Diener en Diener: kloek, uitgevoerd in ter plaatse gestort beton, objectmatig maar toch zeer zorgvuldig naast het bestaande.
Het Novartis hoofdkwartier te Basel van Diener en Diener: gelaagd, uitgevoerd in gekleurd glas.
Beide met een zeer beeldbepalend gevelontwerp door Helmut Federle, die ongetwijfeld de gebouwen een nog grotere diepgang geven. Of hoe waarschijnlijk in beide ontwerpen architectuur een dienende rol krijgt. Alvast gebruiken ze elkaar.
3/
Sammlung Goetz te Munchen, een project dat door tussenkomst van Helmut Federle aan Herzog de Meuron werd gegund. Dit project, waarbij de materiaalkeuze voor de gevel door Federle werd gedaan, is in hoofdopzet een box, echter een schoolvoorbeeld van een Swiss box, waarbij vanuit de doorsnede elke ruimtelijke complexiteit en ingenieuze lichtinval wordt bereikt.
4/
Of hoe we het werk van Helmut Federle zelf kunnen interpreteren en lezen.
Het schilderij met als titel ¼, 1/8, 1/16, doet ons nadenken over een zorgvuldig gebruik van proporties. Het schilderij is Waarbij dit haast de blueprint voor een plattegrond, doorsnede en gevel. Als een configuratie van vlakken, ruimten en volumes die werken als een constellatie van contrasten en tegenstellingen, van analoge en homogene relaties, van balans en spanning.
5/
Een foto van Christians bibliotheek in zijn voormalige woning te Aalst, voorheen de woning van Pieter De Bruyne, gepubliceerd in Zoeken-Denken-Bouwen 1. Boeken en CD’s zorgvuldig gerangschikt en geschrangd, als het ware een gevelontwerp. Urenlang heb ik deze pagina bestudeerd en gebruikt als bron voor mijn eigen onderzoek.
6/
Niet alleen kreeg ik een inkijk in het huis in Aalst, met een zeer rijk interieurontwerp van Pieter De Bruyne, ook het bezoek aan Milano ( de stad van Ponti met de befaamde Pirelli toren, en toch ook wel van Pieter De Bruyne, en waarschijnlijk ook de jouwe), maakten onderdeel uit in het onderzoek in architectuur en haar aanverwante disciplines.
Met zeer stevige tred werd de stad verkend. We bezochten meesterwerken van Muzio, Terragni, Asnago e Vender, Figini e Pollini, Gio Ponti, Luigi Moretti en van de meeste recente projecten van Aldo Rossi.
7/
Echter de stad waar de laatste drie decennia van vorige eeuw haast niets werd gebouwd, zou een openbaring worden. Een razend actuele en dynamische stad. Architectuur gezien in relatie tot een stedelijk decor, interieurontwerp, mode, design en kunst werd ons door een bezoek aan deze stad toegelicht.
8/
Lopend in de richting van Via Hoepli onder de galleria van het BBPR gebouw, de galleria om u te citeren ‘ een gedeelte in de architectuur, met name waar het publiek en het private in elkaar overgaan, waar de stad architectuur is en de architectuur ook stad wordt’ komen we ongevraagd aan bij LA GRANDE LIBRERIA HOEPLI en krijgen we een fantastisch boekadvies.
9/
Echter dit aankoopadvies heeft zich gelukkig niet beperkt tot dat ene moment.
Christian, je hebt mijn mailbox overstelpt, we zijn nog meermaals naar Milano geweest, ik kreeg verslag van je reizen en de nieuwste Zwitserse architectuurprojecten …. Zoveel dank!
Eigenlijk hebben we zelden over jouw of mijn projecten gesproken, maar we spraken over architectuur, boeken en kunst.
Dank voor uw generositeit, dank om ons in een Europese context te laten denken en te reflecteren.