LABIOMISTA: directeursvilla transformeert tot ontmoetingsplek

De verdieping biedt ruimte aan enkele gastenverblijven. Het grote vertrek boven de inkom uitgevend op het terras wordt een vergaderruimte/lounge. Om de openheid van de trap door te trekken naar de vergaderruimte/lounge worden de terugliggende bogen opengewerkt. Op de zolderverdieping wordt een appartement ondergebracht.


In oude glorie hersteld

"De restauratiewerken beogen het waardevolle interieur van de als monument geklasseerde villa te herstellen naar zijn vroegere grandeur. De nieuwe ingrepen blijven bescheiden en in de geest van het gebouw", klinkt het bij Team van Meer architecten & co. "Bij het volledig vernieuwen van het interieur, zoals de zolderruimtes en de nieuwe traphal, wordt gekozen voor de inbreng van hedendaagse elementen om een duidelijk onderscheid te maken tussen de gerestaureerde interieurafwerking en de nieuwe invullingen. De villa bevat veel originele houten en metalen interieurelementen in neo-eclectische stijl. Binnen vinden we marmeren vloeren in de inkomruimtes, parket in petit Versailles-patroon in de salons, een monumentale trappenpartij met smeedijzeren leuning en stucwerkplafonds in de representatieve ruimtes terug."


Ook latere renovaties bewaard

De uitdaging voor de architecten bestond erin tijdens de interieurrestauratie de keuze te maken welke elementen in de oorspronkelijke toestand van 1925 hersteld zouden worden en welke elementen van latere renovaties zouden behouden blijven. Tijdens de bouwhistorische en materiaaltechnische vooronderzoeken werd namelijk duidelijk dat de directeurswoning meerdere renovaties of opfriscampagnes heeft gekregen. De villa werd gemoderniseerd met aandacht voor nieuwe technieken waaronder de lift, keuken en badkamers. De representatieve ruimtes, voornamelijk de inkomhal en de drie salons op het gelijkvloers, werden in traditionele stijl gehouden waardoor initieel werd aangenomen dat het een gaaf interieur betrof. De renovatiekeuze weerspiegelt goed de positie van de mijndirecteurs, die enerzijds voor technische en industriële vooruitgang stonden en anderzijds een representatieve rol in de hiërarchie van de mijn speelden.

Er zijn bovendien amper archiefbronnen bewaard. Samen met de industriële installaties werd ook het archief van de steenkoolmijn van Zwartberg vernield. Enkel de informatie die in het gebouw zelf aanwezig was, kon uitsluitsel over de bouwgeschiedenis van de directeurswoning geven. "Bij renovaties kan, door de aanwezigheid en interpretatie van bouwsporen, vaak enkel vermoed worden wat de oorspronkelijke interieurafwerking was", klinkt het bij Team van Meer architecten & co. “Zo bleek de textielbespanning een latere toevoeging, waarachter zich geschilderde lambriseringen in de vertrekken op het gelijkvloers, sierpleister op de wanden van de traphal en binnenramen naar de traphal bevonden." De cubex-keuken en ook de lift dateren weliswaar uit de renovatiefase van ca. 1955, maar hebben toch een grote (Belgische) erfgoedwaarde. De cubex-keuken is een goed bewaard stukje erfgoed dat de belangrijke rol van de Belgische architectuur tijdens het modernisme documenteert."