Op de staalbouwdag eind november reikte een ervaren vakjury de Staalbouwprijzen voor 2012 uit. In deze vervolgreeks toont Architectura u de bekroonde en genomineerde projecten. Vandaag is de laureaat in categorie D “burgerlijke bouwkunde en kunstwerken” aan de beurt: de brug over het Albertkanaal in Vroenhoven.
Op de staalbouwdag eind november reikte een ervaren vakjury de Staalbouwprijzen voor 2012 uit. In deze vervolgreeks toont Architectura u de bekroonde en genomineerde projecten. Vandaag is de laureaat in categorie D “burgerlijke bouwkunde en kunstwerken” aan de beurt: de brug over het Albertkanaal in Vroenhoven.
De bestaande betonnen brug, nog daterend van na de tweede wereldoorlog, diende vervangen te worden omwille van de verbreding van Albertkanaal om binnenscheepvaart tot 9000 ton mogelijk te maken. De nieuwe stalen brug (1040 ton) heeft een centrale overspanning van 100 m en laat op die manier een vrije doorgang op het water toe van 86 m. De randcondities voor de interventie zijn complex aangezien de site geklasseerd is. Precies op deze plek begon de Tweede Wereldoorlog voor België, waarvan de bunker naast de brug een stille getuige is. De volledige ontwerpopdracht, stabiliteit, architectuur en landschap werd uitgevoerd door Ney & Partners in samenwerking met kunstenaar Jozef Legrand.
Foto: J-L Deru (Photo-Daylight)
De nieuwe brug werd een tuibrug met een totale overspanning van 195 m. De totale breedte van het brugdek is 18,5 m. De hoofddraagstructuur van de brug bestaat uit twee stalen kokers waarvan de variabele hoogte zich laat ervaren vanop het brugdek. Dit laat enerzijds toe om het zwaar verkeer te scheiden van de voetgangers en fietsers, en anderzijds om de gebruikers van de brug een duidelijk beeld te geven van de structuur en van de optredende krachten. Fiets- en voetpaden zijn als uitkragende delen aan deze kokers bevestigd. Het kunstwerk werd in twee verschillende fases geplaatst. De nieuwe brug werd eerst parallel aan de bestaande brug over het kanaal geduwd. Eens het bestaande kunstwerk afgebroken, werd de brug in dwarse richting verschoven over een afstand van 25 m tot op de plaats van de vroegere brug.
Het steunpunt aan de kant van Riemst bestaat uit een imposant massief bouwwerk dat een museum- en een landhoofdfunctie verenigt. Het gebouw loopt door onder de brug en zorgt voor een sterke visuele verbinding met de site en haar geschiedenis. Het museum herbergt multifunctionele lokalen, een café-restaurant met uitkragend terras. Culturele activiteiten kunnen georganiseerd worden in het amfitheater. De buitenmuren die zich over een afstand van 170 m uitstrekken doen dienst als klimmuur. Het centrale punt van de inrichting van dit gebouw is het informatiecentrum over de Tweede Wereldoorlog.
De bunker troont boven het gebouw uit als enige en stille getuige van de Duitse invasie die er 70 jaar voordien plaats vond. De brug is de toegangspoort naar Vlaanderen komende van Maastricht, Nederland.