“What keeps you ticking?” Op die vraag wou Leo Van Broeck een antwoord van Filip Canfyn in onze podcast ‘300ste Steen & Been’. Of Van Broeck de vraagstelling nodig had voor eigen gebruik lijkt op basis van zijn carrière niet. Maar de aankondiging van zijn pensioen in een interview in Knack, toont aan dat zijn brandstof voor het leven niet meer in het beroep van architect ligt. “Ik heb nooit tegen mijn zin gewerkt, maar de tijd is gekomen om de ratrace te vertragen", laat hij daar optekenen.
Leo van Broeck gaat met pensioen. Zowel als professor architectuur aan de KU Leuven als bij zijn architectenbureau Bogdan & Van Broeck. In zijn carrière passeerde hij geregeld de revue op Architectura. Zo was hij te gast in de podcast De Loftrompet waar hij samen met bouwmeester Erik Wieërs, die de bouwmeesterfakkel toen van hem overnam, enkele architecten bewierookt en spreekt over de Vlaamse architectuur van morgen.
Verpakte architectuur
“Er is vandaag te veel verpakte architectuur. We worden overgoten met een sausarchitectuur die te veel aandacht heeft voor esthetische lagen.” Van Broeck ziet nu wat hij niet zag bij modernisten als Renaat Braam en Léon Stynen. “In heel veel van die architectuur is de structuur en het stabiliteitsconcept deel van de ruimtelijke kwaliteit. De ruwbouw is nog zichtbaar. Het is een uitdaging vandaag dat we die moeten isoleren en dan zal er een andere ruwbouw aan de buitenkant zichtbaar zijn dan aan de binnenkant.”
Volgens Van Broeck zijn we kansen aan het mislopen. Hij pleit voor een soort geïntegreerde, conceptuele ontwikkeling van gebouwen die dankzij een sterke structuur de herbestembaarheid gemakkelijk kunnen absorberen. Daarmee verwijst hij naar architect Eladio Dieste. “Hij maakte 50-60 jaar geleden met arbeiders en eenvoudige technologie gebouwen die vandaag nog altijd vooruitstrevend zijn.”
De essentie van architectuur
Architectuur die er toe doet en architectuur die zich vanuit die optiek kan relativeren. Dat is voor Van Broeck de essentie van kwalitatieve architectuur. “Ze moet werken voor de maatschappij, maar ze mag ook niet banaal worden. Het zit niet vervat in één ideologie, aanpak of stijl. Wel in durven toegeven dat je zoekt, toegeven dat het uw plicht is om vragen te stellen en te weten dat het nooit af is.”
Een mening is geen buikloop
In onze podcast 300ste Steen & Been spreekt Van Broeck zijn appreciatie uit over de gekruide columns van huiscolumnist Filip Canfyn. “Er zit altijd peper en zout in wat er geschreven staat. Dat is goed, want er zijn te veel bange mensen die niet durven zeggen wat ze denken of strategisch communiceren”, vindt Van Broeck. “Anderzijds polariseren veel mensen op basis van een gebrek aan kennis. Iedereen heeft recht op een mening, maar een mening mag geen buikloop zijn, die moet je traag vormen.”