MANIERA presenteert meubelcollectie van coworking space Silversquare Central

MANIERA werkte de afgelopen drie jaar aan haar grootste project tot nu toe: de inrichting van Silversquare Central in het hartje van Brussel, naast het Centraal Station. In het voormalige Shell-hoofdkwartier, een modernistisch gebouw uit 1934 van architecten Alexis Dumont en zijn jongere collega Marcel Van Goethem - het duo achter de voormalige Citroën-garage die momenteel wordt omgevormd tot Kanal Pompidou - gaf MANIERA twaalf architecten en kunstenaars de opdracht om nieuwe stukken te ontwikkelen die passen in de context van een coworking space. In nauwe samenwerking met doorzon interieurarchitecten voor de algemene inrichting en Piovenefabi voor het restaurant heeft MANIERA de transformatie van de 6.000 m2 grote ruimte begeleid. Om de schoonheid van de oorspronkelijke architectuur te onthullen en te behouden, hebben ze de ruimte gestript en technische elementen kaal gelaten. Een nieuwe betonnen centrale trap verbetert de verbinding tussen alle verdiepingen. In deze ruwe context brengen serrekozijnen structuur en fungeren ze als gesloten kantoren of vergaderzalen. In deze eerder industriële omgeving komen de vaak kleurrijke meubels en textielstukken tot leven. 

Hoewel ongeveer de helft van de projecten is gemaakt door mensen die al met de galerie samenwerkten, heeft MANIERA deze gelegenheid ook aangegrepen om jong en aanstormend talent een kans te geven. Binnen de strikte typologische vereisten van de coworking space, ontwikkelden de twaalf studio's meubels binnen hun eigen artistieke taal of 'maniera'. Aangezien de meeste van hen met standaard bouwmaterialen werken, gaan de vaak onconventionele stukken een natuurlijke dialoog aan. De tentoonstelling MANIERA 26 die momenteel in de galerie loopt, brengt een selectie van objecten samen die verwijzen naar SQ Central. 

Kleurrijk, ludiek decor

In de kelder van de galerie presenteert Christoph Hefti de installatie Snake, een met de hand geschilderde vloertekening. Het verwijst naar een van de vloeren in SQ Central, die ontworpen is als een gigantische, maar daardoor haast onzichtbare slang. Daarnaast presenteert de Brussels-Zwitserse textielontwerper het groene gordijn Face Landscape, dat ook deel uitmaakt van het restaurant Bambino in SQ Central. Onbewust geïnspireerd door zijn wandelingen in een Zwitsers bos tijdens de eerste Covid lockdown, introduceert Hefti een kleurrijk, natuurlijk decor en een verwijzing naar old school textieldesign. De menselijke oren en ogen geven het decor een mysterieus tintje. De Metrò Lamp (MANIERA 17) van Piovenefabi, geïnspireerd op de Milanese metro, benadrukt de speelsheid van Hefti's presentatie. 

Op de benedenverdieping bieden Christoph Hefti's kleurrijke tapijten Mineral No. 1-9 een podium aan het werk van elf andere ateliers. Omdat Hefti een zinnenprikkelende, ludieke omgeving wilde creëren, onderzocht hij de kracht van kleur en de manier waarop verschillende kleuren op elkaar reageren. Geleid door zijn intuïtie resulteerde dit in eerder abstracte creaties zoals de mineraalvormige tapijten en het gordijn The Colour Next to The Colour, dat de medewerkers van SQ Central dagelijks verrast. 

Zitmeubels

Speciaal voor SQ Central ontwierp de Brussels-Milaanse studio Piovenefabi de gebogen sofa S. CW. 2, die als pronkstuk fungeert in de hele coworking ruimte. De studio vermengt historische elementen - zoals de vormentaal van vrouwelijke ontwerpers uit de jaren dertig zoals Eileen Gray en Charlotte Perriand - met hun eigen streven om eenvoudige, grafische objecten te ontwerpen die evocatief genoeg zijn om de tand des tijds te doorstaan. Het Gentse bureau FELT Architecture & Design debuteert op MANIERA met zijn Fauteuil, die bestaat uit industriële doorschijnende glasvezelpanelen, een lederen kussen, een lamswollen deken en houten bollen. FELT tovert eenvoudige bouwmaterialen om tot speelse, maar geraffineerde meubels. 

Architectenbureau A JDVIV toont de kruk Zitbankje gemaakt van naakte metalen noppen - een terugkerend element in hun praktijk - en een zitting bekleed met gerecycleerde stoffen. Het Gentse collectief Onbetaalbaar en textielontwerpster Veerle Tytgat ontwierpen deze bekleding met garen van ESG Green dat deels gemaakt is van gerecycleerde jeansbroeken en deels van het natuurlijke materiaal Tencel®. Het bankje is ontworpen als onderdeel van een nis voor SQ Central, die bestond uit metalen noppengordijnen op rails, een tafel en krukjes. Wegens een gebrek aan comfort en te scherpe randen weigerde Silversquare dit complexe maar visionaire ontwerp. De New Yorkse studio MOS neemt deel aan de collectieve show met een collectie zitzakken, genaamd Rock No. 1-3. Deze objecten stralen hun fascinatie voor rotsen uit. Hoewel rotsen er zijn in zoveel vormen, maten en texturen als men zich maar kan voorstellen, houden de architecten van ze allemaal. Zij gebruiken vaak textuurkaarten van rotsen in architecturale renderings. Sommige van deze rotsen zijn gemaakt van geprint waterdicht canvas met kleursublimatie dat buiten kan worden gebruikt als echte rotsen. 

Bureaus en tafels als ruimteverdelers

Aangezien SQ Central een coworking ruimte is, is de typologie van bureaus en tafels alomtegenwoordig. MANIERA selecteerde voor de galerieshow vier modellen. De eerste is Prototype 5 van OFFICE Kersten Geers David Van Severen, een aluminium versie van hun serie tafels voor MANIERA 01. Opgebouwd uit standaard commerciële componenten, zijn de frames gemaakt van industriële L-profielen. De structurele weerstand van de elementen heeft de afmetingen van het ultradunne tafelblad bepaald. De tweede, die ook in SQ Central wordt gebruikt, is de Leporello Desk van de Brusselse kunstenaar Richard Venlet i.c.w. Leander Venlet. Het bureau is een experiment met antraciet plaatmateriaal en een onderzoek naar de mogelijkheden om snel, eenvoudig en goedkoop autonome bureauruimten te creëren. Terwijl de verticale platen zowel als ruimteverdelers als structurele poten fungeren, biedt de horizontale plaat twee werkplekken. Om de vergankelijkheid van de structuur te benadrukken en de gebruikers de mogelijkheid te geven deze naar eigen wens opnieuw op te bouwen, houden zwarte wikkels de platen bijeen. De onregelmatige vormen van de panelen doen denken aan een skyline van een stad. 

De Autocrat Table en Adjustable Table

Het eerste werk van de Gentse architect Maxime Prananto voor de galerie is Autocrat Table, dat bestaat uit twaalf identieke, gevouwen stalen platen. De naam verwijst naar het vermogen van een systeem om te consolideren, om zichzelf te versterken en om eerdere beslissingen te bestendigen. De tafel kan worden gelezen als bewijs van zowel de prestaties als de strikte beperkingen van standaardisatie. In het geval van een tafel wordt deze opgelegde uniformiteit heel duidelijk opgelegd aan een typologie die dat niet nodig heeft. Misschien is hier sprake van de omkering van modulariteit. Eenmaal weer in elkaar gezet, komen er onverwachte details tevoorschijn uit dit proces van opdeling en eenwording. De Brusselse ontwerper Stéphane Barbier Bouvet bedacht de Adjustable Table, die niet weerhouden werd voor SQ Central. Door de meest geavanceerde systemen op de markt te combineren, bedacht hij een nieuw verstelbaar bureau, dat lokaal kan worden geproduceerd, in het kleine ecosysteem van zijn eigen studio. Barbier Bouvet onderzoekt de culturele lading van kleine constructiedetails en standaardelementen. Met zijn creaties viert hij de specificiteit van culturele kennis.

Beam Light kroonluchter en Fontana tafellamp

De Beam Light, een kleine versie van de indrukwekkende kroonluchter die Barbier Bouvet ontwierp voor de betonnen trap van SQ Central, is een ander voorbeeld van zijn ontwerpfilosofie. De Fontana tafellamp van Studio Verter uit Rotterdam - ook nieuw in de MANIERA-familie - is gemaakt van gegalvaniseerde stalen panelen en een geperst aluminium bovenblad. De hoeken zijn open en de bovenkant is opgetild, waardoor het licht uit het midden vrijkomt. De bovenkant reflecteert het licht op de omliggende oppervlakken. De twee verschillende materialen weerkaatsen het licht verschillend. De bovenkant kan worden verwijderd om een andere opstelling van de lamp mogelijk te maken.

Alledaagse bouwmaterialen omgevormd tot design

Vrijstaand in de tentoonstellingsruimte staat de inventieve boekenplank of architecturale ruimteverdeler Bibliotheek van het Gentse jo taillieu architecten. Waar hij bij SQ Central gele bekistingspanelen gebruikte, veranderde hij het materiaal in 38 millimeter dikke vezelplaat met een groene coating. Om de stabiliteit te waarborgen zijn de verticale planken van de boekenplank in een hoek van 45 graden geplaatst. Bovendien worden de verticale planken afwisselend in de horizontale planken gezet, beide precies half gefreesd, van voren en van achteren. Om het geheel te vergrendelen wordt de laatste in de tegenovergestelde richting gezet. Op deze manier probeert Taillieu banale materialen op een geraffineerde manier te gebruiken. Ook doorzon interieur architecten verheffen tamelijk alledaagse bouwmaterialen als plastic buizen tot high-end design. Zoals het meeste van hun werk, speelt hun Planter met de spanning tussen hun ruwheid en een mooie, zorgvuldige afwerking. Daarnaast presenteert Taillieu ook de elegant gevormde kleerhanger Kapstok. Terwijl hij experimenteerde met de standaard buizen en op zoek was naar een object dat op zichzelf mooi zou zijn, ontdekte hij dat dezelfde gebogen vorm zowel als kleerhanger en als steunvoet kon fungeren. Of hoe de interactie tussen een sterk concept en materiaalexperimenten altijd een meerwaarde geeft aan het uiteindelijke ontwerp.