Markant onthaalgebouw voor LABIOMISTA

Kunstenaar Koen Vanmechelen is de inspirator en drijvende kracht achter LABIOMISTA, wat letterlijk ‘mix van leven’ betekent. Hij sloeg de handen in elkaar met de Stad Genk voor de realisatie van dit bijzondere park. Vanmechelen nam eind 2017 al zijn intrek in zijn nieuwe atelier op de site. Het park krijgt een opvallend onthaalgebouw, opnieuw naar een ontwerp van Mario Botta en Buro b. Verder wordt de voormalige directeursvilla grondig gerestaureerd (Team Van Meer). Midden in het park krijgt een paviljoen vorm, LabOvo, dat bezoekers een panoramisch uitzicht biedt over de site (Van Belle & Medina). Al deze gebouwen krijgen vorm in een uitgestrekt park (BuroLandschap), waar dieren zoals kamelen, alpaca’s en – hoe kan het ook anders? – kippen vrij spel krijgen.


The Ark

Het atelier van Koen Vanmechelen is vorig jaar al voltooid en prijkt centraal op de site. Bezoekers wandelen via een enorme serre onder de studio door. Middenin staat een reusachtige arendskooi, die je van buitenaf kan bewonderen terwijl je richting park wandelt. Bezoekers betreden het park via een nieuw onthaalgebouw, dat de naam The Ark meekreeg. Hierin worden de onthaaldiensten ondergebracht en start het museale verhaal van de site.

“Ontwerpkundig was het belangrijk dat de inkom voldoende respectvol is voor de achterliggende directeursvilla, maar anderzijds voldoende herkenbaar aanwezig is om het publiek te leiden naar de start van het wandelpad doorheen de site, dit omdat de parking voor de bezoekers niet vlak aan de inkom voorzien kon worden”, klinkt het bij Rob Gijsenbergh van Buro b. “Daarom werd een hoog volume bedacht dat te vergelijken is met de open bek van een haan. Hier vormt zich een overdekte inkom waar mensen zich comfortabel kunnen verzamelen (ook bij slechter weer) alvorens de wandeling doorheen het park aan te vatten. We zijn gegaan voor een herkenbare stijl door het materiaalgebruik maar ook de eenvoud en symmetrie van het volumespel van het gebouw verwijzen naar LABIOMISTA. Omwille van de zichtlijn wordt de blik van de bezoeker recht naar de directeursvilla getrokken.”

De link tussen beide gebouwen uit zich in de zwarte gevelsteen. Net zoals in het atelier van Koen Vanmechelen werd ook hier de volledige buitenschil opgetrokken in ter plaatse gestorte beton, de vloer wordt polybeton en ook het plafond zijn zichtbare preplaten in beton. Een eye-cather in de centrale overdekte doorgang is de integratie van een kunstwerk van Koen Vanmechelen in de glazen wanden.