Modernistische woning wordt één met glooiend landschap (Martens Van Caimere Architecten)

De woning neemt de inplanting van de hoeve over en omarmt het erf in hoekvorm. Binnen deze vorm wordt de woning over één bouwlaag georganiseerd in L-vorm: de private kamers liggen in de achterste vleugel van de woning in de geborgenheid van de heuvelflank. De leefruimtes maken de overige vleugel uit en richten zich op het omliggende natuurlandschap. Gekeken vanop de Dieu des Monts gaat de woning met een vegetatief dak volledig op in haar omgeving. Vanaf de voet van de helling lijkt de woning zelfs los te komen van de helling.

Het gebouw werd volledig ter plaatse gestort in beton en staat middels betonpalen in het glooiende landschap. Het beton wordt zonder compromissen in het interieur getoond. De woning werd overtrokken met een gebouwhuid van baksteen. Houten vliesgevels doorbreken het volume. Grenzen tussen binnen en buiten vervagen binnen een vast stramien. De woning kent een krachtige beëindiging door overkagende dakvlakken. Het materiaalgebruik aan de buitenzijde is gekozen omwille van de sterke link met de omgeving - het beschermd natuurlandschap van Pays des Collines - waarbij vaste regels gelden.

Het is een zeer inert gebouw met passieve koeling waar sterk is ingezet op isolatie en lichtdichtheid. Zonnepanelen voeden een warmtepomp op geothermie.

“De grote troef van deze woning ligt in haar modernistische uitstraling, terwijl ze zich toch perfect inpast in het landschap. Dit project toont aan dat modernistische architectuur geen vloek hoeft te zijn voor een beschermd natuurlandschap, maar dat architectuur en natuur elkaar kunnen complementeren en zelfs versterken”, aldus de ontwerpers.