Opvallend, dat is het minste wat je kan zeggen van het nieuwe Muze’um L in Roeselare. En net als de architectuur van het gebouw is ook het concept van het museum niet alledaags: het is geen tentoonstellingsruimte, maar een ode aan de natuur. Met de lichtmeridiaan en de zon als hoofdrolspelers.
Een tweeledige witte balk in een oer-Vlaams landschap, zo zou je dit opvallende bouwwerk kunnen omschrijven. Maar Muze’eum L is veel meer dan alleen een ‘gebouw’. Het functioneert als een monumentale lichtgenerator die zich in het verlengde van een imaginaire noord-zuidlijn bevindt (op exact 03°07’45” ten oosten van Greenwich-meridiaan). "De lichtmeridiaan loopt als een kloof door het museum,” vertelt architect Marc Van Schuylenbergh. “Als de zon ’s middags op haar hoogst staat, staat ze precies boven die lijn en valt er geen schaduw. In en rond het gebouw zorgt de variërende lichtinval op elk moment van de dag voor een uniek visueel spektakel. De voornaamste kunstenaar in dit museumcomplex is de zon.”
De L in de naam van het museum staat echter niet enkel voor ‘Licht’, maar ook voor ‘Landschap’. De omgeving rond het complex is door het stadsbestuur van Roeselare ingekleurd als groene long, zodat het op een heuveltop gelegen museumgebouw als het ware tussen het blauw (de lucht) en het groen (het landschap) in zweeft. Een samenwerking met de plaatselijke landbouwers en de creatie van een panoramisch wandelpad zullen de beleving op de site in de toekomst verder vorm geven.
Hoewel Muze’um L een knappe architecturale constructie is, is het op zichzelf slechts een kader, een context die om concrete invulling vraagt. Kunstenaars van divers allooi – beeldhouwers, muzikanten, fotografen, dichters, technici, … – kunnen hun creativiteit er de vrije loop laten. Het licht en het landschap staat te hunner beschikking…